Taka historia niedawno usłyszana: Fryzjerka z jednego warszawskiego teatru, wracała po premierowym przedstawieniu do domu nocą, a mieszka na wielkim osiedlu, blokowisku nie do ogarnięcia rozumem. Spotkała bardzo zmartwionego, błąkającego się pijaka Przestraszyła się i chciała uciekać, kiedy ten zatrzymał ją błagalnym głosem pełnym udręki: ''Niech się pani mnie nie boi, nic pani nie zrobię, chodzi tylko o jedno... czy pani przypadkiem nie wie, gdzie ja mieszkam?''