Wychodzę z tego samego założenia. Lubię się bawić z dzieckiem. Ale czasem nie mam kompletnie siły i ochoty jak mnie woła. Wtedy i tak idę i się bawimy. Nigdy nie wiesz kiedy zawoła Cię do zabawy ostatni raz... Czasu nie da się odzyskać.
Jeżeli nie zdarza się to często to powinieneś powiedzieć dziecku że potrzebujesz pobyć trochę sam, trzeba uczyć dzieci że taką potrzebę ludzie czasami mają i należy to uszanować, to właśnie przez takie podejście potem introwertycy mają ciężko bo ludzie nie nauczeni za młodu nie rozumieją, że ktoś ma potrzebę pobyć sam, nie mówiąc już o tym że sami introwertycy przez czasami mają wrażenie że są dziwni bo taką potrzebę mają.
Jeżeli jednak zdarza się taka potrzeba dość często to będzie to już problematyczne bo dzieci potrzebują uwagi rodzica, w takim wypadku trzeba dzielić czas tak by dziecko nie czuło się odrzucone ale też nie ignorować całkowicie swoich potrzeb bo to wcześniej czy później się odbije.
Jeśli poświęcasz dziecku uwagę i sprawiasz że czuje się dobrze przy tobie, to zawsze będzie 'zagadywać', nawet jak będzie miało 40 i więcej lat
Wychodzę z tego samego założenia. Lubię się bawić z dzieckiem. Ale czasem nie mam kompletnie siły i ochoty jak mnie woła. Wtedy i tak idę i się bawimy. Nigdy nie wiesz kiedy zawoła Cię do zabawy ostatni raz... Czasu nie da się odzyskać.
Jeżeli nie zdarza się to często to powinieneś powiedzieć dziecku że potrzebujesz pobyć trochę sam, trzeba uczyć dzieci że taką potrzebę ludzie czasami mają i należy to uszanować, to właśnie przez takie podejście potem introwertycy mają ciężko bo ludzie nie nauczeni za młodu nie rozumieją, że ktoś ma potrzebę pobyć sam, nie mówiąc już o tym że sami introwertycy przez czasami mają wrażenie że są dziwni bo taką potrzebę mają.
Jeżeli jednak zdarza się taka potrzeba dość często to będzie to już problematyczne bo dzieci potrzebują uwagi rodzica, w takim wypadku trzeba dzielić czas tak by dziecko nie czuło się odrzucone ale też nie ignorować całkowicie swoich potrzeb bo to wcześniej czy później się odbije.