Spalona słońcem, brązowa skóra oznaczała całodzienną pracę na polu, z reguły ciężką i fizyczną, całkowite przeciwieństwo burżuazyjnego stylu życia, które toczyło się w dworkach i salonach. Łatwo zrozumieć zmianę znaczenia opalenizny – w dobie, kiedy czas jest dobrem deficytowym, ktoś, kto może poświęcić go na wakacje i odpoczynek, jest prawdziwym szczęściarzem.
Samochód jako symbol biedy? To brzmi bardzo kontrowersyjnie. Okazuje się jednak, że właśnie tak na niego zapatrują się Niemcy. Od kilkunastu lat, zwłaszcza w dużych miastach, panuje tam przekonanie, że zmotoryzowanym zostaje się tylko z konieczności, kiedy nie jest się wystarczająco zamożnym, aby kupić mieszkanie w mieście lub bezpośredniej bliskości. Tam, gdzie nie sięga S-Bahn, tam mieszkają smoki.
Homarów nikt nie łowił celowo, z reguły zaplątywały się w sieci rybackie przez przypadek, niechciane. Ich mięso uznawano za tak podłe, że prawo zabraniało karmić nim nawet niewolników. Przymuszanie osoby do zjedzenia homara rozumiano jako formę kary, a wręcz tortury. To ogromny kontrast z menu co bardziej ekskluzywnych współczesnych restauracji, gdzie za przyrządzonego morskiego skorupiaka trzeba srogo zapłacić.
Ze względu na wszechobecność drewnianych desek, wyłożone nimi podłogi utożsamiano z pospólstwem. Dla szlachty zarezerwowane były bogato zdobione, ręcznie wykonane dywany, którymi najchętniej pokrywano każdą najmniejszą powierzchnię domostwa w celu przekonania gości o swojej zamożności. Teraz, kiedy ktoś ma w domu chociaż jeden wielki dywan, jedyna reakcja jaką ów wywołuje, to wątpliwości co do gustu gospodarza.
Bywało tak, że sól była na wagę złota. Dosłownie. Co ciekawe, za ten stan rzeczy nie były odpowiedzialne stosunkowo wysokie koszta operacji wydobycia tego cennego składnika, a wojna na podatki, jaką prowadziły między sobą państwa. Sól to tak podstawowy składnik każdej potrawy, że ktokolwiek posiadał środki aby ją wydobywać, mógł swobodnie dyktować cenę. Od soli pochodzi angielskie słowo „wypłata” - „salary”, pierwotnie oznaczające żołd dla najemników walczących o ten kulinarny cud na śmierć i życie.
Jeszcze sto lat temu każda osoba „przy ciele” uchodziła za szczególnie dobrze ustawioną. Łatwo zauważyć dlaczego: otyłość oznacza niewielką aktywność fizyczną (ktoś mało pracuje), a także dostęp do dużych ilości jedzenia, wcale nie tak łatwo dostępnego przed industrializacją świata. Dzisiaj jest zupełnie na odwrót – od taniego jedzenia się tyje, a niewielu może pozwolić sobie na luksus, jakim jest zadbanie o swoje ciało.
W XIX wieku właściciele żółtych, czarnych i pokrytych próchnicą zębów z automatu cieszyli się dużym szacunkiem. Wszystko dlatego, że te wady uzębienia wynikały ściśle z konsumpcji produktów opartych na cukrze, dostępnym wówczas tylko dla burżuazji i uważanym za ogromny luksus. Ze względu na niski poziom wiedzy i stomatologii, nie odbierano chorób zębów jako „choroby”, nie zdawano sobie sprawy z ich negatywnego wpływu na zdrowie.
Prudonizm i ogromne zaufanie pokładane w przemysł farmakologiczny sprawiły, że przez pierwszą połowę XX wieku karmienie dziecka piersią traktowano jak barbarzyństwo. Lekarze zachwalali syntetyczne produkty zastępujące mleko matki jako zwłaszcza stymulujące rozwój młodego organizmu. Propaganda doprowadziła do sytuacji, w której kobiety decydowały się na karmienie niemowlęcia piersią tylko w ostateczności, kiedy nie było ich stać na specjalną pożywkę.
Zanim dietetyka stała się nauką i poznaliśmy prawdziwą wartość odżywczą zbóż, dłużej i dokładniej mielone ziarna, z których robi się jasny, biały chleb, ceniono znacznie bardziej niż ciemny chleb, łatwiejszy i mniej czasochłonny w produkcji. W ciągu ostatnich kilkunastu lat sytuacja ta odwróciła się, a pieczywo pełnoziarniste nie może przestać drożeć.
Jeszcze w czasach, kiedy Ameryka była dopiero rodzącym się państwem, aluminium ceniono równie wysoko jak złoto. Zwieńczenie monumentu Waszyngtona przed Białym Domem wykonano właśnie z tego stopu, co miało być symbolem luksusu i dobrobytu raczkujących jeszcze Stanów Zjednoczonych. Dziś z aluminium robi się pospolite puszki na napoje. Wszystkiemu winna zmiana sposobu wytwarzania tego metalu, z manualnego na chemiczny.
Co do karmienia piersią to racja to jest obraz niskiej świadomości i dziczy . Cywilizowani ludzie karmią dzieci inaczej
OdpowiedzCo ty p.erdol.sz
Ciebie to chyba zamiast mlekiem,salcesonem napychali i Ci sie pop....ło
I teraz wiemy, jak powstają libertarianie.
Tak, właśnie tak powstają korwiniści i libertarianie - karmieni śmieciowym żarciem, wręcz odpadkami, już od niemowlęctwa.
wolę taką dzicz od wszechobecnych psycholi bojących się ludzkiego ciała kór@@a człowiekiem jestem i nic co ludzkie nie jest mi obce ale oczywiście jakiś idiota oczywiście będzie musiał widzieć coś złego w nagości no potrafię zrozumieć jak ktoś jest ekshibicjonistą rozbiera się tylko po to by poczuć podnietę bo to jest choroba ale nie mniejsza od strachu przed nagimi piersiami karmiącymi dziecko
Ja jestem libertarianinem, a nie tamta piczka. Proszę mnie nie obrażać. Nie ma nic lepszego dla niemowlaka niż długie karmienie piersią.
ło mordę jaka gównoburza
trancemeditation nie obrażaj ze swojego nicku muzyki trance,bo twoje wypowiedzi są jak gówno rzucone na perski dywan
@up - leję na Twoją opinię, pozdrawiam :)
trance z takim słownictwem to możesz być co najwyżej słuchaczem najprostszego techno, bo taki głąb trance nie pojmie więc te wypociny schowaj pod pachę, bo zarówno śmierdzący pot i jak twoje wypowiedzi są na poziomie tego samego szajsu. Nie pozdrawiam
Cywilizowani ludzie uczą się biologii w szkole. Część odporności wrodzonej pochodzi z mleka matki. "Inne sposoby" upośledzają odporność dziecka.
Co to jest "prudonizm"? Kojarzy się z proudhonizmem, ale to nie o walkę klas tu chyba chodzi, tylko o pruderię...
OdpowiedzNr 4 - podłogi, dywany. Nie powiedziałbym, że samo położenie dywanu automatycznie poddaje w wątpliwość gust właściciela. Jakkolwiek dywan nie musi oznaczać bogactwa, a tym bardziej nie oznacza szpanowania bogactwem, to jednak nadal dywan ma pewne walory, dzięki którym nadal stosowanie dywanu ma swoje uzasadnienie. Chociaż raczej upychanie dywanów i dywaników w każdy wolny kawałek podłogi rzeczywiście byłoby oznaką osobliwego gustu.
OdpowiedzNr 11 - aluminium. Jakkolwiek rzeczywiście aluminium nie jest metalem bardzo ekskluzywnym, to jednak w zalewie wszechobecnego plastiku, niektóre przedmioty wykonane z aluminium mają znacznie większe poważanie, gdy alternatywą dla nich są towary plastikowe.
Dywany to oznaka sarmactwa i cebulactwa, tak samo jak czarne BMW. W Rosji np, gdzie stopień ucebulowienia społeczeństwa jest daleko bardziej zaawansowany, dywany są dosłownie wszędzie, co czasami pokazuje się też na demotach.
Zajechało lemingiem.
Ktoś coś z tymi Niemcami źle zrozumiał. Kiedyś każdy miał samochód (lub nawet i więcej) a kto nie miał, ten liczył się do biednych. Dzisiaj ta myśl zniknęła i uważa się zwłaszcza w dużych miastach, że samochód "szczęścia nie daje". Jeśli się samochodu nie potrzebuje, to się go nie kupuje. Ale to nie znaczy że się uważa posiadaczy samochodów za biednych ludzi! Ale co ja w ogóle będę pouczał... na demotywatorach przecież nie chodzi o fakty tylko o wyświetlenia i wciskania "mocne"
OdpowiedzCo do soli to - kompletny brak znajomości tematu - cena soli nie wynikała z tego, że ludzie nie lubią niesłonych potraw, ale z tego że przed erą prądu i lodówek sól używana była do KONSERWOWANIA.
OdpowiedzOwszem. Zresztą nadal jest. Choćby solone śledzie. Ze względu na cenę kiedyś NIE używano jej zbyt szczodrze w gotowaniu. A cena się zmieniła częściowo dzięki pozyskiwaniu soli z odsalania wody morskiej. No i nie miało to nic wspólnego z najemnikami. Bardziej z walutą.
Ładny dywan oznaką bezguścia? Chyba pośród dzieci neostrady.
OdpowiedzI czego to uczy? Nie warto zazdrościć bogatym i pięknym bo prędzej czy później te ideały się zmienią. Warto skupić się na tym co ma się w środku:)
OdpowiedzAle identyczna galeria już kiedyś była. A ja naiwnie sądziłam, że ta strona nie może upaść już niżej.
Odpowiedz"(...) niewielu może sobie pozwolić na luksus, jakim jest zadbanie o własne ciało." Gorszej bzdury nigdy nie słyszałem. Jaki luksus? Nie trzeba wydawać 150 zł miesięcznie na karnet na siłowni, aby móc zadbać o swoje ciało! Można to robić na każdym kroku, zarówno jeśli chodzi o posiłki, które spożywamy, jak i aktywność fizyczną.
OdpowiedzPod warunkiem, że masz 23 lata albo mniej. Spróbuj zadbac o ciało gdy masz lat +40 dwoje dzieci i etat od 9 do 17 do tego drugi w domu. Dieta- droższa jest zdrowsza, włosy-fryzjer, dobre farby i maseczki, skóra-nie ma wątpliwości, że tu ceny będą najwyższe, tzn osoby biednej nie stac na SPA, zabiegi antycellulitowe, zastrzyki z kwasu hialuronowego, drogie kremy i dobre podkłady, ćwiczenia-tak, wiem wystarczy "pobiegać dokoła bloku", ale nie dla każdego, wiele nawet młodych osób ma problemy ze stawami, bo bieganie wcale nie jest takie zdrowe jak się mówi, sprzety do ćwiczeń domowych kosztują. Uprzedzam, ze nie jestem leniwym pasztetm jak zapewne myślisz, nie ma także 40 lat. Znam za to realia i odróżniam lenistwo od zwykłego zmęczenia. Nie przesadzając mozna się dobrze trzymac mając 50 lat i więcej, ale wiem że z wiekiem jest to coraz trudniejsze i brak czasu i pieniędzy nie ułatwia dbania o siebie, jeśli chodzi o kosmetyke o której jako facet zapewne nie masz pojęcia to wiedz, ze zadbanie kosztuje, nie tylko same zastrzyki. I zapomniałąbym o zębach, cena dobrego aparatu to ok 5 tys wybielanie kolejny tysiąc.
(...) nie odbierano chorób zębów jako „choroby”, nie zdawano sobie sprawy z ich negatywnego wpływu na zdrowie" - i nikt się nie martwił, że go zęby bolą lub co gorsza wypadają? Nikt nie narzekał, że mu niewygodnie gryźć bez paru zębów? :P
OdpowiedzE... jak się otrzymuje aluminium manualnie?
OdpowiedzGołymi rękami rozdzierasz puszkę po coli na dwa kawałki, a potem pocierasz jeden o drugi, aż się stopią, i wlewasz do formy.
A ja pie**olę opinię mas. Dywany - jak najbardziej tak. "Wątpliwości co do gustu gospodarza"? Jak dla mnie, raczej bezguście wątpiącego.
OdpowiedzHomary nigdy nie były uważane ani za kare, ani tym bardziej torturę. Były uważane za smaczne. Tylko były dość liczne, wiec tanie, a co za tym idzie nie uznawano ich za dobro luksusowe, tylko jedzenie biedoty. W umowach miedzy służbą, a ich pracodawcami były zapisy o ograniczeniu homarów w tygodniowym posiłku służby, ale te 2, czy 3 jedli i ich nie skręcało. Ziemniaki tez obecnie są tanie, ale ludzie je jedzą i im smakują. Dziecko jest proszone o podawanie zasłyszanych ciekawostek tak jak je słyszy BEZ koloryzowania. Tak będzie lepiej.
OdpowiedzCo do podłóg, to biedota miała klepiska. Starczy się przejść po pierwszym-lepszym pałacyku. A dywany były używane nie tyle w celu pokazania się kasą, bo od tego była zdobiona broń na ścianach. Chodziło o ocieplenie ścian i podłóg. Kiedyś nie było Centralnego ogrzewania, a też ściany nie zawsze były tak szczelne.
OdpowiedzJakby nie było to chleb pełnoziarnisty jest o wiele bardziej kaloryczny. owszem zawiera więcej błonnika, ale kalorii ma wiecej/
Odpowiedzaluminium nie jest stopem, to tak dla przypomnienia...
OdpowiedzZęby z automatu w XIX wieku... kto by pomyślał?
Odpowiedz