Pierwsza historia, rzeczywiście jest śmieszna i kontrowersyjna.
Mama zapytała dlaczego tyle ćwiczę.
No rzeczywiście. Co za historia, boki zrywać. Śmiechom nie było końca!
A historia tej nastoletniej ciąży, która oddała dziecko siostrze do wychowania, to ja się zgadzam z rodziną.
Też nie zgodziłbym się, żeby po paru latach inna kobieta (w tym przypadku ciocia) nagle powiedziała dziecku, że to ona jest matką i oddała dziecko siostrze.
Przecież to zniszczy dziecku psychikę.
Akurat mamę z pkt 1 można by delikatnie zachęcić do ćwiczeń, schudnięcia zeby " serce nie pękło" jak matka będzie lezec na kardiologi z zawałem itp. Co do dziecka adopotowanego przez siostre- mega ciezka decyzja. Ale chyba dobro dziecka jest tu najważniejsze. Można być blisko, cieszyć się, że ma kichająca rodzinę, być ukochana ciocia i blisko z siostra. A nie robić dzieciakowi wode z mózgu i traumę teraz. Ciezko, bardzo ale co zrobić. Reszta - samo życie...
Aa.. ten kot...Może znaleźć kupić jakiegoś ładnego kociaka i podarować sąsiadom??
Pierwsza historia, rzeczywiście jest śmieszna i kontrowersyjna.
Mama zapytała dlaczego tyle ćwiczę.
No rzeczywiście. Co za historia, boki zrywać. Śmiechom nie było końca!
A historia tej nastoletniej ciąży, która oddała dziecko siostrze do wychowania, to ja się zgadzam z rodziną.
Też nie zgodziłbym się, żeby po paru latach inna kobieta (w tym przypadku ciocia) nagle powiedziała dziecku, że to ona jest matką i oddała dziecko siostrze.
Przecież to zniszczy dziecku psychikę.
Akurat mamę z pkt 1 można by delikatnie zachęcić do ćwiczeń, schudnięcia zeby " serce nie pękło" jak matka będzie lezec na kardiologi z zawałem itp. Co do dziecka adopotowanego przez siostre- mega ciezka decyzja. Ale chyba dobro dziecka jest tu najważniejsze. Można być blisko, cieszyć się, że ma kichająca rodzinę, być ukochana ciocia i blisko z siostra. A nie robić dzieciakowi wode z mózgu i traumę teraz. Ciezko, bardzo ale co zrobić. Reszta - samo życie...
Aa.. ten kot...Może znaleźć kupić jakiegoś ładnego kociaka i podarować sąsiadom??