Wq mnie to, że już któryś raz z kolei pojawia się demotywator z cyklu "nie bądź nieszczęśliwy bo inni
mają
gorzej" - to znaczy, że mam cieszyć się czyimś nieszczęściem!? Powiedzmy, złamałam rękę, ale w tym
samym
czasie kolega ją stracił - amputowali mu - to mam powiedzieć, że "jestem szczęśliwa, że tylko ją
złamałam bo
przecież mojemu koledze odcięli"? Albo jak nie mam nic w lodowce mam sobie powiedzieć: "jestem
szczęśliwa, że nie
zjem dziś kolacji, w końcu dzieci w Afryce w ogóle jej nie jadają, hehehe..."?To ma być fair wobec tych osób? Nie jestem egoistką, ale uważam, ze
porównywanie niezdanego egzaminu to utraty czterech kończyn jest bardziej śmieszne niż tragiczne. To w ogóle inna
półka nieszczęść. A niech to dziecko ze zdjęcia i jego rodzice się cieszą, przecież mogło być gorzej, mogło
nie żyć. Prawda?
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
3 razy.
Ostatnia modyfikacja:
31 lipca 2011 o 18:28
A co mnie obchodzą nieszczęścia innych? Dotąd zauważyłem, że boli mnie bardziej własne niż cudze. Wiem, że
bardzo to dziwne, ale prawdziwe. Poza tym stopniowanie cierpienia jest jednym z największych kretynizmów jakie można robić. Ułóż sobie spis, ile ma boleć to, ale ile tamto, bo są większe i mniejsze nieszczęścia! A jak cię, nie daj Boże, zaboli bardziej niż 'powinno' to urządź sobie samobiczowanie z tego powodu bo to przecież naganne.
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
5 razy.
Ostatnia modyfikacja:
29 lipca 2011 o 22:13
Lubię Twoje komentarze, szczere i prawdziwe. Dla każdego człowieka szczytem cierpienia jest coś innego. Mam się
przestać martwić moimi problemami, bo jakieś dziecko jest sparaliżowane, bądź dzieci w Afryce nie mają co jeść?
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
29 lipca 2011 o 22:14
myślę, że nie chodzi tutaj o stopniowanie cierpienia, ale o to że jak złamiesz palca to nie ma co płakać bo palec nadal jest na swoim miejscu, zawsze mogło być gorzej
Nigdy nie będziesz martwić się cudzymi problemami bardziej niż swoimi (chyba, że jest to bezpośrednio powiązane).
Można oczywiście wciskać sobie, a głównie innym ten kit i zyskiwać poklask.
@mola - nie słyszałem jeszcze o ludziach wpadających w depresję na skutek złamania palca.
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
29 lipca 2011 o 22:50
Hmm jeszcze nie tak dawno na demotach byla historia o chlopaku, ktory bedac w drodze na wazny egzamin, ktory mial
zadecydowac o jego karierze w wojsku chyba, rzucil sie do rzeki, by wyjac z tonacego samochodu kobiete. Wedlug Ciebie,
on powinien byc egoista i przejmowac sie tylko swoim egzaminem, a kobieta niech sobie tonie, on ma swoje zmartwienia,
cudze go nie obchodza. Przez to spoznil sie na egzamin. Co prawda pozniej cala ta sprawa uzyskala duzy rozglos, tak ze
chlopak i tak sie dostal bez egzaminu nawet, ale wowczas nie mogl wiedziec jak sie jego dalsze losy potocza. Wedlug
tego, racji bytu nie ma zadna forma wolontariatu. Po co chodzic do hospicjum ogladac te przygnebiajace obrazki chorych
dzieci, skoro za pomoc im nawet pieniedzy sie nie otrzyma ? A jednak ludzie ofiarowywuja swoja pomoc, wyjezdzaja w
miejsca objete kataklizmami, jakby nie mieli wlasnych problemow, ale przeciez kazdy je ma. Niektorzy widocznie potrafia
wzniesc sie ponad wlasny bol i spojrzec na niego z dystansu. I to jest to, co nazywam heroizmem. Sa takie piekne slowa, ktore malo dokladnie przytocze: Czlowiek zawsze uskarza sie przy kazdym bolu, a rzadko kiedy cieszy sie, gdy go nie czuje. Wiec doceniajmy ta w miare stabilna codziennosc, w ktorej zazwyczaj nie ma takich zlych wydarzen, ktorych nie moglibysmy obrocic w lepsze. Bo ten dzieciak na zdjeciu i jego rodzice nie moga liczyc na to.
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
2 razy.
Ostatnia modyfikacja:
31 lipca 2011 o 6:10
PS: Na pewnym blogu znalazlem komentarz o nastepujacej tresci: "(...) kilka lat temu nie widzialam nic pozytywnego w zyciu... chcialam popelnic samobojstwo... zycie dla mnie nie mialo najmniejszego sensu... czulam sie bardzo zdolowana, chociaz tak na prawde ludziom wydawalo sie ze jestem wesola szczesliwa nastolatka. chcialam zaapelowac do tych ktorzy kiedykolwiek czuli sie podobnie... musi byc jakis sens w tym ze jestes na tym swiecie, kazdy ma swoja "misje". co mi pozwolilo wydostac sie z mroku?... pomoc innym wolontariat(...)". Zatem mozna chyba przejmowac sie innymi, majac wlasne zmartwienia. To, ze swiat jest pelen egocentrykow, myslacych, ze ich problemy sa najwieksze, to nie znaczy, ze tak powinno byc.
Co cię obchodzą nieszczęścia innych ? Ano tyle ,że czasem warto się spytać "co się stało" i "dlaczego się to stało".
Może pozwoli ci to uniknąć tej samej sytuacji na starość .
On nie napisał o egoiźmie, ani o tym aby tamtej tonącej kobiecie nie pomóc. Napisał tylko, że fakt iż ktoś inny ma gorzej nie jest żadnym pocieszeniem tak naprawde. Jeżeli coś mnie boli to nie przestanie boleć tylko dlatego, że komuś po drugiej stronie globu huragan zniszczył dom. Czy to że ludzie gdzieś na świecie głodują, nie mają gdzie mieszkać lub umierają w wojnach oznacza, że mnie nie mają prawa smucić wydarzenia życia codziennego?
Nie chodzi o to żebyście użalali się nad cierpieniem całego świata i myśleli tylko o tym jak źle mają inni, tylko żebyście potrafili czasem drugiemu człowiekowi zwyczajnie, po ludzku współczuć. Każdy ma prawo przejmować się sobą w takim stopniu jaki uznaje za słuszny, jednak przestańcie się bezczelnie wypinać na krzywdę innych bo kiedyś i na Was świat może się wypiąć.
w sumie masz rację.
Zawsze swojemu byłemu tłumaczyłam gdy cierpiał po rozstaniu[mimo,ze on zerwał]
ze są na świecie większe nieszczęścia niz jego smutek.
On mówił,ze DLA niego właśnie to jest największym cierpieniem..
zależy od piorytetów człowieka.
a sobie kurde minusujcie:)
Dla kogoś dzisiaj nieszczęściem jest nieodwzajemniona miłość. Jutro nieszczęściem będzie niezdany egzamin. Za kilka lat ogromnym nieszczęściem będzie dzień,w którym będzie chował swoich rodziców. Dla ludzi ze zdjęcia kiedyś tragedią była nieodwzajemniona miłość dzisiaj dla nich największą tragedią jest kalectwo ich dziecka. Zapewne w takiej chwili też sobie myślą, że ich wcześniejsze życiowe niepowodzenia to błahostka.Niestety życie jest takie, że im dalej tym trudniej. Niezdana matura czy jakiś egzamin to nic w przypadku gdy będziemy musieli się zmierzyć ze śmiercią naszych najbliższych. Trochę pogmatwałam, ale mam nadzieję, że zrozumieliście o co mi chodzi.
@K4mil, złamany palec może być tragedią:P mój kolega nie mógł przez to ubiegać się o dostanie na architekturę, bo 5 dni przed egzaminem złamał kciuk. I du pa, lata przygotowań poszły się... no:)
@kyd - nie będę silił się na szczegółową odpowiedź bo twoja wiedza o ludziach jest w powijakach. Nadmienię
tylko, że pewnie mógłby sobie do końca życia biedak wyrzucać, że kogoś nie uratował bo chciał zdążyć na
egzamin! Większość ludzi ma sumienie. Ale to tylko jedna z wielu możliwości. Każde działanie człowieka ma jakiś
motyw i ten motyw musi być motywem wewnętrznym. Do działania stymulują nas tylko nasze własne odczucia i emocje.
Wyobraź sobie, że wstajesz pewnego ranka i nie czujesz absolutnie nic, żadnego bólu, żadnych pragnień, żadnego
poczucia winy, obowiązku. Zwyczajnie byś wtedy z tego łóżka nie wstał, choćby nawet obok ktoś umierał, bo niby
po co skoro ty nic nie czujesz w związku z tym? Motywy naszych działań skupiają się na nas samych, czy tego chcemy
czy nie. Inni mogą te motywy ewentualnie prowokować.
Co do babki, która wyszła z depresji dzięki wolontariatowi. Czy ja gdzieś napisałem, że sprawianie, że inni czują się dobrze nie może sprawiać, że my czujemy się lepiej? Wręcz przeciwnie, czego dowodem jest przykład który podałeś. To, że pomagała innym pomogło jej. Ale ona to była ona, komuś innemu wcale nie musiałoby pomóc.
I jeszcze ta perełka na koniec: "To, ze swiat jest pelen egocentrykow, myslacych, ze ich problemy sa najwieksze, to nie znaczy, ze tak
powinno byc." Świat jest pełen normalnych ludzi, którzy myślą o sobie bo zwyczajnie takich wykształciła ich ewolucja. Twierdzenie, że 'powinno' być inaczej jest jakimś absurdem, bo nigdy inaczej nie było i nie ma możliwości by w przyszłości to się zmieniło (jeśli mówimy o takimi samym, pod względem biologicznym, ludzkim gatunku). To, że tobie ktoś wciskał bajki, że powinno być inaczej to nie mój problem. Ja piszę o tym jak jest, nie o tym jak powinno być, tę działkę zostawiam fantastom twojego pokroju.
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
1 sierpnia 2011 o 20:06
K4mil cieszę się z Twoich słów: " Poza tym stopniowanie cierpienia jest jednym z największych kretynizmów jakie można robić." Z tego co pamiętam, to kłóciłem się kiedyś z Tobą, jaki ból jest większy - fizyczny czy psychiczny. Broniłeś fizycznego. Mam nadzieję, że to po prostu ustabilizowanie poglądów a nie hipokryzja.
Jednak są rodzice, którzy mają chore dzieci i mówią, że spotkało ich szczęście...
Jeśli chodzi o demotywator to się zgadzam, ale jeśli chodzi o cierpienie to jak już nas spotyka stajemy się egoistami i widzimy tylko nasze...
a taki przykład: rodzice , gdy matka jest w ciąży dowiadują się, że dziecko jest upośledzone. Postanawiają jednak, że się urodzi, bo oni bardzo chcą tego dziecka. TO jest EGOISTYCZNE. Dziecko będzie miało trudne, nieprzyjemne życie. ''Bo oni chcieli mieć dzieciaka''
@Mysz a może będzie miało życie szczęśliwsze niż wiele zdrowych dzieci, bo będzie otoczone miłością najbliższych i będzie wiedzieć, że jest przez nich akceptowane? Twoim zdaniem, to powinni dać zabić swoje dziecko, bo nigdy nie będzie jak inni?
szczerze - tak, w przypadku, gdy niepełnosprawność będzie mu ciążyć. Dziecko z uciążliwą, męczącą , nieuleczalną chorobą nigdy nie będzie w pełni szczęśliwe, chociażby jego rodzice dali mu maksimum miłości.
tutaj nie chodzi o cudze problemy. Ale o to, żebyś postawił się w sytuacji jakbyś był spraliżowany... bez rąk, bez nóg... Mnie by się odechciało całkiem żyć, a złamane serce zawsze się kiedyś naprawi... wiem, piszę chaotycznie, ale już późno
Biedne dziecko, biedni rodzice. Jeszcze do tego mina tego dzieciątka... Straszne. Mam małego synka i jeśli miałoby mu się przydażyć coś takiego... Najbardziej ściska za serce cierpienie dziecka, takie maleństwo...
K4mil - szczęście, że są jednak ludzie co myślą inaczej i nie przekładają cierpienia własnego nad cudze. AAa i
to, że TY tak myślisz nie znaczy, że tak jest!
A fakt - czytając te demoty o nieszczęśliwej miłości i cierpieniu - szlag mnie trafia.
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
31 lipca 2011 o 7:41
Egzamin możesz zdać ponownie, palec się zrośnie. Tragedia dziecka zawsze będzie większa od tragedii dorosłego. Ludzie dzieci przeżywają inaczej swoje porażki a szczególności chorobę. Są o wiele bardziej wytrzymałe na ból fizyczny, ale nie psychiczny. Takie zdjęcia, sytuację nie są obojętne dla mnie. Ostrych poparzeń musiało dostać te dziecko. Wielu mówi, co mnie to obchodzi. Kiedyś będziesz potrzebował pomocy, w tedy powie ktoś innych. Co mnie to obchodzi. Liczy się kim jesteśmy, czasem warto poświęcić coś od siebie dla innych to procentuje, choć wielu za pomoc podziękuje kopniakiem w dupę. Kto was kopnie jak nie człowiek myślący o sobie. Wiem z doświadczenia, ale na takich jest sposób, jak drugi raz przyjdą w tedy warto pokazać im palec.
Ale nikt nie mówi że jeżeli oblał egzamin to jest najbardziej cierpiącym człowiekiem na świecie. Nikt nie twierdzi że cierpi bardziej niż przykładowe dziecko na zdjęciu. Po prostu dla danego człowieka jest to problem który realnie bardziej go martwi niż nieszczęście bliżej nieznanych osób. Czy to źle? Ja bym powiedział że raczej dobrze - gdybyśmy tak samo jak własne przeżywali cudze problemy to by nam chyba eksplodowała głowa.
Tylko ciekawi mnie, w jaki sposób MNIE dotyka nieszczęście tych ludzie ze zdjęcia? Oni są mi obojętni, bo ich nie znam, ba nawet nie wiem, jak brzmi ich nazwisko. Dlatego moim zdaniem, większym problemem powinien dla nas być choćby ten niezdany egzamin, czy nieszczęśliwa miłość, bo to zmartwienia, które nas dotykają bezpośrednio. Jeżeli ktoś odczuwałby większy smutek ze względu na sytuację obcych ludzi w formacie .jpg, niż swoje własne problemy, to szczerze mnie to zadziwia.
Problemów się nie dzieli, każdy ma inną psychikę i zawsze znajdzie się ''większy'' problem. W Afryce dzieci umierają
z głodu, więc ten powinien się cieszyć, że ma co jeść i szanse na takie a nie inne życie? Demot mało trafny -
EDIT:literówka
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
31 lipca 2011 o 11:51
Są ludzie, którzy bardziej przejmują się czyimiś problemami niż swoimi (nawet kiedy własne mają większe). Czasami to i dobrze, ale często wychodzi na złe takiej osobie. Znam jedną taką więc mówię to "z doświadczenia". Ale osobiście też jestem zdania, że problemy osób których się ani trochę nie zna i nigdy się nie spotkało oraz nie spotka nie powinny być dla nas ważne (nie mówię tu o sytuacji opisanej wcześniej w komentarzu, w której jakiś chłopak idący na egzamin uratował tonącą kobietę, bo 1. To była sytuacja nagła a 2. Nie była ona osobą na drugim końcu świata, tylko tam gdzie akurat znalazł się on, i tam potrzebowała pomocy).
Ludzie powiedzcie mi co to za dziwne licytowanie się, kto bardziej cierpi. Z wypowiedzi niektórych osób, można
wysnuć następujący wniosek: Jeśli umarł ci rodzic, to nie możesz powiedzieć że cierpisz po jego stracie, bo
ktoś stracił obu rodziców i jego cierpienie i strata jest większa, a ty jesteś egoistą twierdząc, że ty cierpisz
tak samo. Rozumiecie absurd tej sytuacji. Każdy człowiek cierpi tak samo, niezależnie czy to dziecko, które zgubiło
ulubioną zabawkę, czy człowiek który stracił pracę, bo dla obu tych osób, była to część ich świata, ich
samych. Dlatego nikt z nas nie ma prawa mówić drugiemu człowiekowi co ma czuć, w danej sytuacji. Ponadto nie należy
wyśmiewać uczuć innych osób, co z tego, że ktoś się zakochał bez wzajemności i cierpi, lub został zdradzony i
cierpi, to nie powód do kpin i mówienia, że inni mają większe problemy. Każde cierpienie tak naprawdę
uszlachetnia człowieka, ponieważ potrafi zrozumieć człowieka, który później przechodzi przez to samo, może
wesprzeć, doradzić. Coś wam mówi słowo EMPATIA?
Smutna historia zapewne. Aczkolwiek mimo wszystko każdy ma prawo Przeżywać swoje "problemy" i się nimi dzielić, zawsze to jakaś próba odnalezienia ludzkiego zrozumienia podzielenia się swoim nieszcześciem.(+)
jak ja nie znoszę takich demotów! jakim prawem, autorze, osądzasz czyjeś nieszczęścia i osądzasz które z nich są mało ważne, a które są istotne? co ty możesz o tym wiedzieć? i do tego jakieś zdjęcie, które miało wywołać współczucie i wyciągnąć tego żałosnego demota na główną...
Wciąż przed głupimi demotami o nieszczęśliwej miłości próbuję uświadomić ludzią to, co przesyła nam ten właśnie demot, i o dziwo jestem minusowany. Pozdrawiam niezdecydowanych użytkowników
To nie chodzi o przebijanie sie w tym kto ma gorzej... nie ma niczego gorszego dla rodzica a tym bardziej dla matki jak tragedia dziecka.... sama mam dwojke i nawet jak tylko sa podziebione to serce mi peka...
nieszczesliwa milosc? przyjdzie kolejna, jesli byla nieszczesliwa to znaczy, ze nie ta prawdziwa i jedyna, urwana reka, noga? da sie z tym zyc... wozek? tez da sie zyc... ale jak cos dzieje sie dziecku to w rodzicu kazdego dnia cos umiera!!!
jak możecie tak pisać! Wyobraźcie sobie ze do końca życia nie możecie sie ruszyć na nogach a rękami normalnie nie mozecie zjeść obiadu czy zrobić cokolwiek. bardzo smutne jest to zdjecie;( cała teraz płacze i nie moge przesać;(( wielkie uszanowanie dla rodziny tegio biednego chłopczyka!
następni się wypowiadają lol , nie ma co porównać niezdanego egazminu z ku*wa chorobą na raka ? no ja pierdooole nie
bo oczywiście to innna półka rak jest 10 razy bardziej przejeeeebany od jakiegoś pierdooolonego egzaminu jak się wgle nie znasz malamimimi to nawet nie pisz takich pierdół amen
czasami ludzie po prostu nawet ruszyć mózgiem nie potrafią
ja pier&ole.. biedne dziecko. łzy same mi do oczu płyną gdy patrzę na tego demota. eh sam mam syna, i nie wiem co bym zrobił gdyby to spotkało moje dziecko.
Ja myślę, że nie ma o czym dyskutować. W sumie każdy będzie robił tak jak mu pasuje. Moim zdaniem, powinniśmy pomagać, a przynajmniej nikogo nie obrażać. Skoro wybieracie to drugie to wasza decyzja. Demot bardzo trafiony. Znam osobę, której największym dramatem była zła ocena z czegokolwiek. Każdy ma własne dramaty. To co dla nas jest najgorsze, dla innych jest drobnostką. Ci którzy doświadczą bólu i cierpienia są silniejsi i cieszą się każdego dnia.
a ja się wkurzam że nie zdałem prawka
Wq mnie to, że już któryś raz z kolei pojawia się demotywator z cyklu "nie bądź nieszczęśliwy bo inni
mają
gorzej" - to znaczy, że mam cieszyć się czyimś nieszczęściem!? Powiedzmy, złamałam rękę, ale w tym
samym
czasie kolega ją stracił - amputowali mu - to mam powiedzieć, że "jestem szczęśliwa, że tylko ją
złamałam bo
przecież mojemu koledze odcięli"? Albo jak nie mam nic w lodowce mam sobie powiedzieć: "jestem
szczęśliwa, że nie
zjem dziś kolacji, w końcu dzieci w Afryce w ogóle jej nie jadają, hehehe..."?To ma być fair wobec tych osób? Nie jestem egoistką, ale uważam, ze
porównywanie niezdanego egzaminu to utraty czterech kończyn jest bardziej śmieszne niż tragiczne. To w ogóle inna
półka nieszczęść. A niech to dziecko ze zdjęcia i jego rodzice się cieszą, przecież mogło być gorzej, mogło
nie żyć. Prawda?
Zmodyfikowano 3 razy. Ostatnia modyfikacja: 31 lipca 2011 o 18:28
@eMCe88
Przestań zgrywać filozofa
No, Autorze demota, a na co ma popatrzeć ten dzieciak, żeby poprawić sobie humor?
To smutne i druzgocące, że ktoś (konrad1402) uważa niezdanie prawka za równe z tragedią dziecka.
A co mnie obchodzą nieszczęścia innych? Dotąd zauważyłem, że boli mnie bardziej własne niż cudze. Wiem, że
bardzo to dziwne, ale prawdziwe. Poza tym stopniowanie cierpienia jest jednym z największych kretynizmów jakie można robić. Ułóż sobie spis, ile ma boleć to, ale ile tamto, bo są większe i mniejsze nieszczęścia! A jak cię, nie daj Boże, zaboli bardziej niż 'powinno' to urządź sobie samobiczowanie z tego powodu bo to przecież naganne.
Zmodyfikowano 5 razy. Ostatnia modyfikacja: 29 lipca 2011 o 22:13
Lubię Twoje komentarze, szczere i prawdziwe. Dla każdego człowieka szczytem cierpienia jest coś innego. Mam się
przestać martwić moimi problemami, bo jakieś dziecko jest sparaliżowane, bądź dzieci w Afryce nie mają co jeść?
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 29 lipca 2011 o 22:14
myślę, że nie chodzi tutaj o stopniowanie cierpienia, ale o to że jak złamiesz palca to nie ma co płakać bo palec nadal jest na swoim miejscu, zawsze mogło być gorzej
Nigdy nie będziesz martwić się cudzymi problemami bardziej niż swoimi (chyba, że jest to bezpośrednio powiązane).
Można oczywiście wciskać sobie, a głównie innym ten kit i zyskiwać poklask.
@mola - nie słyszałem jeszcze o ludziach wpadających w depresję na skutek złamania palca.
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 29 lipca 2011 o 22:50
Hmm jeszcze nie tak dawno na demotach byla historia o chlopaku, ktory bedac w drodze na wazny egzamin, ktory mial
zadecydowac o jego karierze w wojsku chyba, rzucil sie do rzeki, by wyjac z tonacego samochodu kobiete. Wedlug Ciebie,
on powinien byc egoista i przejmowac sie tylko swoim egzaminem, a kobieta niech sobie tonie, on ma swoje zmartwienia,
cudze go nie obchodza. Przez to spoznil sie na egzamin. Co prawda pozniej cala ta sprawa uzyskala duzy rozglos, tak ze
chlopak i tak sie dostal bez egzaminu nawet, ale wowczas nie mogl wiedziec jak sie jego dalsze losy potocza. Wedlug
tego, racji bytu nie ma zadna forma wolontariatu. Po co chodzic do hospicjum ogladac te przygnebiajace obrazki chorych
dzieci, skoro za pomoc im nawet pieniedzy sie nie otrzyma ? A jednak ludzie ofiarowywuja swoja pomoc, wyjezdzaja w
miejsca objete kataklizmami, jakby nie mieli wlasnych problemow, ale przeciez kazdy je ma. Niektorzy widocznie potrafia
wzniesc sie ponad wlasny bol i spojrzec na niego z dystansu. I to jest to, co nazywam heroizmem. Sa takie piekne slowa, ktore malo dokladnie przytocze: Czlowiek zawsze uskarza sie przy kazdym bolu, a rzadko kiedy cieszy sie, gdy go nie czuje. Wiec doceniajmy ta w miare stabilna codziennosc, w ktorej zazwyczaj nie ma takich zlych wydarzen, ktorych nie moglibysmy obrocic w lepsze. Bo ten dzieciak na zdjeciu i jego rodzice nie moga liczyc na to.
Zmodyfikowano 2 razy. Ostatnia modyfikacja: 31 lipca 2011 o 6:10
PS: Na pewnym blogu znalazlem komentarz o nastepujacej tresci: "(...) kilka lat temu nie widzialam nic pozytywnego w zyciu... chcialam popelnic samobojstwo... zycie dla mnie nie mialo najmniejszego sensu... czulam sie bardzo zdolowana, chociaz tak na prawde ludziom wydawalo sie ze jestem wesola szczesliwa nastolatka. chcialam zaapelowac do tych ktorzy kiedykolwiek czuli sie podobnie... musi byc jakis sens w tym ze jestes na tym swiecie, kazdy ma swoja "misje". co mi pozwolilo wydostac sie z mroku?... pomoc innym wolontariat(...)". Zatem mozna chyba przejmowac sie innymi, majac wlasne zmartwienia. To, ze swiat jest pelen egocentrykow, myslacych, ze ich problemy sa najwieksze, to nie znaczy, ze tak powinno byc.
Co cię obchodzą nieszczęścia innych ? Ano tyle ,że czasem warto się spytać "co się stało" i "dlaczego się to stało".
Może pozwoli ci to uniknąć tej samej sytuacji na starość .
On nie napisał o egoiźmie, ani o tym aby tamtej tonącej kobiecie nie pomóc. Napisał tylko, że fakt iż ktoś inny ma gorzej nie jest żadnym pocieszeniem tak naprawde. Jeżeli coś mnie boli to nie przestanie boleć tylko dlatego, że komuś po drugiej stronie globu huragan zniszczył dom. Czy to że ludzie gdzieś na świecie głodują, nie mają gdzie mieszkać lub umierają w wojnach oznacza, że mnie nie mają prawa smucić wydarzenia życia codziennego?
@k4mil : złamałem palca i nie mogę grać w cs'a. depresja
Nie chodzi o to żebyście użalali się nad cierpieniem całego świata i myśleli tylko o tym jak źle mają inni, tylko żebyście potrafili czasem drugiemu człowiekowi zwyczajnie, po ludzku współczuć. Każdy ma prawo przejmować się sobą w takim stopniu jaki uznaje za słuszny, jednak przestańcie się bezczelnie wypinać na krzywdę innych bo kiedyś i na Was świat może się wypiąć.
w sumie masz rację.
Zawsze swojemu byłemu tłumaczyłam gdy cierpiał po rozstaniu[mimo,ze on zerwał]
ze są na świecie większe nieszczęścia niz jego smutek.
On mówił,ze DLA niego właśnie to jest największym cierpieniem..
zależy od piorytetów człowieka.
a sobie kurde minusujcie:)
Dla kogoś dzisiaj nieszczęściem jest nieodwzajemniona miłość. Jutro nieszczęściem będzie niezdany egzamin. Za kilka lat ogromnym nieszczęściem będzie dzień,w którym będzie chował swoich rodziców. Dla ludzi ze zdjęcia kiedyś tragedią była nieodwzajemniona miłość dzisiaj dla nich największą tragedią jest kalectwo ich dziecka. Zapewne w takiej chwili też sobie myślą, że ich wcześniejsze życiowe niepowodzenia to błahostka.Niestety życie jest takie, że im dalej tym trudniej. Niezdana matura czy jakiś egzamin to nic w przypadku gdy będziemy musieli się zmierzyć ze śmiercią naszych najbliższych. Trochę pogmatwałam, ale mam nadzieję, że zrozumieliście o co mi chodzi.
@K4mil, złamany palec może być tragedią:P mój kolega nie mógł przez to ubiegać się o dostanie na architekturę, bo 5 dni przed egzaminem złamał kciuk. I du pa, lata przygotowań poszły się... no:)
@kyd - nie będę silił się na szczegółową odpowiedź bo twoja wiedza o ludziach jest w powijakach. Nadmienię
tylko, że pewnie mógłby sobie do końca życia biedak wyrzucać, że kogoś nie uratował bo chciał zdążyć na
egzamin! Większość ludzi ma sumienie. Ale to tylko jedna z wielu możliwości. Każde działanie człowieka ma jakiś
motyw i ten motyw musi być motywem wewnętrznym. Do działania stymulują nas tylko nasze własne odczucia i emocje.
Wyobraź sobie, że wstajesz pewnego ranka i nie czujesz absolutnie nic, żadnego bólu, żadnych pragnień, żadnego
poczucia winy, obowiązku. Zwyczajnie byś wtedy z tego łóżka nie wstał, choćby nawet obok ktoś umierał, bo niby
po co skoro ty nic nie czujesz w związku z tym? Motywy naszych działań skupiają się na nas samych, czy tego chcemy
czy nie. Inni mogą te motywy ewentualnie prowokować.
Co do babki, która wyszła z depresji dzięki wolontariatowi. Czy ja gdzieś napisałem, że sprawianie, że inni czują się dobrze nie może sprawiać, że my czujemy się lepiej? Wręcz przeciwnie, czego dowodem jest przykład który podałeś. To, że pomagała innym pomogło jej. Ale ona to była ona, komuś innemu wcale nie musiałoby pomóc.
I jeszcze ta perełka na koniec: "To, ze swiat jest pelen egocentrykow, myslacych, ze ich problemy sa najwieksze, to nie znaczy, ze tak
powinno byc." Świat jest pełen normalnych ludzi, którzy myślą o sobie bo zwyczajnie takich wykształciła ich ewolucja. Twierdzenie, że 'powinno' być inaczej jest jakimś absurdem, bo nigdy inaczej nie było i nie ma możliwości by w przyszłości to się zmieniło (jeśli mówimy o takimi samym, pod względem biologicznym, ludzkim gatunku). To, że tobie ktoś wciskał bajki, że powinno być inaczej to nie mój problem. Ja piszę o tym jak jest, nie o tym jak powinno być, tę działkę zostawiam fantastom twojego pokroju.
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 1 sierpnia 2011 o 20:06
K4mil cieszę się z Twoich słów: " Poza tym stopniowanie cierpienia jest jednym z największych kretynizmów jakie można robić." Z tego co pamiętam, to kłóciłem się kiedyś z Tobą, jaki ból jest większy - fizyczny czy psychiczny. Broniłeś fizycznego. Mam nadzieję, że to po prostu ustabilizowanie poglądów a nie hipokryzja.
Prawda...ale my zazwyczaj nie doceniamy tego co mamy..(+)
Polska to dżungla, a w dżungli każdy martwi się o siebie !
A no właśnie...
Jednak są rodzice, którzy mają chore dzieci i mówią, że spotkało ich szczęście...
Jeśli chodzi o demotywator to się zgadzam, ale jeśli chodzi o cierpienie to jak już nas spotyka stajemy się egoistami i widzimy tylko nasze...
To nie egoizm, tylko zwrócenie uwagi na własny problem.
a taki przykład: rodzice , gdy matka jest w ciąży dowiadują się, że dziecko jest upośledzone. Postanawiają jednak, że się urodzi, bo oni bardzo chcą tego dziecka. TO jest EGOISTYCZNE. Dziecko będzie miało trudne, nieprzyjemne życie. ''Bo oni chcieli mieć dzieciaka''
@Mysz a może będzie miało życie szczęśliwsze niż wiele zdrowych dzieci, bo będzie otoczone miłością najbliższych i będzie wiedzieć, że jest przez nich akceptowane? Twoim zdaniem, to powinni dać zabić swoje dziecko, bo nigdy nie będzie jak inni?
szczerze - tak, w przypadku, gdy niepełnosprawność będzie mu ciążyć. Dziecko z uciążliwą, męczącą , nieuleczalną chorobą nigdy nie będzie w pełni szczęśliwe, chociażby jego rodzice dali mu maksimum miłości.
tutaj nie chodzi o cudze problemy. Ale o to, żebyś postawił się w sytuacji jakbyś był spraliżowany... bez rąk, bez nóg... Mnie by się odechciało całkiem żyć, a złamane serce zawsze się kiedyś naprawi... wiem, piszę chaotycznie, ale już późno
Biedne dziecko, biedni rodzice. Jeszcze do tego mina tego dzieciątka... Straszne. Mam małego synka i jeśli miałoby mu się przydażyć coś takiego... Najbardziej ściska za serce cierpienie dziecka, takie maleństwo...
K4mil - szczęście, że są jednak ludzie co myślą inaczej i nie przekładają cierpienia własnego nad cudze. AAa i
to, że TY tak myślisz nie znaczy, że tak jest!
A fakt - czytając te demoty o nieszczęśliwej miłości i cierpieniu - szlag mnie trafia.
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 31 lipca 2011 o 7:41
Egzamin możesz zdać ponownie, palec się zrośnie. Tragedia dziecka zawsze będzie większa od tragedii dorosłego. Ludzie dzieci przeżywają inaczej swoje porażki a szczególności chorobę. Są o wiele bardziej wytrzymałe na ból fizyczny, ale nie psychiczny. Takie zdjęcia, sytuację nie są obojętne dla mnie. Ostrych poparzeń musiało dostać te dziecko. Wielu mówi, co mnie to obchodzi. Kiedyś będziesz potrzebował pomocy, w tedy powie ktoś innych. Co mnie to obchodzi. Liczy się kim jesteśmy, czasem warto poświęcić coś od siebie dla innych to procentuje, choć wielu za pomoc podziękuje kopniakiem w dupę. Kto was kopnie jak nie człowiek myślący o sobie. Wiem z doświadczenia, ale na takich jest sposób, jak drugi raz przyjdą w tedy warto pokazać im palec.
a co do dzieci, to kobiety też są w stanie przetrwać większy ból, bo ich mózg produkuje więcej endorfin, lecz psychicznie są kruche
Ale nikt nie mówi że jeżeli oblał egzamin to jest najbardziej cierpiącym człowiekiem na świecie. Nikt nie twierdzi że cierpi bardziej niż przykładowe dziecko na zdjęciu. Po prostu dla danego człowieka jest to problem który realnie bardziej go martwi niż nieszczęście bliżej nieznanych osób. Czy to źle? Ja bym powiedział że raczej dobrze - gdybyśmy tak samo jak własne przeżywali cudze problemy to by nam chyba eksplodowała głowa.
Serce mnie boli, łza się w oku kręci gdy widzę minę tego małego :(
Pierwszy raz rozpłakałam się przy jednym zdjęciu.
Ja preferuję postawę "gó*wno mnie to obchodzi dopóki mi się to nie przytrafi" , tak jak na prawdę większość z
Was - wstydźcie się !
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 31 lipca 2011 o 10:05
Nie mogę wytrzymać , serce mi się ściska jak patrzę na tego maluszka. Chyba bym nie wytrzymała psychicznie, gdyby to było moje dziecko.
do kur*wy nędzy !! każdy ma swoje problemy !!!!
co nie znaczy, że nie można innym pomóc. Tobie też może ktoś w potrzebie pomoże.
@Pedro86, jak chcesz pomóc dzieciakowi ze zdjęcia?
Tylko ciekawi mnie, w jaki sposób MNIE dotyka nieszczęście tych ludzie ze zdjęcia? Oni są mi obojętni, bo ich nie znam, ba nawet nie wiem, jak brzmi ich nazwisko. Dlatego moim zdaniem, większym problemem powinien dla nas być choćby ten niezdany egzamin, czy nieszczęśliwa miłość, bo to zmartwienia, które nas dotykają bezpośrednio. Jeżeli ktoś odczuwałby większy smutek ze względu na sytuację obcych ludzi w formacie .jpg, niż swoje własne problemy, to szczerze mnie to zadziwia.
ja nawet nie wiem czy to zdjęcie jest z polski ;p
Jezu w dupie co jest temu dzieciakowi
Każdy ma swoje problemy, i każdy przeżywa je tak samo!
Problemów się nie dzieli, każdy ma inną psychikę i zawsze znajdzie się ''większy'' problem. W Afryce dzieci umierają
z głodu, więc ten powinien się cieszyć, że ma co jeść i szanse na takie a nie inne życie? Demot mało trafny -
EDIT:literówka
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 31 lipca 2011 o 11:51
Są ludzie, którzy bardziej przejmują się czyimiś problemami niż swoimi (nawet kiedy własne mają większe). Czasami to i dobrze, ale często wychodzi na złe takiej osobie. Znam jedną taką więc mówię to "z doświadczenia". Ale osobiście też jestem zdania, że problemy osób których się ani trochę nie zna i nigdy się nie spotkało oraz nie spotka nie powinny być dla nas ważne (nie mówię tu o sytuacji opisanej wcześniej w komentarzu, w której jakiś chłopak idący na egzamin uratował tonącą kobietę, bo 1. To była sytuacja nagła a 2. Nie była ona osobą na drugim końcu świata, tylko tam gdzie akurat znalazł się on, i tam potrzebowała pomocy).
Ludzie powiedzcie mi co to za dziwne licytowanie się, kto bardziej cierpi. Z wypowiedzi niektórych osób, można
wysnuć następujący wniosek: Jeśli umarł ci rodzic, to nie możesz powiedzieć że cierpisz po jego stracie, bo
ktoś stracił obu rodziców i jego cierpienie i strata jest większa, a ty jesteś egoistą twierdząc, że ty cierpisz
tak samo. Rozumiecie absurd tej sytuacji. Każdy człowiek cierpi tak samo, niezależnie czy to dziecko, które zgubiło
ulubioną zabawkę, czy człowiek który stracił pracę, bo dla obu tych osób, była to część ich świata, ich
samych. Dlatego nikt z nas nie ma prawa mówić drugiemu człowiekowi co ma czuć, w danej sytuacji. Ponadto nie należy
wyśmiewać uczuć innych osób, co z tego, że ktoś się zakochał bez wzajemności i cierpi, lub został zdradzony i
cierpi, to nie powód do kpin i mówienia, że inni mają większe problemy. Każde cierpienie tak naprawdę
uszlachetnia człowieka, ponieważ potrafi zrozumieć człowieka, który później przechodzi przez to samo, może
wesprzeć, doradzić. Coś wam mówi słowo EMPATIA?
No wiesz niektórzy tak cierpią z nieszczęśliwej miłości że popełniają samobójstwo wiec raczej z tego bym nie żartował
czasami ma sie takich starych że niezdanie egzaminu jest tragedią :P
to czas iść do pracy, zacząć zarabiać, wyprowadzić się od starych i żyć jak normalny dorosły człowiek a nie wieczny uczniak
Zdjęcie mnie tknęło... :(
Smutna historia zapewne. Aczkolwiek mimo wszystko każdy ma prawo Przeżywać swoje "problemy" i się nimi dzielić, zawsze to jakaś próba odnalezienia ludzkiego zrozumienia podzielenia się swoim nieszcześciem.(+)
Mnie kidyś odcieli internet :(
jak zobaczyłam to zdjęcie. to aż mi łza poleciała. :(
myśle że największą tragedią będzie wylane piwo :D
znowu jakaś oczywista oczywistość...
jak ja nie znoszę takich demotów! jakim prawem, autorze, osądzasz czyjeś nieszczęścia i osądzasz które z nich są mało ważne, a które są istotne? co ty możesz o tym wiedzieć? i do tego jakieś zdjęcie, które miało wywołać współczucie i wyciągnąć tego żałosnego demota na główną...
jebie mnie to wszystko! bardzo mi szkoda tego dziecka:( mam siostrę w podobnym wieku i jak pomyślę że to ona to łza się w oku kręci...
Mój ulubiony demotywator...
Np. brak powszechnego dostępu do eutanazji?
każdy ma swoją miarę ''nieszczęścia'' .
DOKŁAAAAAADNIE. Kazdy ma swoją miarę nieszczescia, ale gdy dotknie go większe, to popuka się w glowe czego chcial od ''poprzedniego''
Na przykład?
Wciąż przed głupimi demotami o nieszczęśliwej miłości próbuję uświadomić ludzią to, co przesyła nam ten właśnie demot, i o dziwo jestem minusowany. Pozdrawiam niezdecydowanych użytkowników
To nie chodzi o przebijanie sie w tym kto ma gorzej... nie ma niczego gorszego dla rodzica a tym bardziej dla matki jak tragedia dziecka.... sama mam dwojke i nawet jak tylko sa podziebione to serce mi peka...
nieszczesliwa milosc? przyjdzie kolejna, jesli byla nieszczesliwa to znaczy, ze nie ta prawdziwa i jedyna, urwana reka, noga? da sie z tym zyc... wozek? tez da sie zyc... ale jak cos dzieje sie dziecku to w rodzicu kazdego dnia cos umiera!!!
jak możecie tak pisać! Wyobraźcie sobie ze do końca życia nie możecie sie ruszyć na nogach a rękami normalnie nie mozecie zjeść obiadu czy zrobić cokolwiek. bardzo smutne jest to zdjecie;( cała teraz płacze i nie moge przesać;(( wielkie uszanowanie dla rodziny tegio biednego chłopczyka!
Biedne dziecko ;(((
Chciałam dodać, że ludzie często zapominają, iż zdrowie jest naj, najważniejsze...
Są takie demotywatory, po przeczytaniu których, po prostu nie wiem co napisać w komentarzu.
+
A istnieje wieksze nieszczescie od odciętego internetu?!
TAK!!!!!!!!!!!!
Wystarczy spojrzeć na zdjęcie tego dziecka i juz masz odpowiedź!
dlaczego to dziecko jest ubrane w strój lalki?
O ja piedrole...
następni się wypowiadają lol , nie ma co porównać niezdanego egazminu z ku*wa chorobą na raka ? no ja pierdooole nie
bo oczywiście to innna półka rak jest 10 razy bardziej przejeeeebany od jakiegoś pierdooolonego egzaminu jak się wgle nie znasz malamimimi to nawet nie pisz takich pierdół amen
czasami ludzie po prostu nawet ruszyć mózgiem nie potrafią
jakby pilnowali dziecka to nie byloby takiej biedy..
ja pier&ole.. biedne dziecko. łzy same mi do oczu płyną gdy patrzę na tego demota. eh sam mam syna, i nie wiem co bym zrobił gdyby to spotkało moje dziecko.
biedne bejbi ;(
Ja myślę, że nie ma o czym dyskutować. W sumie każdy będzie robił tak jak mu pasuje. Moim zdaniem, powinniśmy pomagać, a przynajmniej nikogo nie obrażać. Skoro wybieracie to drugie to wasza decyzja. Demot bardzo trafiony. Znam osobę, której największym dramatem była zła ocena z czegokolwiek. Każdy ma własne dramaty. To co dla nas jest najgorsze, dla innych jest drobnostką. Ci którzy doświadczą bólu i cierpienia są silniejsi i cieszą się każdego dnia.
TO TAK JAKBY KTOŚ POWIEDZIAŁ ŻE ŚMIERĆ DZIECKA CHODZI O ZABÓJSTWO (KAŻDY WIE O KOGO CHODZI,MAŁA MADZIA) ŻE TO COŚ NATURALNEGO,TO STRASZNE :(