Tak jak by niektóre dzieci lubią gotować I to jest ich pasja tak jak twoja to piano głupot w internecie. Te dzięki same się tam zgłosiły. Wiem, bo mam znajomego, którego dziecko chciało wziąć udział w Masterchefie ale odpadło na castingach
No nie wiem, imo przemoc wydaje się gorsza, np. okładanie dziecka kablem od żelazka, przypalanie czy okaleczanie. Sto razy wolałbym, żeby rodzice wysłali do jakiegoś programy niż bili.
@FakDak tylko czy rodzice zmuszający dzieci do realizacji swoich marzeń je akceptują? Nie wydaje mi się. Z tego co widzę, to raczej wieczne pretensje, że nie tak, że za mało się dziecko stara, że Zosia, czy Jasiu to byli lepsi, więc ono się do niczego nie nadaje. Brak akceptacji ściśle wiąże się z przekładaniem swoich marzeń na życie dzieci. Bo mówimy tu oczywiście o tych najbardziej skrajnych przypadkach. Nie każda przemoc jest też tak brutalna jak ww okładanie kablem. Co oczywiście nie zmienia faktu, że dziecko cierpi i tak nie powinno się dziać.
Akurat podałeś zły przykład programu: ten jest dostosowany do dzieci, prowadzony inteligentnie i jego dużą część stanowi zabawa. Wątpię, by wszystkie te dzieci uczyły się gotować tylko po to, by wystartować w master chefie. Nieporozumieniem jest natomiast uczestnictwo dzieci w talent show typu: mam talent, gdzie grają na emocjach, a surowa krytyka (a nie ta konstruktywna!) i porażka (nie przedstawiana wcale jako sukces!) jest wpisana w sam typ.
Racja, ale dlaczego każdy mysli że rodzic na siłe gdzieś pcha dzieciaka? Wiele dzieciaków ma jakies hobby czy pasje którymi się interesują ( nawet gdy ich rodzice mieli podobne pasje). Z drugiej strony dobrze że rodzic chce przekazać swoją pasje ( o ile dzieciak też tego chce)
Nie lubię przesady, ale te dzieci nie wyglądają na tresowane zwierzątka. Coraz bardziej powinniśmy się martwić o całe stada niezaradnych cioteczek, którym od przedszkola durni rodzice wbijają w łby, że wiedza im zabierze dzieciństwo, a wysiłek fizyczny zniszczy psychikę. O kulturalnym zachowaniu nie wspominając.
Tak jak by niektóre dzieci lubią gotować I to jest ich pasja tak jak twoja to piano głupot w internecie. Te dzięki same się tam zgłosiły. Wiem, bo mam znajomego, którego dziecko chciało wziąć udział w Masterchefie ale odpadło na castingach
No nie wiem, imo przemoc wydaje się gorsza, np. okładanie dziecka kablem od żelazka, przypalanie czy okaleczanie. Sto razy wolałbym, żeby rodzice wysłali do jakiegoś programy niż bili.
@FakDak tylko czy rodzice zmuszający dzieci do realizacji swoich marzeń je akceptują? Nie wydaje mi się. Z tego co widzę, to raczej wieczne pretensje, że nie tak, że za mało się dziecko stara, że Zosia, czy Jasiu to byli lepsi, więc ono się do niczego nie nadaje. Brak akceptacji ściśle wiąże się z przekładaniem swoich marzeń na życie dzieci. Bo mówimy tu oczywiście o tych najbardziej skrajnych przypadkach. Nie każda przemoc jest też tak brutalna jak ww okładanie kablem. Co oczywiście nie zmienia faktu, że dziecko cierpi i tak nie powinno się dziać.
Akurat podałeś zły przykład programu: ten jest dostosowany do dzieci, prowadzony inteligentnie i jego dużą część stanowi zabawa. Wątpię, by wszystkie te dzieci uczyły się gotować tylko po to, by wystartować w master chefie. Nieporozumieniem jest natomiast uczestnictwo dzieci w talent show typu: mam talent, gdzie grają na emocjach, a surowa krytyka (a nie ta konstruktywna!) i porażka (nie przedstawiana wcale jako sukces!) jest wpisana w sam typ.
Nie generalizujmy.
Racja, ale dlaczego każdy mysli że rodzic na siłe gdzieś pcha dzieciaka? Wiele dzieciaków ma jakies hobby czy pasje którymi się interesują ( nawet gdy ich rodzice mieli podobne pasje). Z drugiej strony dobrze że rodzic chce przekazać swoją pasje ( o ile dzieciak też tego chce)
czyli coś w sam raz dla widzów TVN, niewolników manipulacji i konsumpcjonizmu
Dlatego ja jestem przeciwny tworzeniu takiego typu programu z udziałem dzieci.
Nie lubię przesady, ale te dzieci nie wyglądają na tresowane zwierzątka. Coraz bardziej powinniśmy się martwić o całe stada niezaradnych cioteczek, którym od przedszkola durni rodzice wbijają w łby, że wiedza im zabierze dzieciństwo, a wysiłek fizyczny zniszczy psychikę. O kulturalnym zachowaniu nie wspominając.
Bez przesady. W tym tutaj nie ma nic złego.
Trochę mnie dziwi, że nie odebrano rodzicom tych dzieci praw rodzicielskich a samych dzieci nie oddano do rodzin zastępczych.