Większość z nas uważa pustynie za najgorętsze miejsca na Ziemi, a śnieg to ostatnia rzecz, jaką możemy z nimi skojarzyć. Rzeczywistość jest jednak inna – choć opady śniegu na Saharze nie są częstym zjawiskiem, gdy już wystąpią, są widoczne nawet z kosmosu
Gdy w dzieciństwie oglądaliśmy SpongeBoba Kanciastoportego, trudno było przegapić pewien interesujący detal: w tej kreskówce istnieją podwodne plaże. Jako dorośli możemy sądzić, że jest to absurdalne, ale ten pomysł nie jest kompletną fikcją. Podwodne jeziora to prawdziwe miejsca. Są one niezwykle słone, co w połączeniu z innymi czynnikami sprawia, że są toksyczne dla większości zwierząt
Choć jej powierzchnia przywodzi na myśl zupełnie obcą planetę, Kotlina Danakilska to depresja położona na terenie Etiopii, Erytrei i Dżibuti. Jest ona uważana za jedno z najgorętszych miejsc na świecie. Jej kosmiczny krajobraz jest spowodowany przemieszczaniem się płyt tektonicznych i zawiera on wulkany, słone jeziora, a nawet jeziora lawy
Ten indonezyjski kompleks to miejsce, w którym nocą możemy zobaczyć niebieskie płomienie na zboczach wulkanów. Ich intensywny niebieski kolor jest spowodowany spalaniem dwutlenku siarki. Niektórzy ludzie mylnie biorą je za niebieską lawę
Trudno wyobrazić sobie Sfinksa w zielonym raju, ale gdyby nie zmiana klimatu i środowiska Sahary, taka mogłaby być rzeczywistość. Według naukowców, ta ogromna pustynia była kiedyś lasem deszczowym i domem dla wielu zwierząt
Gdy odwiedzisz Chichen Itza w Meksyku, staniesz u podstawy piramidy Kukulkana i klaśniesz, usłyszysz piękny świergot.
Dźwięk z piramidy Kukulkana przypomina w dużej mierze ćwierkanie świętego ptaka Majów zwanego przez nich Quetzal. Stąd też biorą się teorie, że odgłosy ćwierkania miały zbliżyć Majów do ich boga, pierzastego węża Quetzalcoatla
Częste trzęsienia ziemi skutkowały poważnymi uszkodzeniami struktur miasta wciąż będącego w budowie. Inkowie postanowili więc zmienić technikę budowania – przeszli od ciosanych i ciasno połączonych kamieni do układania ich w bardziej luźnej formie
Po co do pieczenia chleba wrząca woda? Wykopuje się dół wkłada pojemnik z chlebem i zasypuje. Sama ziemia ma temperaturę powyżej 100 stopni, woda nie jest potrzebna a nawet by przeszkadzała.
W wielu miejscach na Islandii sa ostrzeżenia aby nie wchodzić na teren bo temperatura gleby przekracza 100 stopni.
Z tą Saharą (a raczej z tym obszarem planety) to oczywiście możliwe, ale w innej epoce geologicznej. Wtedy Sfinks raczej jeszcze tam nie stał.
ale bzdura! Quechua nie budowali wszystkiego na mocne spasowanie, bo to było trudne i drogie. Takie budowle były zarezerwowane tylko dla wysokich rangą obywateli czyli dla Inka (jakby króla ) i duchownych(za pewne szamanów). W Machu Picchu właśnie to pięknie widać, bo dom Inka i świątynia słońca są zbudowane murem imperialnym, a reszta normalnym .
@wentyl3 Dodałbym że domy "zwykłych" obywateli były budowane z tylko częściowo obrobionego kamienia lub w ogóle nie obrobionego, kamienie łączono zaprawą glinianą.
Tekst z demota o tym że wybrano taki styl ze względu na trzęsienia, jest po prostu zwykłym domysłem. Inkowie aby domy się nie rozpadały, stosowali dość duże kamienie łączone zaprawą, każda ściana była ustawiana pod kątem 5-10 stopni w pionie, właśnie po to aby się nie rozpadła zbyt szybko.
Jeśli chodzi o budowle w Cuzco z dużych idealnie spasowanych bloków, nie pasują one do Inkaskiego stylu budownictwa, ba Inkowie nie byli na tyle zaawansowani technologicznie aby takowe wykonać. Więc zapewne są to pozostałości budowli innej cywilizacji lub po prostu porzucili w pewnym momencie taki styl.
W murze w Cuzco widać dwa rodzaje budownictwa, całkowicie różne rodzaje, jeden to duże idealnie spasowane bloki a na nich już typowy dla Inków sposób, lekko obrobione lub w ogóle nie obrobione kamienie łączone zaprawą glinianą.
Na tym fragmencie muru w Cuzco są trzy metody stawiania muru przez nich. Prostokątne częściowo obrobione i spasowane kamienie na samej górze, częściowo widać też budownictwo przeznaczone dla biedoty, mniejsze nieobrobione kamienie połączone zaprawą a to wszystko stoi na idealnie spasowanych i obrobionych blokach, co nie jest typowe dla ich stylu budownictwa.
Zmodyfikowano 2 razy. Ostatnia modyfikacja: 6 listopada 2022 o 19:04
Dla rozwiania wątpliwości. Ciekawa galeria, jednak mam małe zastrzeżenia do autora. Z obrazkiem w Chichen Itza został zawarty błąd, a mianowicie pomieszanie dwóch kultur. Wiele ludów Mezoameryki czciła boga pierzastego węża, jednakże Quetzalkoatl to nazwa dotycząca Azteków. Wśród Majów był to Kukulkan. Oczywiście by rozwiać wątpliwości chodzi o to samo bóstwo.
Sahara była rzeczywiście bardziej zielona, ale raczej była sawanną niż dżunglą.
Ponadto Sfinks nie musi być zielony, żeby pokazać zieleń pustyni.
I ostatnie, Sfinks nie leży na Saharze, tylko na Pustyni Wschodniej.
Piramida Kukulkana, zbudowana przez Majów ku czci Kukulkana, a nie Quetzalcoatla. To był ten sam bóg, tylko Quetzalcoatl to nazwa aztecka. Aztecy podbili Majów i przejęli wiele ich bóstw.
Inkowie nie zmieniali technik budowlanych w Machu Picchu, to była budowla schyłku Inków. Trzęsienia ziemi towarzyszyły im w całych Andach, więc budowali bez zaprawy, natomiast tak obrabiając kamienie, żeby zahaczały się o siebie i w ten sposób zabezpieczali konstrukcje przed wstrząsami. Na silne trzęsienia nie było mocnych.