To jest taka półprawda. Wszystko na tym świecie jest przemijające, bo zarówno uroda, jak i dobre serce przemijają wraz z człowiekiem. Czy warto więc mając lat 20 wybrać sobie partnera, który nas fizycznie odpycha i męczyć się z nim lat x-dziesiąt tylko po to by na starość powiedzieć "dobrze, ze go wybrałem, bo ma dobre serce"? Wątpię. Każdy medal ma dwie strony, a każda sytuacja wady i zalety, a jeśli nie można mieć wszystkiego, to czasem trzeba wybrać jakiś akceptowalny konsensus.
Głębokie przemyślenie, jak studnia bez dna. Dzisiaj mogę powiedzieć że się uzupełniamy i jesteśmy dla siebie wsparciem, w każdej dotychczasowej sytuacji. Ale trzydzieści lat temu sam nie bardzo wiedziałem, czy zapewnię Jej bezpieczeństwo i sprostam oczekiwaniom :-)
20- 30-latek nie ma bladego pojęcia co będzie za 30 lat... 20... 10... nawet rok. Mi się związek o którym myślałem "niezniszczalny" posypał po 20 latach z dnia na dzień. Nigdy się nie wie która kropla wydrąży kamień. Nikt z nas nie jest doskonały.
Jedyne na czym warto oprzeć związek to wzajemny szacunek. Ale i to nie musi wystarczyć.
Taki bulszit, niestety
To, że dzisiaj dana osoba jest taka czy inna, nie znaczy ani tego, że się nie zmieni, ani tego, czy mam będzie pasować za dziesięć czy dwadzieścia lat
Jakkolwiek jest w tym sporo prawdy, to jednak stwierdzenie, że przecież za 50 lat i tak będzie pomarszczony, to głupota. W związku nie chodzi o to, co będzie za 50 lat, ale o to, co będzie w trakcie trwania tych 50 lat.
Jak ja lubię takie mądrości życiowe :) Wybierając partnerkę mam być z nią szczęśliwy, uzupełniać się i ma nam być ze sobą dobrze. Czuł bym się jak idiota i frajer gdybym wybierał partnerkę do życia, kalkulując i patrząc na korzyści w przyszłości. Nikt z nas nie wie czy obudzi się nazajutrz, kładąc się spać wieczorem a co dopiero planować na przód. Złote rady dla ludzi którzy prawdopodobnie boją się samotności w swoim życiu :)
To jest taka półprawda. Wszystko na tym świecie jest przemijające, bo zarówno uroda, jak i dobre serce przemijają wraz z człowiekiem. Czy warto więc mając lat 20 wybrać sobie partnera, który nas fizycznie odpycha i męczyć się z nim lat x-dziesiąt tylko po to by na starość powiedzieć "dobrze, ze go wybrałem, bo ma dobre serce"? Wątpię. Każdy medal ma dwie strony, a każda sytuacja wady i zalety, a jeśli nie można mieć wszystkiego, to czasem trzeba wybrać jakiś akceptowalny konsensus.
Głębokie przemyślenie, jak studnia bez dna. Dzisiaj mogę powiedzieć że się uzupełniamy i jesteśmy dla siebie wsparciem, w każdej dotychczasowej sytuacji. Ale trzydzieści lat temu sam nie bardzo wiedziałem, czy zapewnię Jej bezpieczeństwo i sprostam oczekiwaniom :-)
20- 30-latek nie ma bladego pojęcia co będzie za 30 lat... 20... 10... nawet rok. Mi się związek o którym myślałem "niezniszczalny" posypał po 20 latach z dnia na dzień. Nigdy się nie wie która kropla wydrąży kamień. Nikt z nas nie jest doskonały.
Jedyne na czym warto oprzeć związek to wzajemny szacunek. Ale i to nie musi wystarczyć.
By spędzić ze sobą całe życie trzeba się po prostu lubić. Przyjaźń i miłość to tylko konsekwencja.
Ładny wygląd o czymś świadczy, dobre geny, dbałość o zdrowie...
taaa i tona tapety skrywająca setki pryszczy
@PeterGabriel44
Przecież i tapetę, i pryszcze pod nią widać
Zresztą pryszcze są czasowe, jednym znikną koło dwudziestki, innym później, ale znikną
Nie ma większego g***na, niż takie "mądrości"...
Taki bulszit, niestety
To, że dzisiaj dana osoba jest taka czy inna, nie znaczy ani tego, że się nie zmieni, ani tego, czy mam będzie pasować za dziesięć czy dwadzieścia lat
Jakkolwiek jest w tym sporo prawdy, to jednak stwierdzenie, że przecież za 50 lat i tak będzie pomarszczony, to głupota. W związku nie chodzi o to, co będzie za 50 lat, ale o to, co będzie w trakcie trwania tych 50 lat.
Jak ja lubię takie mądrości życiowe :) Wybierając partnerkę mam być z nią szczęśliwy, uzupełniać się i ma nam być ze sobą dobrze. Czuł bym się jak idiota i frajer gdybym wybierał partnerkę do życia, kalkulując i patrząc na korzyści w przyszłości. Nikt z nas nie wie czy obudzi się nazajutrz, kładąc się spać wieczorem a co dopiero planować na przód. Złote rady dla ludzi którzy prawdopodobnie boją się samotności w swoim życiu :)