A chociażby nawet, to co? 16 - latki też mają swoje uczucia i mogą równie mocno je przeżywać jak 30
-
latki, czyz nie? EDIT: Wcześniej był komentarz "pewnie ma 16 lat", lecz został usunięty.
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
2 razy.
Ostatnia modyfikacja:
13 listopada 2011 o 21:39
ja moją pierwszą miłość poznałam w wieku 13 lat, od tamtej pory miałam wiele innych "romansów" po 5 latach młodocianych 'sprawdzań' jestem ze swoją pierwszą miłością i śmiem twierdzić, że w nikim się tak nie zakocham. @Daranis miłość nie zna czasu ani miejsca, na nią nigdy nie jest za późno ani za wcześnie ;)
ja np nie sadze zebym znal to uczucie, a bylem juz w zwiazku.. oczywiscie zalezy od definicji pojecia, bo mam wrazenie ze kazdy ma wlasna w tym wypadku, ale mowie tu o takiej dzieki ktorej ludzie zyja razem wieksza czesc zycia
wiem,ze kazdego go*** bedzie obchodzilo to ,co napisze,ale caly czas mam takie obawy.nie mijaja.moze nawet nie mina.codzienie sie nad tym zastanawiam a wystarczylo,ze trafilam tu i ta mysl boli jeszcze bardziej.
Ehhh, mam to samo, tylko że jestem facetem. Od 6 lat (z małymi przerwami) wydaje mi się, że wciąż kocham tą samą. Może gdybym ją lepiej poznał, razem z wadami to by mi przeszło. No ale ona się poznać nie daje więc pozostaje mi czekać aż się zakocham w innej, najlepiej ze wzajemnością.
jesteśmy razem 3,5 roku, bardzo się kochamy i mimo wielu przeszkód które stoją na naszej drodze nigdy nie pozwolę jej odejść, mam 19 lat ona 17 i wbrew pozorom wiele razem przeszliśmy, jest to zarówno moja jak i jej pierwsza prawdziwa miłość i miejmy nadzieję że ostatnia :) jestem pewny że nigdy nie pokocham bardziej żadnej innej kobiety, i nikt mi nie powie że pierwsza miłość to nie ta na zawsze ;)
Myslicie, że jeżeli ta pierwsza miłość była tak mocna to nigdy nie pokochamy kogoś innego na tyle mocno, by móc z nim być?
Mój pogląd jest taki, że skoro jedna osoba przestała drugą kochać to gdzieś jest ta nam przeznaczona osoba, a jeśli nie to Bóg ma dla nas inny plan. No i dwa:
Uważacie, że można tą pierwszą miłość kochać całe życie, ale żyć z kimś innym? kimś kogo pokocha się na tyle mocno by być z nią...
bullshit !!!
Z pierwszą byłem 9 miesięcy, teraz jestem z inną i znam ją dobrze, przez ten cały czas kiedy
się widywaliśmy i ten miesiąc już razem zdążyłem ją bardziej pokochać niż tą pierwszą, bo znam ją o
wiele lepiej.
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
14 listopada 2011 o 18:58
wiesz co, coś w tym jest, minęło 4,5 roku i do tej pory się nie zakochałem, mimo, że okazje były, ale wierzę, że spotkam taką, przy której pierwsza miłość będzie jedynie zauroczeniem
Ehhh, większość ludzi tak na prawdę nie wie czym jest ''prawdziwa'' miłość, albo oszukują sami siebie albo kogoś. Sami nie wiedzą czego chcą. Większość ludzi uważa że nie możliwe jest zakochanie sie w wieku 20 lat i bycie z tą osobą już do końca życia, dlaczego ? A bo mężczyźni są na tyle chamscy że byle okazja (czytaj: rozchylone nogi) i sie nie mogą oprzeć, A bo kobiety no właśnie, A Wy jesteście bardziej stałe w uczuciach ale musi oczywiście minąć pewien okres czasu zanim zrozumiecie i sie ''zastanowicie'' ze jest jednak taki jeden co Was kocha serio serio. Sam poznałem cudowną dziewczynę na studiach, ja wiem że to jest ta jedyna, wiem że nie będziemy razem i co powiem Wam jeszcze, pewnie sobie i tak ułożę życie znajde żone (a może też i nie ) będe miał dzieci, ale w sercu i tak na zawsze zostanie już tylko Ona. O !
I wersja masochistyczna: czy jeśli czuję, że przeżywam miłość inaczej niż za pierwszym razem, i daje
komuś inne części swojej duszy (= nie daje tamtych), czy mam prawo budować związek z kimś kogo bardzo
kocham, czy powinnam nie być w związku z tą osobą, żeby on mógł znaleźć kogoś, kto da mu 100,00%
siebie?... I think I'm paranoid and complicated, jak śpiewała pewna szkocka piosenkarka.
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
14 listopada 2011 o 22:19
Nawet jeśli w głowie coś mi pozostało, coś co sprawi problemy w pokochaniu mocno kogoś w przyszłości to mam nadzieję, że jeśli trafię na osobę, która mnie pokocha to otrzymam od niej taką terapię, że ten problem zniknie. Innymi słowy nikt nie jest idealny, pierwsza miłość również, mimo że akceptuje się jej wszystkie niedoskonałości, a to daje szansę na to, że możemy spotkać kogoś kto wypełni te braki, o których wtedy nawet nie mieliśmy pojęcia.
A może być też tak że jeśli spotkamy tę drugą osobę i powiemy jej (bo związek sie na przede wszystkim szczerości opiera) że no po prostu :kocham Cie, ale gdzieś tam żyje kobieta która zawsze bedzie moim nr jeden. No i może ta osoba to zaakceptuje albo chociaż w sumie sie postara, aczkolwiek nie bedzie to proste..
Też bardzo lubię uczciwość i zastanawiam się nad tym i chyba nie powinniśmy czegoś mówić w stylu "zawsze będzie ta inna". Nawet jeśli my mamy mieć z tym problem moralny, lepiej jeśli samemu mamy problem niż jeśli druga osoba jest przez to mniej szczęśliwa. Ale jestem za uczciwością typu: właśnie się spotkaliśmy, nie wiemy gdzie to zmierza, "ej wiesz, mam bagaż w przeszłości, NIE WIEM, co będę ci mógł dać, czy kiedykolwiek będę mógł tak mocno kochać". Nie: "wiem że czegoś nie będę mógł ci dać", "kocham kogoś bardziej", "ktoś jest od ciebie piękniejszy". To jest chyba bardziej destruktywne niż uczciwe.
No i zgodzę sie z Tobą po raz drugi. Ale tak kurcze, głupio mówić drugiej osobie że ''tylko Ciebie kocham, i nikogo tak jak Ciebie'' ale z drugiej strony właśnie krzywdzące było by powiedzenie prawdy. Jakby na to nie patrząc sytuacja jest patowa.
chcialam napisac ckliwa historie, ale zachowam ja dla siebie. Mam bagaz i on ma bagaz - moze nie bedziemy umieli juz drugi raz tak samo pokochac, wierze jednak, że stanie sie na odwrót.
Byłem z kobietą 8 lat, mieliśmy większe i mniejsze problemy, tak jak to w życiu bywa. Najgorsze jest to kiedy miałem chwile zwątpienia we wszystko i podczas tych chwil popełniałem różne błędy. Teraz już nie jesteśmy razem, ja załuję niektórych rzeczy wiem, że się juz nie spotkamy. Ale kocham ją nadal... I uczucie to nie minie... Ilekroć próbowałem zapomnieć o niej, przypominało mi się jeszcze bardziej, teraz już nie próbuje zapomnieć, tylko wciąż myślę...
A u mnie wręcz na odwrót.. pierwsza "miłość" była głupia i dziecinna.. i dopiero teraz kocham i nie zamieniłabym mojego Faceta na żadnego innego.. i za nic w świecie nie wróciłabym do przeszłości.. Co człowiek to historia :) pozdrawiam wszystkich, ktorzy jeszcze szukają :)
Tak...... ja też rozstałam się z kimś kogo nadal kocham. Dziś mija równy rok. byliśmy razem prawie 3 lata. Zerwałam z nim z własnej głupoty. Tęsknie za nim cholernie. On już niestety ułożył sobie życie.......
Niestety, ja też mam taką obawę... Chociaż może tęsknię nie za człowiekiem, a za chwilami, które z nim przeżyłam? Próbuję wytłumaczyć to sobie na różne sposoby i wtedy robi mi się lżej :)
mój chłopak chciał ze mną bardzo bardzo być, a kochał w tym samym czasie inne... I się przyznał.. że się zastanawiał np nad tym... Byliśmy razem 1,5 roku i żyłam z nim w kłamstwach jego aż w końcu miałam dość i przestałam go chyba kochać za każdą kłótnią i sytuacją związaną z tym że mnie obleśnie oszukuje... I zrywałam z nim wiele razy BO GO KOCHAŁAM i się nie mogłam pogodzić z tymi sytuacjami aż w końcu definitywne NIE powiedziałam i nie jesteśmy razem już od miesiąca i czuję ulgę.... Czyli można przestać kochać swoją pierwszą wielką miłość... Ale i tak zostaje coś w sercu, jakaś iskierka miłości i ta osoba oczywiście.. Ehh, to tyle :)
Miłość? Czy to słowo w ogóle istnieje ? To stek głupich słówek typu "Kocham Cię", a tak naprawdę za tym kryją się: pieniądze, drogie samochody, kłamstwo obłuda, po kilkunastu latach zdrada itd. Nawet nie myślę, że jestem w stanie poznać jakąkolwiek dziewczynę, którą pokocham, która mnie pokocha, a nie moje pieniądze, samochód, dom itd. Ot co kryję się za tym "magicznym" słowkiem.
Barca ,,miłość'' to nie słówka Kocham Cię , i obiecywanie/dawanie byle czego. Miłość to tak na prawdę wspólne , zwykłe przeżyte razem chwile które stają się magiczne ze względu na drugą osobę , to problemy w których jesteście razem i z których razem wychodzicie , miłość to wy , a nie pieniądze które macie, samochody itp.
Popatrz na miliony przykładów każdego roku, kiedy ludzie rozchodzą się po wydawałoby się wielkiej miłości. A o co kłócą się, gdy odchodzą: pieniądze, majątek, dom, samochód. Fakt te wspólne chwile to jest coś dobrego, ale światem, miłością, ludźmi rządzą pieniądze i nic i nikt tego nie zmieni. Więc lepiej nie zakochiwać się, bo straci się tylko wiele nerwów, a za kilka lat będzie rozstanie, bóle, cierpienia, zdrady.
no ja miałem pierwszą i od 6 lat z nikim nie jestem ..;/
A chociażby nawet, to co? 16 - latki też mają swoje uczucia i mogą równie mocno je przeżywać jak 30
-
latki, czyz nie? EDIT: Wcześniej był komentarz "pewnie ma 16 lat", lecz został usunięty.
Zmodyfikowano 2 razy. Ostatnia modyfikacja: 13 listopada 2011 o 21:39
ja moją pierwszą miłość poznałam w wieku 13 lat, od tamtej pory miałam wiele innych "romansów" po 5 latach młodocianych 'sprawdzań' jestem ze swoją pierwszą miłością i śmiem twierdzić, że w nikim się tak nie zakocham. @Daranis miłość nie zna czasu ani miejsca, na nią nigdy nie jest za późno ani za wcześnie ;)
Ja mam odwrotną obawę. Boję się czy ktokolwiek będzie w stanie mnie pokochać jak pewna dziewczyna, której już nie ma. Ta myśl boli.
ja poznałem swoją miłość w wieku lat 13. jestem z nią do dziś a mam 16. naprawdę mocno ją kocham. nie prawda, że młodzi ludzie nie potrafią kochać.
ja np nie sadze zebym znal to uczucie, a bylem juz w zwiazku.. oczywiscie zalezy od definicji pojecia, bo mam wrazenie ze kazdy ma wlasna w tym wypadku, ale mowie tu o takiej dzieki ktorej ludzie zyja razem wieksza czesc zycia
Szczerze mówiąc to wolę mieć tę obawę niż taką, że mi nie przejdzie... Ba, właściwie to by nie była obawa, a optymistyczne założenie.
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 12 listopada 2011 o 23:17
wiem,ze kazdego go*** bedzie obchodzilo to ,co napisze,ale caly czas mam takie obawy.nie mijaja.moze nawet nie mina.codzienie sie nad tym zastanawiam a wystarczylo,ze trafilam tu i ta mysl boli jeszcze bardziej.
trzymaj się :) my, kobiety, mamy silną psychikę :)
taa. Ja nawet nie jestem pewna, czy moja pierwsza miłość już przeminęła... A dla mojego dobra, powinna.
Ehhh, mam to samo, tylko że jestem facetem. Od 6 lat (z małymi przerwami) wydaje mi się, że wciąż kocham tą samą. Może gdybym ją lepiej poznał, razem z wadami to by mi przeszło. No ale ona się poznać nie daje więc pozostaje mi czekać aż się zakocham w innej, najlepiej ze wzajemnością.
jesteśmy razem 3,5 roku, bardzo się kochamy i mimo wielu przeszkód które stoją na naszej drodze nigdy nie pozwolę jej odejść, mam 19 lat ona 17 i wbrew pozorom wiele razem przeszliśmy, jest to zarówno moja jak i jej pierwsza prawdziwa miłość i miejmy nadzieję że ostatnia :) jestem pewny że nigdy nie pokocham bardziej żadnej innej kobiety, i nikt mi nie powie że pierwsza miłość to nie ta na zawsze ;)
Miło się czyta komentarze, w których mężczyzna pisze w ten sposób o swojej kobiecie. ;) Życzę szczęścia! :)
Pięknie :) Są jednak prawdziwi mężczyźni.. :))
albo obawa: czy on pokocha mnie tak bardzo jak swoją pierwszą miłość ?
albo: czy ja go naprawdę kocham, skoro za pierwszym razem to było mocniej?
Myslicie, że jeżeli ta pierwsza miłość była tak mocna to nigdy nie pokochamy kogoś innego na tyle mocno, by móc z nim być?
Mój pogląd jest taki, że skoro jedna osoba przestała drugą kochać to gdzieś jest ta nam przeznaczona osoba, a jeśli nie to Bóg ma dla nas inny plan. No i dwa:
Uważacie, że można tą pierwszą miłość kochać całe życie, ale żyć z kimś innym? kimś kogo pokocha się na tyle mocno by być z nią...
gorzej jesli to nie obawa a pewnosc...
bullshit !!!
Z pierwszą byłem 9 miesięcy, teraz jestem z inną i znam ją dobrze, przez ten cały czas kiedy
się widywaliśmy i ten miesiąc już razem zdążyłem ją bardziej pokochać niż tą pierwszą, bo znam ją o
wiele lepiej.
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 14 listopada 2011 o 18:58
Napisał 12-latek...
Dobry demot [+];)
wiesz co, coś w tym jest, minęło 4,5 roku i do tej pory się nie zakochałem, mimo, że okazje były, ale wierzę, że spotkam taką, przy której pierwsza miłość będzie jedynie zauroczeniem
7 lat....
w wiekszosci przypadkow to nie obawa ,a pewnosc... szkoda ze w moim tez
Ponad 3 lata ... i nie spotkałem kobiety którą bym mocniej pokochał. Cały czas kocham tą jedyną ... życie jest trudne !
Ehhh, większość ludzi tak na prawdę nie wie czym jest ''prawdziwa'' miłość, albo oszukują sami siebie albo kogoś. Sami nie wiedzą czego chcą. Większość ludzi uważa że nie możliwe jest zakochanie sie w wieku 20 lat i bycie z tą osobą już do końca życia, dlaczego ? A bo mężczyźni są na tyle chamscy że byle okazja (czytaj: rozchylone nogi) i sie nie mogą oprzeć, A bo kobiety no właśnie, A Wy jesteście bardziej stałe w uczuciach ale musi oczywiście minąć pewien okres czasu zanim zrozumiecie i sie ''zastanowicie'' ze jest jednak taki jeden co Was kocha serio serio. Sam poznałem cudowną dziewczynę na studiach, ja wiem że to jest ta jedyna, wiem że nie będziemy razem i co powiem Wam jeszcze, pewnie sobie i tak ułożę życie znajde żone (a może też i nie ) będe miał dzieci, ale w sercu i tak na zawsze zostanie już tylko Ona. O !
skoro ją kochasz powinieneś o nią walczyć, nie ważne ile masz do stracenia bo za kilka lat będziesz żałował tego że dałeś jej odejść. : (
( i właśnie w tym momencie dałam komuś rade, którą sama musiała bym w cielić w życie, a nie umiem.. cudownie jest samemu się dobić.. )
Droga Narvano, walczyłem długo i nie żałuję ani jednej straconej minuty.Ehhh może priv ?
I wersja masochistyczna: czy jeśli czuję, że przeżywam miłość inaczej niż za pierwszym razem, i daje
komuś inne części swojej duszy (= nie daje tamtych), czy mam prawo budować związek z kimś kogo bardzo
kocham, czy powinnam nie być w związku z tą osobą, żeby on mógł znaleźć kogoś, kto da mu 100,00%
siebie?... I think I'm paranoid and complicated, jak śpiewała pewna szkocka piosenkarka.
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 14 listopada 2011 o 22:19
Hmmm, teraz to zamieszałaś i pozamiatałaś. Ale fakt, nad tym trzeba sie zastanowić bo w tym jest coś więcej niż coś więcej :)
Nawet jeśli w głowie coś mi pozostało, coś co sprawi problemy w pokochaniu mocno kogoś w przyszłości to mam nadzieję, że jeśli trafię na osobę, która mnie pokocha to otrzymam od niej taką terapię, że ten problem zniknie. Innymi słowy nikt nie jest idealny, pierwsza miłość również, mimo że akceptuje się jej wszystkie niedoskonałości, a to daje szansę na to, że możemy spotkać kogoś kto wypełni te braki, o których wtedy nawet nie mieliśmy pojęcia.
A może być też tak że jeśli spotkamy tę drugą osobę i powiemy jej (bo związek sie na przede wszystkim szczerości opiera) że no po prostu :kocham Cie, ale gdzieś tam żyje kobieta która zawsze bedzie moim nr jeden. No i może ta osoba to zaakceptuje albo chociaż w sumie sie postara, aczkolwiek nie bedzie to proste..
Też bardzo lubię uczciwość i zastanawiam się nad tym i chyba nie powinniśmy czegoś mówić w stylu "zawsze będzie ta inna". Nawet jeśli my mamy mieć z tym problem moralny, lepiej jeśli samemu mamy problem niż jeśli druga osoba jest przez to mniej szczęśliwa. Ale jestem za uczciwością typu: właśnie się spotkaliśmy, nie wiemy gdzie to zmierza, "ej wiesz, mam bagaż w przeszłości, NIE WIEM, co będę ci mógł dać, czy kiedykolwiek będę mógł tak mocno kochać". Nie: "wiem że czegoś nie będę mógł ci dać", "kocham kogoś bardziej", "ktoś jest od ciebie piękniejszy". To jest chyba bardziej destruktywne niż uczciwe.
No i zgodzę sie z Tobą po raz drugi. Ale tak kurcze, głupio mówić drugiej osobie że ''tylko Ciebie kocham, i nikogo tak jak Ciebie'' ale z drugiej strony właśnie krzywdzące było by powiedzenie prawdy. Jakby na to nie patrząc sytuacja jest patowa.
Dokładnie .. Miałam tak samo . I przez to że nie mogłam zapomnieć o tym jedynym , straciłam świetnego chłopaka i przyjaciela , który mnie kochał ..
chcialam napisac ckliwa historie, ale zachowam ja dla siebie. Mam bagaz i on ma bagaz - moze nie bedziemy umieli juz drugi raz tak samo pokochac, wierze jednak, że stanie sie na odwrót.
Byłem z kobietą 8 lat, mieliśmy większe i mniejsze problemy, tak jak to w życiu bywa. Najgorsze jest to kiedy miałem chwile zwątpienia we wszystko i podczas tych chwil popełniałem różne błędy. Teraz już nie jesteśmy razem, ja załuję niektórych rzeczy wiem, że się juz nie spotkamy. Ale kocham ją nadal... I uczucie to nie minie... Ilekroć próbowałem zapomnieć o niej, przypominało mi się jeszcze bardziej, teraz już nie próbuje zapomnieć, tylko wciąż myślę...
A u mnie wręcz na odwrót.. pierwsza "miłość" była głupia i dziecinna.. i dopiero teraz kocham i nie zamieniłabym mojego Faceta na żadnego innego.. i za nic w świecie nie wróciłabym do przeszłości.. Co człowiek to historia :) pozdrawiam wszystkich, ktorzy jeszcze szukają :)
Tak...... ja też rozstałam się z kimś kogo nadal kocham. Dziś mija równy rok. byliśmy razem prawie 3 lata. Zerwałam z nim z własnej głupoty. Tęsknie za nim cholernie. On już niestety ułożył sobie życie.......
Na szczęście zazwyczaj bezpodstawna ;)
To żeś mnie kurde zdemotywował
Niestety, ja też mam taką obawę... Chociaż może tęsknię nie za człowiekiem, a za chwilami, które z nim przeżyłam? Próbuję wytłumaczyć to sobie na różne sposoby i wtedy robi mi się lżej :)
nick autira demota mi się podoba :D
autora*
mój chłopak chciał ze mną bardzo bardzo być, a kochał w tym samym czasie inne... I się przyznał.. że się zastanawiał np nad tym... Byliśmy razem 1,5 roku i żyłam z nim w kłamstwach jego aż w końcu miałam dość i przestałam go chyba kochać za każdą kłótnią i sytuacją związaną z tym że mnie obleśnie oszukuje... I zrywałam z nim wiele razy BO GO KOCHAŁAM i się nie mogłam pogodzić z tymi sytuacjami aż w końcu definitywne NIE powiedziałam i nie jesteśmy razem już od miesiąca i czuję ulgę.... Czyli można przestać kochać swoją pierwszą wielką miłość... Ale i tak zostaje coś w sercu, jakaś iskierka miłości i ta osoba oczywiście.. Ehh, to tyle :)
Miłość? Czy to słowo w ogóle istnieje ? To stek głupich słówek typu "Kocham Cię", a tak naprawdę za tym kryją się: pieniądze, drogie samochody, kłamstwo obłuda, po kilkunastu latach zdrada itd. Nawet nie myślę, że jestem w stanie poznać jakąkolwiek dziewczynę, którą pokocham, która mnie pokocha, a nie moje pieniądze, samochód, dom itd. Ot co kryję się za tym "magicznym" słowkiem.
Barca ,,miłość'' to nie słówka Kocham Cię , i obiecywanie/dawanie byle czego. Miłość to tak na prawdę wspólne , zwykłe przeżyte razem chwile które stają się magiczne ze względu na drugą osobę , to problemy w których jesteście razem i z których razem wychodzicie , miłość to wy , a nie pieniądze które macie, samochody itp.
Popatrz na miliony przykładów każdego roku, kiedy ludzie rozchodzą się po wydawałoby się wielkiej miłości. A o co kłócą się, gdy odchodzą: pieniądze, majątek, dom, samochód. Fakt te wspólne chwile to jest coś dobrego, ale światem, miłością, ludźmi rządzą pieniądze i nic i nikt tego nie zmieni. Więc lepiej nie zakochiwać się, bo straci się tylko wiele nerwów, a za kilka lat będzie rozstanie, bóle, cierpienia, zdrady.
Też tak myślałam, póki nie okazało się, że ta druga miłość stała się dużo silniejsza, choć równie nieszczęśliwa...
OnSolitudeSaid - dobrze, że wgl dałaś nadzieję, że to jednak możliwe. Czy po tej pierwszej miłości myślałaś, że kiedykolwiek kogoś bardziej pokochasz?
Ale głębokie, aż mi nos przetkało...
a ja nikogo nie kocham tak jak pierwszą miłość nawet męża może jestem okrótna ale inaczej sie czasem nie da