zgredek94- Faktycznie, po pierwsze nie jest łatwo zagadnąć kogoś, kogo widzimy pierwszy raz, po drugie zanim człowiek zdąży się zebrać w sobie, to jego upatrzony "obiekt" najczęściej zdąży już zniknąć... Ale jednak ślicznych dziewczyn, które wyglądają miło i które wzbudzają zainteresowanie nie brakuje ;) (zresztą fajnych facetów też nie) i są sytuacje, w których widujemy kogoś ciekawego częściej, np. na uczelni, na osiedlu, w jednym pubie albo mijamy się biegając po jednej trasie... Wtedy przy wykrzesaniu z siebie odrobiny odwagi może nie skończyć się tylko na patrzeniu :)
Ja osobiście funduę sobie terapię szokową - spotykam się z ludźmi z internetów. *-* Następuje wtedy niebezpieczne przemieszanie dwóch różnych światów, taka koniunkcja sfer, gdy dwa internetowe ghule spotykają się poza swoją niszą ekologiczną, ale z drugiej strony... Fajnie jest pochrząkać i szamać zwłoki "na żywo". A taki szok bardzo pozytywnie wpływa na postrzeganie siebie - sprawia że ma się (tak prawdziwie) gdzieś co myślą przypadkowi ludzie, nawet jeśli są ładni, a to z kolei pozwala na podejście z dystansem do tych ludzi (nie ma wyobrażania sobie gruszek na wierzbie. Przynajmniej nie od razu ;>).
Dobra dupa z agencji. Czemu w normalnym świecie nie ma takich.
OdpowiedzNa co dzień na ulicy, w sklepie, autobusie itd., można zobaczyć wiele naprawdę pięknych dziewczyn...
@farbenja I w sumie sprowadza się to do tego samego co w internetach. Do patrzenia. :)
zgredek94- Faktycznie, po pierwsze nie jest łatwo zagadnąć kogoś, kogo widzimy pierwszy raz, po drugie zanim człowiek zdąży się zebrać w sobie, to jego upatrzony "obiekt" najczęściej zdąży już zniknąć... Ale jednak ślicznych dziewczyn, które wyglądają miło i które wzbudzają zainteresowanie nie brakuje ;) (zresztą fajnych facetów też nie) i są sytuacje, w których widujemy kogoś ciekawego częściej, np. na uczelni, na osiedlu, w jednym pubie albo mijamy się biegając po jednej trasie... Wtedy przy wykrzesaniu z siebie odrobiny odwagi może nie skończyć się tylko na patrzeniu :)
Ja osobiście funduę sobie terapię szokową - spotykam się z ludźmi z internetów. *-* Następuje wtedy niebezpieczne przemieszanie dwóch różnych światów, taka koniunkcja sfer, gdy dwa internetowe ghule spotykają się poza swoją niszą ekologiczną, ale z drugiej strony... Fajnie jest pochrząkać i szamać zwłoki "na żywo". A taki szok bardzo pozytywnie wpływa na postrzeganie siebie - sprawia że ma się (tak prawdziwie) gdzieś co myślą przypadkowi ludzie, nawet jeśli są ładni, a to z kolei pozwala na podejście z dystansem do tych ludzi (nie ma wyobrażania sobie gruszek na wierzbie. Przynajmniej nie od razu ;>).