Może tak - albo po prostu wszyscy zostalibyśmy wybici... tak jak zakładał plan "ostatecznego rozwiązania kwestii słowiańskiej". Więc gratuluję pomyślunku
Ano cóż żołnierzu, nie da się o was zapomnieć. O jednych z powodu ich bohaterstwa, a drugich z powodu ich skur**stwa. Kto do których należał, powie historia, ale dopiero za parę pokoleń.
Sorry, dziadku, nic z tego. Zrozumcie, stare zgredy (także te lokalne, od "zajebistego dzieciństwa"), że każde pokolenie ma swoje dzieciństwo, swoją misję dziejową, swoje zabawki i swoje dramaty pokoleniowe. Moim dramatem nie jest ani II Wojna Światowa, ani jacyś wyklęci (skądś nagle wyciągnięci), ani Stan Wojenny. I nie będą, choćby się doktrynerzy obesrali. To były wasze przygody, nie moje, więc przeżywajcie je w gronie podobnych sobie, albo bawcie opowieściami wnuki. WŁASNE. Moim dramatem pokoleniowym i wydarzeniem, które bardzo mnie w życiu porobiło, był upadek Commodore w 1994 roku. I jestem dumny oraz szczęśliwy z powodu tego, że miałem/mam tylko takie problemy.
Zmodyfikowano
2 razy
Ostatnia modyfikacja: 21 March 2017 2017 9:24
@preskot To weź mi powiedz, jaki problem rozwiązał mój dziadek, ginąc w 1939 pod Kockiem w głupiej, do niczego niepotrzebnej bitwie? Jedyne, co na tym zyskałem, to traumę matki (osierocił ją w ten sposób, gdy miała niespełna rok), która przez pół wieku uporczywie szukała grobu. I nie - nie jest dumna z ojca-bohatera, wolałaby mieć ojca tchórza i dekownika, ale mieć ojca. Problem Hitlera (jak rozumiem, o tym rozmawiamy) rozwiązał Stalin, a potem narysował na mapie tę kreskę, którą się tak podniecacie. Gdyby nie rozwiązał, to i tak Hitler i jego ekipa dziś od dawna by już nie żyli. Tu, gdzie mieszkam, byłby teraz RFN. Gdyby udało mi się narodzić, najwyżej mówiłbym po niemiecku, co może niczym fajnym nie jest, ale pewnie da się przyzwyczaić. Za to miałbym lepsze Amigi, w większym wyborze na rynku wtórnym. Wielkie mi co...
stan armii: 5.456.543 lajków, 345 uploadów, 86.432 folołersów! szach i mat rakietom dalekosiężnym, ha!
OdpowiedzNieeeeeee!! Fashtagować weteranów?!#
OdpowiedzSwoją drogą człowiek na zdjęciu to Pułkownik Jan Targosiński fan tenisa stołowego który 28 marca skończy 102 lata.
OdpowiedzGdyby nie wy przecietny Polak zylby teraz na poziomie takim samym jak w Niemczech, bo po prostu bylibysmy Niemcami. Dzieki, wielkie ku*wa dzieki.
Odpowiedz@Smiesz1 Ja jeszcze podziękowałbym za sprowokowanie Niemców do rozwalenia Warszawy.
@Smiesz1 co by było gdyby... Teoretycznie bylibyśmy rzeszą ale czy byśmy żyli ? No właśnie.
Może tak - albo po prostu wszyscy zostalibyśmy wybici... tak jak zakładał plan "ostatecznego rozwiązania kwestii słowiańskiej". Więc gratuluję pomyślunku
@Smiesz1 Dobrze że to napisałeś - bylibyśmy Niemcami. Chyba bym się pochlastał.
Ano cóż żołnierzu, nie da się o was zapomnieć. O jednych z powodu ich bohaterstwa, a drugich z powodu ich skur**stwa. Kto do których należał, powie historia, ale dopiero za parę pokoleń.
OdpowiedzTrzeci "patriotyzm: na pierwszej stronie w TOP 10.
OdpowiedzPOOOOOOSSSR...... ŁO WAS ????
To zaczyna przypominać Wiocha_pl
Sorry, dziadku, nic z tego. Zrozumcie, stare zgredy (także te lokalne, od "zajebistego dzieciństwa"), że każde pokolenie ma swoje dzieciństwo, swoją misję dziejową, swoje zabawki i swoje dramaty pokoleniowe. Moim dramatem nie jest ani II Wojna Światowa, ani jacyś wyklęci (skądś nagle wyciągnięci), ani Stan Wojenny. I nie będą, choćby się doktrynerzy obesrali. To były wasze przygody, nie moje, więc przeżywajcie je w gronie podobnych sobie, albo bawcie opowieściami wnuki. WŁASNE. Moim dramatem pokoleniowym i wydarzeniem, które bardzo mnie w życiu porobiło, był upadek Commodore w 1994 roku. I jestem dumny oraz szczęśliwy z powodu tego, że miałem/mam tylko takie problemy.
Zmodyfikowano 2 razy Ostatnia modyfikacja: 21 March 2017 2017 9:24
Odpowiedz@preskot To weź mi powiedz, jaki problem rozwiązał mój dziadek, ginąc w 1939 pod Kockiem w głupiej, do niczego niepotrzebnej bitwie? Jedyne, co na tym zyskałem, to traumę matki (osierocił ją w ten sposób, gdy miała niespełna rok), która przez pół wieku uporczywie szukała grobu. I nie - nie jest dumna z ojca-bohatera, wolałaby mieć ojca tchórza i dekownika, ale mieć ojca. Problem Hitlera (jak rozumiem, o tym rozmawiamy) rozwiązał Stalin, a potem narysował na mapie tę kreskę, którą się tak podniecacie. Gdyby nie rozwiązał, to i tak Hitler i jego ekipa dziś od dawna by już nie żyli. Tu, gdzie mieszkam, byłby teraz RFN. Gdyby udało mi się narodzić, najwyżej mówiłbym po niemiecku, co może niczym fajnym nie jest, ale pewnie da się przyzwyczaić. Za to miałbym lepsze Amigi, w większym wyborze na rynku wtórnym. Wielkie mi co...