Święta racja. Kiedy odnosimy porażkę, wszyscy mówią "Przemyśl co robiłeś źle" i że ogólnie sam sobie jesteś winien, bo przyczyna jest w tobie. A gdy odnosisz sukces, wszyscy oczekują, że powiesz "To dzięki wam. Bez was by się nie udało". mimo, iż wcale nie wiedzą, czy ktokolwiek ci pomógł.
@~kamileo123456 można to też odczytywać nieco inaczej. Wielu ludzi lubi szukać winy wszędzie tylko nie w sobie, jako przeszkody wskazują działania osób trzecich uważając podświadomie, że nie mają do końca mocy sprawczej. Boją się wziąć odpowiedzialność za swoje czyny, wolą obwiniać innych. Ale gdy przydarza im się coś dobrego nie są konsekwentni w swoim postępowaniu przypisując sobie moce sprawcze sukcesu. Ty mówisz, słusznie, o modelowej sytuacji, gdy ,,sukces ma wielu ojców a porażka zawsze jest sierotą", ja podkreślam indywidualne podejście człowieka do samego siebie. Wedle mnie branie na barki konsekwencji własnych decyzji jest oznaką dojrzałości. Nie każdy potrafi się jednak pogodzić ze złymi skutkami swoich działań, gdy te dobre chętnie przytulają do serca. Taka ambiwalencja.
Zmodyfikowano
2 razy
Ostatnia modyfikacja: 2 January 2017 2017 20:35
Święta racja. Kiedy odnosimy porażkę, wszyscy mówią "Przemyśl co robiłeś źle" i że ogólnie sam sobie jesteś winien, bo przyczyna jest w tobie. A gdy odnosisz sukces, wszyscy oczekują, że powiesz "To dzięki wam. Bez was by się nie udało". mimo, iż wcale nie wiedzą, czy ktokolwiek ci pomógł.
Odpowiedz@~kamileo123456 można to też odczytywać nieco inaczej. Wielu ludzi lubi szukać winy wszędzie tylko nie w sobie, jako przeszkody wskazują działania osób trzecich uważając podświadomie, że nie mają do końca mocy sprawczej. Boją się wziąć odpowiedzialność za swoje czyny, wolą obwiniać innych. Ale gdy przydarza im się coś dobrego nie są konsekwentni w swoim postępowaniu przypisując sobie moce sprawcze sukcesu. Ty mówisz, słusznie, o modelowej sytuacji, gdy ,,sukces ma wielu ojców a porażka zawsze jest sierotą", ja podkreślam indywidualne podejście człowieka do samego siebie. Wedle mnie branie na barki konsekwencji własnych decyzji jest oznaką dojrzałości. Nie każdy potrafi się jednak pogodzić ze złymi skutkami swoich działań, gdy te dobre chętnie przytulają do serca. Taka ambiwalencja.
Zmodyfikowano 2 razy Ostatnia modyfikacja: 2 January 2017 2017 20:35
Umiejętność przyznania się do własnej porażki/winy. To szlachetna sztuka
OdpowiedzSukces ma wielu ojcow. Porazka zawsze jest sierota.
Odpowiedz