Demotywatory.pl

Carl Tanzler Carl Tanzler, który czasem używał nazwiska hrabia Carl von Cosel (08 lutego 1877 – 3 lipca 1952). Urodził się w Niemczech. Pracował jako radiolog w szpitalu w Stanach Zjednoczonych w Key West (Floryda). Zakochał się w swojej cierpiącej na gruźlicę pacjentce Elenie Milargo „Helen” de Hoyos. Zmarła w 1931 r., a po dwóch latach Carl Tanzler wykopał jej zwłoki i przeniósł do swojego domu. Były w znacznym stopniu rozkładu, więc „odtworzył” postać Helen przy pomocy sznurka, drutu i wieszaków. Oczy zastąpił szklanymi kulami, a ubytki w skórze zastąpił płatami jedwabiu oraz wosku. Zwłoki ubrał, wystroił biżuterią i umieścił w swoim łóżku. Obficie je perfumował, by zlikwidować odór rozkładu. Sprawa wydała się dopiero po siedmiu latach, gdy coś zaczęła podejrzewać siostra zmarłej, w skutek czego Carl Tanzler został aresztowany.

Syndrom wybuchającej głowy Choć termin zespół eksplodującej głowy wydaje się mało poważny i kojarzy się raczej z horrorem klasy B, ludziom, którzy muszą z nim żyć, a właściwie próbować spać, wcale nie jest do śmiechu… Osoby dotknięte syndromem eksplodującej głowy podczas snu lub wybudzania się słyszą w swojej czaszce lub blisko niej bardzo głośne dźwięki. Co ciekawe, nie są to odgłosy wybuchów bomb czy zderzających się samochodów, a dźwięki, które zdarza nam się słyszeć na co dzień, np. trzaskanie drzwiami, fajerwerki, wyładowania atmosferyczne czy krzyki dzieci. Ponieważ brzmią one bardzo realnie, osoby dotknięte syndromem eksplodującej głowy są przekonane, że są one prawdziwe. Powoduje to strach, a na dłuższą metę – ataki paniki i depresje. To poważne schorzenia, a na dodatek nie wiadomo co tak naprawdę jest jego przyczyną.

Gobliny z Hopkinsville To jedna z najbardziej popularnych historii o UFO. Prawdopodobnie od tego wydarzenia wzięło się określenie małe, zielone ludziki dotyczące przybyszów z kosmosu. Zdarzenie to było szczegółowo badane przez policję, wojskowe siły powietrzne i niezależnych badaczy. Wieczorem i nocą 21 sierpnia 1955 r. siedmioro dorosłych i czworo dzieci z pewnego farmerskiego gospodarstwa spotkało „humanoidy”. Całe zajście trwało dosyć długo; rozpoczęło się o godzinie 7, kiedy chłopiec, syn farmera, zobaczył, jak latający obiekt wylądował na tyłach domu. Nikt mu nie uwierzył, lecz po godzinie wszyscy zobaczyli, że w kierunku domu maszeruje „maleńki człowieczek”, rozsiewający „dziwny blask”, z podniesionymi do góry rękoma. Oblężenie trwało kilka godzin, po czym kosmici zniknęli pozostawiając mieszkańców na skraju wycieńczenia nerwowego.

Zaginięcie Zebba Quinna Zebb Wayne Quinn zaginął 2 stycznia 2000 roku w mieście Asheville położonym w amerykańskim stanie Karolina Północna. Miał 18 lat i był zatrudniony w jednym z supermarketów sieci Walmart. W dniu, w którym zaginął, był w pracy. Skończył ją o 21 i spotkał się z kolegą Robertem Jasonem Owensem. Umówili się, by obejrzeć samochód, który Zebb zamierzał kupić. W trakcie rozmowy chłopak dostał wiadomość i odszedł na chwilę aby do kogoś zadzwonić. Chwilę później szybko odjechał. Wtedy to widziany był po raz ostatni. Dwa tygodnie później odnaleziono jego samochód, w środku był klucz do hotelowego pokoju, czyjaś kurtka i… żywy szczeniak. Do dziś nie wiadomo, co stało się z Zebbem Quinnem. Dwa lata temu jego kolegę, z którym widział się po raz ostatni na stacji benzynowej, zatrzymano pod zarzutem morderstwa dwojga ludzi. Na jego posiadłości znaleziono materiały z ludzkiej skóry i kawałki metalu pod warstwą betonu. W innym miejscu worki z wapnem…

Toy-box killer David Parker Rayto seryjny morderca, znany z torturowania kobiet. Gwałcił, torturował i prawdopodobnie zabijał swoje ofiary w własnoręcznie utworzonej za około 100 000 dolarów „komnacie tortur”, którą on sam nazywał „toy box” („pudełko z zabawkami”). W pomieszczeniu utworzonym w starym mobilnym domu znajdowały się przedmioty, przez Raya nazywane „przyjaciółmi”, takie jak bicze, łańcuchy, koła pasowe, pasy, opaski, rozpórki do nóg, ostrza chirurgiczne i piły. W pokoju tortur, wraz z licznymi zabawkami erotycznymi, narzędziami tortur, strzykawkami oraz szczegółowymi schematami (wykonanymi przez samego Raya) pokazujących różne metody i techniki zadawania bólu, było domowej roboty urządzenie wytwarzające energię elektryczną, które zostało użyte w torturach. Ray zamontował nad stołem ginekologicznym lustro przymocowane do sufitu – Ray twierdził, że chciał by jego ofiary widziały wszystko co robił z nimi podczas sesji tortur. Ray często wykorzystywał taśmę audio z nagranym własnym głosem, którą odtwarzał ofierze, kiedy tylko odzyskała przytomność. Jednej z jego ofiar, Cynthi Vigil, udało się uciec z sali tortur i powiadomić policję. To dzięki temu psychopata został zatrzymany i osadzony w więzieniu.