Demotywatory.pl

We wrześniu 2013 roku Paweł Sapożnikow, 24-letni pasjonat historii, rozpoczął historyczny eksperyment, który odmienił jego życie. Postanowił, że na 7 miesięcy przeniesie się do X wieku. Niestety nie wymyślił wehikułu czasu, ale sprawie oddał się w stu procentach. Od kilku miesięcy żyje w chutorze, wybudowanym na podobieństwo tych, w których Rosjanie mieszkali przed wiekami

W trakcie eksperymentu Sapożnikow nie ma dostępu do dobrodziejstw współczesnej technologii. Wszystkie sprzęty, które znalazły się w obejściu są identyczne z tymi, jakimi posługiwali się Rusini w czasach, gdy na terytorium dzisiejszej Polski rządzili pierwsi Piastowie

Początkowo trudno mu było przyzwyczaić się do samotności, ale w końcu stwierdził, że skoro zdecydował się na udział w projekcie, to musi w nim wytrwać do końca. Eksperyment ma kilka wymiarów. Po pierwsze ma pokazać, jak wyglądało życie codzienne mieszkańców Rusi w X wieku. Paweł sprawdza m.in. jak wytrzymałe były sprzęty i stroje, których wtedy używano. Jednak pod uwagę brany jest nie tylko aspekt czysto fizjologiczny, ale również socjologiczno-psychologiczny. Eksperyment ma pokazać, jak samotne życie na odludziu wpływa na ludzką psychikę

Stan Pawła musi być ciągle kontrolowany, dlatego raz w miesiącu jest odwiedzany przez lekarza i psychologa. Oprócz tego odwiedzają go wtedy bliscy, m.in. narzeczona - Irina, która pomagała mu się zadomowić w zagrodzie. Ona też chciała być częścią projektu, ale organizatorzy nie zgodzili się na takie rozwiązanie. Dodatkowo w chutorze pojawiają się inni członkowie projektu, którzy dokumentują zmagania Pawła. Po zakończeniu eksperymentu, z zarejestrowanych przez nich materiałów, ma powstać film dokumentalny. Zmagania Pawła możecie śledzić na blogu: sapog.ratobor.com

Na potrzeby eksperymentu, Paweł musiał przenieść się z wygodnego mieszkania do położonej 50 kilometrów od Moskwy nieszczelnej, drewnianej chaty krytej strzechą. Musiał także zapomnieć o komforcie i higienie. Warunki w jakich przyszło mu żyć są niezwykle ciężkie, bo okres eksperymentu wyznaczono na jesień i kalendarzową zimę. Projekt ma się zakończyć 22 marca, tuż po równonocy, która w słowiańskim kalendarzu rozpoczynała nowy rok

Zastanawiacie się jak wygląda życie codziennie Pawła? Zimą dzień jest krótki, dlatego musi wstać wczesnym rankiem. Drewno, które zostawił wieczorem w palenisku dawno obróciło się w popiół, więc w chacie nie jest zbyt ciepło. Pierwszą rzeczą, jaką robi po przebudzeniu jest walka z ciemnością, za pomocą własnoręcznie przygotowanego kaganka z olejem lnianym. Potem trzeba się ubrać - najpierw lniana koszula, potem obwiązanie stóp onucami, zasznurowanie skórzanych butów i na to kolejne warstwy ubrań. Dopiero wtedy można wyjść na zewnątrz nie ryzykując przeziębienia i narąbać drewna

Żeby nie stracić kontaktu z rzeczywistością, Paweł zrobił prowizoryczny kalendarz z kawałka deski. Każdego dnia po rozpaleniu ognia, na desce pojawia się kolejne nacięcie. Kalendarz jest też traktowany jako pamiętnik, w którym Paweł zapisuje najważniejsze wydarzenia z życia w chutorze

Pora na śniadanie. Paweł wychodzi z chaty i udaje się do obory, gdzie czekają na niego jedyne żywe istoty, z którymi może porozmawiać - 3 kozy i kilkanaście kur. Żeby się posilić trzeba się napracować i wydoić kozę. Jednak nie jest to łatwe zadanie, bo kozy z hodowli naturalnej nie dają zbyt wiele mleka. Jedno dojenie to niecały kubek. Dla człowieka o posturze Pawła to niewiele

Gdy Paweł chce napić się czegoś gorącego, musi zapomnieć o kawie i herbacie. Zamiast tego robi sobie kompot. Do garnka z wrzącą wodą wiszącego nad paleniskiem dodaje jagody lub żurawinę, a wywar słodzi miodem. Po wypiciu napoju, gdy jest już rozgrzany, Paweł może przystąpić do pracy

Przynajmniej raz w tygodniu musi wyczyścić oborę. nie jest to lekkie zajęcie, szczególnie gdy do dyspozycji ma się tylko drewniane widły. Jednak Paweł nie narzeka, bo zimą każdy ruch jest dobry i pozwala mu zapomnieć o chłodzie

Podczas sprzątania znajduje też jajka, które kury złożyły poprzedniego dnia. Zwykle w sianie leży około 5 jajek, ale zdarzają się dni, gdy nie ma ani jednego. Znalezione jaja starannie umieszcza na belce pod dachem

W trakcie sprzątania obory zwierzęta są wypuszczane na dwór. Jednak kury nioski muszą szybko wrócić do środka, bo Paweł nie może sobie pozwolić ani na utratę jaj, ani ptaków. Przy okazji sprawdza też czy jakieś zwierzę nie jest chore albo ranne. Ta selekcja jest pomocna przy planowaniu obiadu. Jeśli będzie chciał zjeść mięso, musi zabić jakieś zwierzę

Organizatorzy eksperymentu dostarczyli mu jedzenie na pierwsze dni, ale o resztę musiał zadbać sam. Oprócz uboju zwierząt, które hoduje, może polować na okoliczne króliki i lisy. Oczywiście wszystko przy pomocy średniowiecznych metod myśliwskich

Przed eksperymentem Paweł nie miał do czynienia z zabijaniem zwierząt, jednak gdy zamieszkał w chutorze musiał zacząć to robić. Bez mięsa jego dieta, składająca się głównie z mleka, jaj, zboża i suszonych owoców byłaby niewystarczająca, a na dodatek nie przystawałaby do realiów historycznych

Jednak zanim po kilku godzinach kurczak stanie się głównym posiłkiem dnia, trzeba napełnić brzuch czymś innym. Dieta Pawła nie jest zróżnicowana, najczęściej jada podpłomyki albo zupy z tego, co udało mu się zachomikować w spiżarni. Mogą to być np. suszone ryby, soczewica, cebula i grzyby