@adamis62 Dokładnie. Trzeba wiedzieć co komu można powiedzieć a co lepiej przemilczeć. Świat nie jest zero jedynkowy, jeśli miałbym na głos mówić każdej osobie to co mam w głowie, czy to co myślę na temat danej osoby to daleko bym na tym nie zajechał ;)
@adamis62 Każda próba ukrywania swoich myśli czy mówienia co wypada jest formą manipulacji. Nagminnie stosujemy manipulację tłumacząc to sobie wyższym celem. O ile przemilczenie czegoś czy skłamanie w dobrych intencjach jest normą wobec większości ludzi, to robienie tego wobec jakiejś bliskiej osoby jest szkodzeniem sobie i swojej relacji. Opierasz taką relację na domysłach, półprawdach i grzecznościach jednocześnie wiedząc, że cokolwiek usłyszysz od tej osoby też jest wykalkulowaną treścią, która nijak nie musi być zgodna z prawdą i ma jedynie sprawić, że poczujesz się tak, a nie inaczej. Brak pełnego zaufania do osób postronnych jest ok, brak tego zaufania wśród najbliższych jest już patologią.
@adamis62 mnóstwo ludzi mówi to co myśli, szczególnie często jeśli są gdzieś na spektrum autyzmu albo są bardzo pewni siebie albo brakuje im taktu albo akurat się zwierzają komuś bliskiemu albo są pijani.
A co do demota - też nie zawsze. Miałem kolegę w pracy który wygarniał każdemu prosto w twarz co o nim myśli i ogólnie sprawiał wrażenie bardzo szczerego. Ale kiedy chciał wejść w gierki polityki korporacyjnej to też dał radę. Jego motywacją nie była naturalna szczerość a chęć dominacji, wbicia ludzi "do szeregu", pokazania że jest lepszy bo wszyscy są matołami.
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
27 grudnia 2022 o 14:32
Tego typu mądrości są tak durne, że czasami brak słów, aby to wyrazić...
Jeżeli moja, nie do końca urodziwa, koleżanka z pracy założy sukienkę i widać w niej pewne niedoskonałości, to mam na wejściu wypalić "ja je*ie, ale ch**o wyglądasz!" ?
Jeżeli mój kolega nie umył dziś rano zębów, bo być może był tak zalatany przy dwójce dzieci z rana, że po prostu zapomniał i w biegu wyszedł z domu, to mam mu powiedzieć "ale ci j***e z ryja!" ?
Po to "bozia" dała nam rozum, żebyśmy potrafili ocenić, co i kiedy można/wypada powiedzieć, a co nie.
@Ashardon , no zobacz, napisałeś szczerze to co myślisz, a dostałeś kilka minusów. Wygląda na to, że są one od tych, którzy uważają, że zawsze trzeba być szczerym.
Nikt nigdy nie mówi tego co myśli. To wcale nie jest zaletą. Człowiek m.inn. po to ma rozum, żeby wiedział co powiedzieć, a czego nie powiedzieć
@adamis62 Dokładnie. Trzeba wiedzieć co komu można powiedzieć a co lepiej przemilczeć. Świat nie jest zero jedynkowy, jeśli miałbym na głos mówić każdej osobie to co mam w głowie, czy to co myślę na temat danej osoby to daleko bym na tym nie zajechał ;)
@adamis62 Każda próba ukrywania swoich myśli czy mówienia co wypada jest formą manipulacji. Nagminnie stosujemy manipulację tłumacząc to sobie wyższym celem. O ile przemilczenie czegoś czy skłamanie w dobrych intencjach jest normą wobec większości ludzi, to robienie tego wobec jakiejś bliskiej osoby jest szkodzeniem sobie i swojej relacji. Opierasz taką relację na domysłach, półprawdach i grzecznościach jednocześnie wiedząc, że cokolwiek usłyszysz od tej osoby też jest wykalkulowaną treścią, która nijak nie musi być zgodna z prawdą i ma jedynie sprawić, że poczujesz się tak, a nie inaczej. Brak pełnego zaufania do osób postronnych jest ok, brak tego zaufania wśród najbliższych jest już patologią.
@adamis62 mnóstwo ludzi mówi to co myśli, szczególnie często jeśli są gdzieś na spektrum autyzmu albo są bardzo pewni siebie albo brakuje im taktu albo akurat się zwierzają komuś bliskiemu albo są pijani.
A co do demota - też nie zawsze. Miałem kolegę w pracy który wygarniał każdemu prosto w twarz co o nim myśli i ogólnie sprawiał wrażenie bardzo szczerego. Ale kiedy chciał wejść w gierki polityki korporacyjnej to też dał radę. Jego motywacją nie była naturalna szczerość a chęć dominacji, wbicia ludzi "do szeregu", pokazania że jest lepszy bo wszyscy są matołami.
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 27 grudnia 2022 o 14:32
Mówienie tego, co się myśli, nazbyt często zastępuje myślenie PRZED mówieniem.
Tego typu mądrości są tak durne, że czasami brak słów, aby to wyrazić...
Jeżeli moja, nie do końca urodziwa, koleżanka z pracy założy sukienkę i widać w niej pewne niedoskonałości, to mam na wejściu wypalić "ja je*ie, ale ch**o wyglądasz!" ?
Jeżeli mój kolega nie umył dziś rano zębów, bo być może był tak zalatany przy dwójce dzieci z rana, że po prostu zapomniał i w biegu wyszedł z domu, to mam mu powiedzieć "ale ci j***e z ryja!" ?
Po to "bozia" dała nam rozum, żebyśmy potrafili ocenić, co i kiedy można/wypada powiedzieć, a co nie.
@Ashardon , no zobacz, napisałeś szczerze to co myślisz, a dostałeś kilka minusów. Wygląda na to, że są one od tych, którzy uważają, że zawsze trzeba być szczerym.
Dla zwolenników tego typu mądrości polecam jeden z odcinków Sandman-a. Będziecie wiedzieć, który.
No tak, dla ciebie to by było wygodne. Dla tej osoby już nie.... bo ty nigdzie nie deklarujesz, że nie kłamiesz...
Zbyt wielu swój brak taktu i manier nazywa szczerością.