"Oddzielili cię, syneczku, od snów, co jak motyl drżą,
haftowali ci, syneczku, smutne oczy rudą krwią,
malowali krajobrazy w żółte ściegi pożóg,
wyszywali wisielcami drzew płynące morze.
Wyuczyli cię, syneczku, ziemi twej na pamięć,
gdyś jej ścieżki powycinał żelaznymi łzami.
Odchowali cię w ciemności, odkarmili bochnem trwóg,
przemierzyłeś po omacku najwstydliwsze z ludzkich dróg.
I wyszedłeś, jasny synku, z czarną bronią w noc,
i poczułeś, jak się jeży w dźwięku minut - zło.
Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką.
Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?" Krzysztof Kamil Baczyński 20 III 1944 r.
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
13 listopada 2020 o 10:27
A swoją drogą, piękna "Elegia o chłopcu polskim"
"Oddzielili cię, syneczku, od snów, co jak motyl drżą,
haftowali ci, syneczku, smutne oczy rudą krwią,
malowali krajobrazy w żółte ściegi pożóg,
wyszywali wisielcami drzew płynące morze.
Wyuczyli cię, syneczku, ziemi twej na pamięć,
gdyś jej ścieżki powycinał żelaznymi łzami.
Odchowali cię w ciemności, odkarmili bochnem trwóg,
przemierzyłeś po omacku najwstydliwsze z ludzkich dróg.
I wyszedłeś, jasny synku, z czarną bronią w noc,
i poczułeś, jak się jeży w dźwięku minut - zło.
Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką.
Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?" Krzysztof Kamil Baczyński 20 III 1944 r.
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 13 listopada 2020 o 10:27
Ktoś jeszcze w ogóle czyta poezję wojenną, Baczyński, Broniewski, Różewicz? Czy to jest w szkołach? Uderza w samo serce. No chyba że się nie ma serca.
Piękny przykład profanacji symbolu Polski Walczącej, tak uczestnicy Marszu Niepodległości szargają pamięć tych co walczyli i umierali za kraj.
Pewnie, że każdy tekst można parafrazować, ale nie każdy wypada.
Dlaczego usunąłeś początek "Zanim padłeś, jeszcze..."? Byłoby o wiele śmieszniejsze. Ale i tak duży plus.
Zmęczeni, ale zwycięzcy uczestnicy marszu wracają do swoich domów... XD