„- Twój ojciec właśnie zmarł. – Zajęło mu to sporo czasu, został pochowany w 1994 roku. – Jesteś bezczelny, wystarczyło powiedzieć, że pomyliłem numer. – Nie, to ty jesteś bezczelny, bo kiedy umiera czyjś ojciec, należy mu się telefon, nie głupia wiadomość.”
„- To standardowy kabel. – To standardowy kot. Kim jesteś?”
„- Dzień dobry, doktorze Park, tu Matt z laboratorium inżynierii biomedycznej. Mam tu pacjentkę ambulatoryjną z okluzją tętnicy biodrowej zewnętrznej, niedokrwieniem kończyn dolnych i drętwieniem, które zaczęło się 3 dni temu. Co powinienem z nią zrobić? – Cześć, tu Hannah. Myślę, że masz zły numer, ale wygooglowałam problem i jestem przekonana, że musisz umieścić stent w jej lewej tętnicy promieniowej. Powodzenia, Matt! – Wybacz, zły numer, Hannah. Skończyła ze stentem. Specjaliści zastanawiali się 3 godziny nad tym, co tobie zajęło zaledwie 3 minuty, dobra robota. – Jestem zatrudniona?”
„- Kto to? (…) Kim jesteś? (…) Przestań wysyłać mi zdjęcia kota.”
„- Zły numer. – Tak. Mój błąd.”
„- Jesteśmy w szpitalu, dziś odbiór dziecka! Zaczęła się rozszerzać pomiędzy 5. a 6. – Gratuluję, ale ktoś tu ma zły numer. – 3,49 kg. – Ok, nie znam was, ale ja i chłopaki chcemy zdjęcie z dzieckiem. – Jak słodko! Kocham jego imię! Gratulacje! Haha, nie wierzę! Sorry za uwikłanie w narodziny dziecka! – Spoko, jaki numer sali w szpitalu w Bainbridge? Mamy prezenty. – Lol. 130, chodźcie do nas. Trzymajcie się, zaraz się widzimy.”
„- Mama chce, żebyś zadzwonił. – Kim jesteś? – Andrea. – Zły numer. Właśnie odbyłem zupełnie niepotrzebną 30-minutową rozmowę z moją mamą, dzięki.”
„- Jessica? Jessica? – Czy ja wyglądam jak Jessica?”
„Myślę, że masz zły numer.”
Żenuła.
Odpowiedz