Jasio miał już 5 lat, a jeszcze nic nie mówił.
Pewnego dnia mama podaje mu obiad, a Jasiu wrzeszczy:
- A gdzie kompot?!
Mama zdziwiona:
- Jasiu, to ty umiesz mówić.
- Umiem
- To dlaczego dotąd nic nie mówiłeś?
- Bo zawsze był kompot!
@Adamja1 Wstęp zadziałał demotywująco, bo pomyślałem "oj, autystyczne dziecko wzięło swoją mamę za swojego tatę, przykra choroba", a to tylko literówka...
sorry, ale tekst gra na uczuciach a tu niby jestes tata, a w innym miejscu przedstawisz sie jako kobieta ... jesli zwyczajnie wklejasz, to nie jedź po bandzie i omijaj chociaż teksty o tym jak ktos cieszy sie z postępów dziecka mimo jego problemów/choroby. Ludzie ci tu gratuluja, współczują, utożsamiają sie...
Dzieci potrafią zaskoczyć. Ja się wczoraj rozkleiłem na to co zrobiło moje dziecko. Akurat ma jakąś trzydniówkę (gorączka nawet pod 40C). Ma taką tablicę magnetyczną do rysowania. Przychodzę do pokoju, oczy ma szkliste ale pokazuje mi obrazek ludzika i mówi "to ty tatuś". Dla takich chwil warto być ojcem.
Jasio miał już 5 lat, a jeszcze nic nie mówił.
Pewnego dnia mama podaje mu obiad, a Jasiu wrzeszczy:
- A gdzie kompot?!
Mama zdziwiona:
- Jasiu, to ty umiesz mówić.
- Umiem
- To dlaczego dotąd nic nie mówiłeś?
- Bo zawsze był kompot!
Jako 34 letni facet,to bardzo fajnie że usłyszałaś to zdanie.
@Adamja1 Wstęp zadziałał demotywująco, bo pomyślałem "oj, autystyczne dziecko wzięło swoją mamę za swojego tatę, przykra choroba", a to tylko literówka...
I to jest coś fantastycznego i niesamowitego.
A nie jakaś półlitrowa butelka wody za 10 PLN w Jastarni...
potaniały?
sorry, ale tekst gra na uczuciach a tu niby jestes tata, a w innym miejscu przedstawisz sie jako kobieta ... jesli zwyczajnie wklejasz, to nie jedź po bandzie i omijaj chociaż teksty o tym jak ktos cieszy sie z postępów dziecka mimo jego problemów/choroby. Ludzie ci tu gratuluja, współczują, utożsamiają sie...
Dzieci potrafią zaskoczyć. Ja się wczoraj rozkleiłem na to co zrobiło moje dziecko. Akurat ma jakąś trzydniówkę (gorączka nawet pod 40C). Ma taką tablicę magnetyczną do rysowania. Przychodzę do pokoju, oczy ma szkliste ale pokazuje mi obrazek ludzika i mówi "to ty tatuś". Dla takich chwil warto być ojcem.