Demotywatory.pl

Arabska misja Hope zmierza na Marsa

Hope to pierwsza misja Zjednoczonych Emiratów Arabskich, której celem jest Mars. Sonda kosmiczna została wystrzelona w lipcu zeszłego roku. Obecnie jest już bardzo blisko od Czerwonej Planety. Hope wejdzie na orbitę Marsa już 9 lutego i będzie to poprzedzone specjalnym manewrem, który spowolni statek i pozwoli na wejście na orbitę planety.

Gwiazda Betlejemska

Gwiazda Betlejemska to określenie obiektu astronomicznego, który według Biblii miał wskazywać drogę Trzem Mędrcom ze Wschodu do Betlejem, miejsca narodzin Jezusa. Na pamiątkę Gwiazdy Betlejemskiej, zawiesza się na szczycie choinki gwiazdę. Co więcej, nazwa ta upowszechniła się także dla nazwy rośliny, bez której nie można sobie wyobrazić Świąt Bożego Narodzenia. Roślina nazywana potocznie gwiazdą betlejemską, tak naprawdę nazywa się poinsecja lub wilczomlecz nadobny. Posiada piękne czerwone rozłożyste liście oraz drobne kwiaty. Wyglądem bardzo przypomina gwiazdę, dlatego okrzyknięto ją rośliną na Boże Narodzenie, która zdobi każde wnętrze, nadając mu niezwykłego charakteru i świątecznej atmosfery.

"Błękitna kropka" - mądry, piękny i niestety niewysłuchany apel Carla Sagana (1934-1996) - astronoma, kosmologa, astrofizyka, astrobiologa, pisarza i popularyzatora nauki. Oby ludzkość dojrzała kiedyś do tego, by to zrozumieć, zanim będzie za późno

Woda na nasłonecznionej stronie Księżyca

Po raz pierwszy w historii zaobserwowaliśmy wodę na oświetlanej przez Słońce stronie Księżyca. udało się wychwycić specyficzną dla cząstek wody długość fali w umiejscowionym na południowej półkuli Księżyca kraterze Clavius. Analizy tego krateru ujawniają obecność wody w stężeniach od 100 do 412 części na milion, co przekłada się na obecność około 1/3 litra wody w metrze sześciennym gleby na powierzchni Księżyca. Dla porównania, w metrze sześciennym piasków Sahary jest 100 razy więcej wody. Woda znajduje się w ziarnach szkła pochodzenia wulkanicznego, pokrywających powierzchnię Księżyca.

Astronomia w życiu codziennym

Astronomia towarzyszy człowiekowi od zarania dziejów. Już starożytne ludy nazywały poszczególne konstelacje oraz śledziły je na niebie. Znajomość ruchu ciał niebieskich na niebie, pozwalał określić odpowiedni czas na rozpoczęcie uprawy poszczególnych roślin. Do tej pory, istnieją kalendarze upraw, albo kalendarz biodynamiczny, którymi warto się kierować. Astrologowie natomiast uważnie obserwowali na niebie wszelkie zmiany, które mogłyby - przykładowo - zapowiedzieć zgubę. Przeciętni ludzie byli natomiast karmieni bajkami, które ubierały w poezję ruchy obiektów na niebie. Astronomia służyła również do mierzenia czasu, wyznaczania pór roku i nawigacji po rozległych oceanach.

Jak powstają gwiazdy?

Według większości teorii kosmologicznych przyjmuje, że głównym składnikiem gwiazd jest wodór. Tworzenie się gwiazd rozpoczyna się od powstania obłoków gazu i pyłu, czyli tak zwanych mgławic, które zaczynają kurczyć się pod wpływem przyciągania grawitacyjnego. Powstawanie gwiazd zaczyna się w momencie, gdy obłok gazu zostaje ściśnięty w spiralnej fali gęstości.

Czym jest próżnia?

Pojęcie próżni w fizyce współczesnej dość daleko odbiega od potocznego wyobrażenia próżni jako zupełnie pustej przestrzeni, obdarzonej jedynie geometrycznymi własnościami. Jest to raczej ośrodek dynamiczny o bogatych właściwościach. W mechanice kwantowej i kwantowej teorii pola próżnia jest definiowana jako stan o najniższej możliwej energii, w którym nie ma żadnych cząstek materii ani kwantów oddziaływań, takich jak np. fotony. Jest to stan niemożliwy do eksperymentalnego osiągnięcia, ponieważ przestrzeń kosmiczna jest wypełniona fotonami mikrofalowego promieniowania tła.

Ćwiczenia w kosmosie?

Utrzymanie aktywności fizycznej w przestrzeni kosmicznej jest dosyć istotnym czynnikiem wpływającym na pracę astronautów na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej oraz na proces ich rehabilitacji już po powrocie na Ziemię. Gdyby nie różne formy aktywności astronauci mogli by doświadczyć ubytku masy mięśniowej, pogorszenia układu sercowo-naczyniowego oraz straty w gęstości kości, niczym osoba przykuta do łóżka.

Jak zostać astronautą?

Z powodu niewielkiej liczby osób odbywających takie podróże, każdy astronauta musi mieć coś do zaoferowania zespołowi, wielu astronautów ma tytuł magistra bądź doktora, a ponadto są to tytuły zdobyte na akredytowanych uczelniach. Głównie cenione jest wykształcenie w zakresie fizyki, matematyki, nauk biologicznych czy inżynierii. To jednak nie wszystko. Wymaga się dodatkowo praktyki zawodowej, w przypadku NASA są to minimum 3 lata doświadczenia zawodowego. Poza wykształceniem, istotnym kryterium są umiejętności miękkie. Umiejętność pracy w zespole oraz nieskrępowanie w komunikacji międzyludzkiej to podstawa. Mile widziane są także umiejętności przywódcze oraz zamiłowanie do nauki i doświadczania nowych rzeczy.