Wierz, to jeszcze jest pikus... prawdziwa przemoc sie zaczyna kiedy otwieraja sie drzwi, wchodzi rodzic a ty srasz ze strachu... wzglednie tak jak u mnie. Zyrandol a na nim wiszacy skorzany, wojskowy pas i juz bylo wiadomo - pisniesz a juz na tylku nie usiadziesz.
Przemoc? Zbyt duże słowa. Słyszałem podobne za małego, nie jestem ani skrzywdzony, ani skrzywiony przez te "porady" życiowe.
Przemocą pamiętam było to jak dziadek kolegi wywalił mu batem bo bawił się w piasku pod budowę, jak dostało nam za głupią zabawę na drodze etc.
Lecz nawet te kary "przemocowe" potrafiły nas nauczyć zdrowego myślenia. A teraz mamy co? Przesadną swobodę, gdzie można na drugiego człowieka napluć i czuć się bezkarnym.
@Pilot_RAFu Nie czujesz się skrzywdzony, ale może gdyby Ci nie podcinano skrzydeł byłbyś bardziej pewny siebie, znalazł lepszą pracę i więcej w życiu osiągnął. Fakt, że krytyka w stylu "ale z Ciebie niezdara" to jeszcze nie koniec świata, ale zamiast przyklejać etykietkę można by po prostu pokazać jak można to zrobić lepiej i zachęcić, że warto starać się być coraz lepszym.
@mwa Powiedzenie grubemu dziecku przez rodzica, że "haha, ale jesteś gruby, weź się za siebie" jest przemocą.
Powiedzenie grubemu dziecku przez rodzica, że "jesteś otyły, potrzebujesz pomocy, przejdźmy przez to razem" już nie.
@mwa prawdę mówiąc nie jestem zwolennikiem wyrażenia "przemoc psychiczna" bo ma zbyt mgliście wyznaczone granice. Ale to pojęcie istnieje i działa mniej więcej tak, że jeśli mówisz dziecku że jest grube w taki sposób, takim tonem i tak często że jest to motywujące do ćwiczeń i nie dołujące, to dobrze. Jeśli wyśmiewasz, poniżasz, opieprzasz itd, szczególnie jeśli powtarzasz to setki razy przez lata chociaż widzisz że dziecko nie jest od tego zmotywowane tylko przygnębione, zakompleksione, przestraszone lub zdesperowane - to jest to przemoc.
Teraz jest bodypositiving i nie wolno ci powiedzieć nikomu że jest gruby. Nawet nie wolno ci powiedzieć że jak będziesz jadł dużo to będziesz gruby. Takie mamy zwariowane czasy.
@mwa A uważasz, że ktoś kto spowodował dane zaburzenie może wymagać od osoby, która jest od niej zależna by "wzięła się za siebie"?
Za otyłość wśród dzieci winę ponoszą rodzice.
Poza tym: jeżeli powiesz komuś że jest gruby i powinien schudnąć, to nie uzyskasz żadnego efektu poza: spadkiem pewności siebie, czy buntem. Zwłaszcza, jeżeli ktoś jest zależny finansowo. Po co to robić? Taka osoba doskonale o tym wie. I w wielu wypadkach masz piękną falę.
Normalnie to przebiega tak:
Dana osoba myśli że jest gruba i brzydka --> przechodzi na dietę i zaczyna ćwiczyć --> dieta jest z reguły niesmaczna (wyrzucił wszystkie ulubione rzeczy bo niezdrowe!), niedoprawiona, za to czasochłonna w przygotowaniu --> ćwiczenia są nudne, niedopasowane do danej osoby, ale ktoś mówił, że ma to przebiegać tak i tak --> efekty są mizerne, zaczyna się podjadanie i unikanie ćwiczeń --> całość eksperymentu kończy się dodatkowymi kilogramami i myślą "nie dość że jestem gruby i brzydki, to beznadziejny"
Zmotywuj do ćwiczeń, do dbania o wygląd, do zainteresowania się zdrowszą dietą czy tym, co jest w "śmieciowym jedzeniu" i jakie wywołuje ono efekty. I tu mamy alternatywną wersję, typu:
Myślenie o tym, że mam nadwagę, przydałoby się schudnąć kilka kilogramów i zmienić tryb życia na zdrowszy --> szukanie ciekawych, zdrowszych przepisów, ale też i smacznych, zawierających to co dana osoba lubi i stopniowa zmiana trybu żywienia. Zamiast tabliczki czekolady - dwa kawałki. Zamiast słonych przekąsek - dobrze doprawione i smaczne dania, albo ich alternatywne wersje. Nagle odkrywasz, że smakuje ci taka i taka sałatka, że pizze na spodzie z cukinii smakują jak zwykłe, że curry jest fajne, podobnie jak naleśniki z mąki gryczanej na słono... --> zamiast jeździć autem chodzisz kiedy możesz, szukasz aktywności która sprawi ci przyjemność i stanie się idealnym hobby, angażujesz w to znajomych (może ktoś pojedzie na rower? Pójdzie pobiegać? Może warto zapisać się do klubu rowerowego? A może warto wziąć do domu psa?) --> nie wprowadzasz zmian na chwilę, zmieniasz sposób życia --> efekt? Powinien pojawić się z czasem
Czy nie lepiej brzmi motywowanie do zmiany sposobu życia w wersji długofalowej?
Niezupełnie. Ten kto nie zaznał poniżania, pdcinania skrzydeł czy wyśmiewania uczuć w dzieciństwie lub wieku nastoletnim, nie ma pojęcia co to jest i jaki ma wpływ na życie dorosłe. Oczywiście wyrasta się z tego, zapomina, WYPIERA, ale jest z wieloma sprawami w życiu trudniej. Ból fzyczny czasem łatwiej znieść (bo prędzej czy później minie) niż psychiczny, który tkwi w środku latami i blokuje spokojny, szczęśliwy rozwój jako człowieka. I prowadzi do depresji lub/i uzależnień. Czy to jest umniejszanie?
Przemoc to zawsze akt fizyczny.
Taki bubel jest pchany tylko po to, żeby mieć usprawiedliwienie na agresję za słowa.
Jak jesteś gruby, a ktoś ci powie, że jesteś gruby, to to jest "przemoc psychiczna", czyli to on zaczął i możesz go walnąć. Tylko po to to jest
Wierz, to jeszcze jest pikus... prawdziwa przemoc sie zaczyna kiedy otwieraja sie drzwi, wchodzi rodzic a ty srasz ze strachu... wzglednie tak jak u mnie. Zyrandol a na nim wiszacy skorzany, wojskowy pas i juz bylo wiadomo - pisniesz a juz na tylku nie usiadziesz.
Przemoc? Zbyt duże słowa. Słyszałem podobne za małego, nie jestem ani skrzywdzony, ani skrzywiony przez te "porady" życiowe.
Przemocą pamiętam było to jak dziadek kolegi wywalił mu batem bo bawił się w piasku pod budowę, jak dostało nam za głupią zabawę na drodze etc.
Lecz nawet te kary "przemocowe" potrafiły nas nauczyć zdrowego myślenia. A teraz mamy co? Przesadną swobodę, gdzie można na drugiego człowieka napluć i czuć się bezkarnym.
@Pilot_RAFu Nie czujesz się skrzywdzony, ale może gdyby Ci nie podcinano skrzydeł byłbyś bardziej pewny siebie, znalazł lepszą pracę i więcej w życiu osiągnął. Fakt, że krytyka w stylu "ale z Ciebie niezdara" to jeszcze nie koniec świata, ale zamiast przyklejać etykietkę można by po prostu pokazać jak można to zrobić lepiej i zachęcić, że warto starać się być coraz lepszym.
@Pilot__RAFu
Prezentujesz bardzo szkodliwe myślenie. To właśnie ci których uczono wbić l teraz plują na innych.
To wynika z kompleksow calego narodu widac to idealnie jak powielaja te same schematy swoich rodzicow dziadow prapra....
Serio?! Mówienie grubemu dziecku że jest grube i powinno schudnąć to przemoc?
@mwa Powiedzenie grubemu dziecku przez rodzica, że "haha, ale jesteś gruby, weź się za siebie" jest przemocą.
Powiedzenie grubemu dziecku przez rodzica, że "jesteś otyły, potrzebujesz pomocy, przejdźmy przez to razem" już nie.
@mwa prawdę mówiąc nie jestem zwolennikiem wyrażenia "przemoc psychiczna" bo ma zbyt mgliście wyznaczone granice. Ale to pojęcie istnieje i działa mniej więcej tak, że jeśli mówisz dziecku że jest grube w taki sposób, takim tonem i tak często że jest to motywujące do ćwiczeń i nie dołujące, to dobrze. Jeśli wyśmiewasz, poniżasz, opieprzasz itd, szczególnie jeśli powtarzasz to setki razy przez lata chociaż widzisz że dziecko nie jest od tego zmotywowane tylko przygnębione, zakompleksione, przestraszone lub zdesperowane - to jest to przemoc.
Teraz jest bodypositiving i nie wolno ci powiedzieć nikomu że jest gruby. Nawet nie wolno ci powiedzieć że jak będziesz jadł dużo to będziesz gruby. Takie mamy zwariowane czasy.
@mwa A uważasz, że ktoś kto spowodował dane zaburzenie może wymagać od osoby, która jest od niej zależna by "wzięła się za siebie"?
Za otyłość wśród dzieci winę ponoszą rodzice.
Poza tym: jeżeli powiesz komuś że jest gruby i powinien schudnąć, to nie uzyskasz żadnego efektu poza: spadkiem pewności siebie, czy buntem. Zwłaszcza, jeżeli ktoś jest zależny finansowo. Po co to robić? Taka osoba doskonale o tym wie. I w wielu wypadkach masz piękną falę.
Normalnie to przebiega tak:
Dana osoba myśli że jest gruba i brzydka --> przechodzi na dietę i zaczyna ćwiczyć --> dieta jest z reguły niesmaczna (wyrzucił wszystkie ulubione rzeczy bo niezdrowe!), niedoprawiona, za to czasochłonna w przygotowaniu --> ćwiczenia są nudne, niedopasowane do danej osoby, ale ktoś mówił, że ma to przebiegać tak i tak --> efekty są mizerne, zaczyna się podjadanie i unikanie ćwiczeń --> całość eksperymentu kończy się dodatkowymi kilogramami i myślą "nie dość że jestem gruby i brzydki, to beznadziejny"
Zmotywuj do ćwiczeń, do dbania o wygląd, do zainteresowania się zdrowszą dietą czy tym, co jest w "śmieciowym jedzeniu" i jakie wywołuje ono efekty. I tu mamy alternatywną wersję, typu:
Myślenie o tym, że mam nadwagę, przydałoby się schudnąć kilka kilogramów i zmienić tryb życia na zdrowszy --> szukanie ciekawych, zdrowszych przepisów, ale też i smacznych, zawierających to co dana osoba lubi i stopniowa zmiana trybu żywienia. Zamiast tabliczki czekolady - dwa kawałki. Zamiast słonych przekąsek - dobrze doprawione i smaczne dania, albo ich alternatywne wersje. Nagle odkrywasz, że smakuje ci taka i taka sałatka, że pizze na spodzie z cukinii smakują jak zwykłe, że curry jest fajne, podobnie jak naleśniki z mąki gryczanej na słono... --> zamiast jeździć autem chodzisz kiedy możesz, szukasz aktywności która sprawi ci przyjemność i stanie się idealnym hobby, angażujesz w to znajomych (może ktoś pojedzie na rower? Pójdzie pobiegać? Może warto zapisać się do klubu rowerowego? A może warto wziąć do domu psa?) --> nie wprowadzasz zmian na chwilę, zmieniasz sposób życia --> efekt? Powinien pojawić się z czasem
Czy nie lepiej brzmi motywowanie do zmiany sposobu życia w wersji długofalowej?
Tak, tak umniejszajcie dalej znaczenie słowa "przemoc" to gdy spotka was prawdziwa fizyczna krzywda zabraknie wam słów.
Niezupełnie. Ten kto nie zaznał poniżania, pdcinania skrzydeł czy wyśmiewania uczuć w dzieciństwie lub wieku nastoletnim, nie ma pojęcia co to jest i jaki ma wpływ na życie dorosłe. Oczywiście wyrasta się z tego, zapomina, WYPIERA, ale jest z wieloma sprawami w życiu trudniej. Ból fzyczny czasem łatwiej znieść (bo prędzej czy później minie) niż psychiczny, który tkwi w środku latami i blokuje spokojny, szczęśliwy rozwój jako człowieka. I prowadzi do depresji lub/i uzależnień. Czy to jest umniejszanie?
@Pereplut Przemoc i krzywda nie jest tylko fizyczna, ta psychiczna rzutuje na całą przyszłość, często potrafi zrujnować całe dorosłe życie.