ad. 1 Da się, tylko trzeba wiedzieć jak.
ad. 2 Mądrość i nauka nie mają ze sobą nic wspólnego
A ogólnie, gdyby wszystkie te marzenia ludzkości miały się spełnił, to życie stałoby nieznośnie nudne i ludzie zaczęliby marzyć, żeby wreszcie coś im się zaczęło komplikować :)
Na szkole skarza sie zazwyczaj osoby ktore maja jakies problemy np: z nauka lub akceptacja otoczenia,Jezeli chodzi zas o nauke to czlowiek uczy sie cale zycie.Co do madrosci to jednak nauka i madrasc maja cos wspolnego ze soba,madrosc mozna podzielic na zyciowa,ktora jest zwiazana z naszymi doswiadczeniami zyciowymi i madroscia zdobyta poprzesz nauke.Jezeli chodzi zas o edukacje w szkole to powinno byc tak: Przedmioty obowiazkowe:matematyka,polski,anglielski,historia,biologia, wf i przez 1 rok PO, dodatkowo 1-3 przedmioty dodatkowe wybrane przez ucznia,oczywiscie mam na mysli szkole srednia,gimnazjium i podstawowkach byloby wszystko tak jak teraz,taki program bylby chba lepszy niz multum przedmiotow w szkolach.
CO do 4 pkt to da sie sporo jesc i nie tyc.
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
2 razy.
Ostatnia modyfikacja:
6 czerwca 2012 o 14:53
Co do czwartego to gó*no prawda, można jeść mnóstwo i ważyć przez dwa lata tyle samo, wyglądając jak niedokarmiona... Kiedy w końcu zrozumiecie, że największym problemem WSZYSTKICH nie jest otyłość?
Otóż to. Sporo osób ma odwrotny problem i właśnie punkt 4 uznaje za przekleństwo. Chciałoby normalnie, jak każdy tyć po jedzeniu. Co do punktu 2 to rzeczywiście jest on nie do końca poprawny. Mądrość stoi bliżej inteligencji aniżeli wiedzy, a więc nie da się jej "wyuczyć" jak sugeruje demot.
Według mnie mądrość to wiedza życiowa, dzięki której radzisz sobie ponad przeciętnie dobrze w życiu, podejmujesz dobre decyzje, wiążesz się z odpowiednimi osobami, trzeźwo patrzysz na świat itd. Co do inteligencji - osoby o wysokim IQ są często 'inwalidami' życiowymi. Mój brat w wieku 14 lat przystąpił do MENSY. Fajnie fajnie, ale on nie potrafił sobie radzić w życiu, był w pewnym sensie społecznym dziwadłem. "Był" ponieważ już nie żyje - zginął w górach ponieważ nie umiał właściwie ocenić swoich możliwości i to go zgubiło. Co do wiedzy szkolnej zaś - ma to napewno jakiś wpływ na mądrość. Pewne rzeczy jednak są tak komletnie zbędne, jak np. matematyka w liceum. Rozumiem ją, radziłam sobie zawsze dobrze ale poważnie, nie wiem po co mi m.in. funkcje trygonometryczne w życiu. Nigdy nie lubiłam czytać lektur - jak chyba większość, ale teraz, będąc na studiach przeczytałam "Małego Księcia" i dostrzegłam, jak niesamowicie mądra jest ta książka. Szkoda, że jest lekturą w gimnazjum, w tym wieku nie da się jej zrozumieć.
A teraz chwila przemyśleń odnośnie punktu 3. Czy jesteś pewny/a, że bez skrzywdzenia w przeszłości, umiał/a byś kochać tak samo mocno i doceniać szczęście, jakie Cię spotka bądź spotkało?
Życie wielokrotnie dało mi do zrozumienia, że nie mam pojęcia co tak naprawdę uczyniłoby mnie szczęśliwym... Więc staram się nie formułowyać życzeń w formie "będę szczęśliwy jeśli..." Staram się cieszyć tym co mam. Banał. Ale działa... I nie jest to wcale takie trudne gdy się zapomni własnym ego.
ad. 1 Da się, tylko trzeba wiedzieć jak.
ad. 2 Mądrość i nauka nie mają ze sobą nic wspólnego
A ogólnie, gdyby wszystkie te marzenia ludzkości miały się spełnił, to życie stałoby nieznośnie nudne i ludzie zaczęliby marzyć, żeby wreszcie coś im się zaczęło komplikować :)
Na szkole skarza sie zazwyczaj osoby ktore maja jakies problemy np: z nauka lub akceptacja otoczenia,Jezeli chodzi zas o nauke to czlowiek uczy sie cale zycie.Co do madrosci to jednak nauka i madrasc maja cos wspolnego ze soba,madrosc mozna podzielic na zyciowa,ktora jest zwiazana z naszymi doswiadczeniami zyciowymi i madroscia zdobyta poprzesz nauke.Jezeli chodzi zas o edukacje w szkole to powinno byc tak: Przedmioty obowiazkowe:matematyka,polski,anglielski,historia,biologia, wf i przez 1 rok PO, dodatkowo 1-3 przedmioty dodatkowe wybrane przez ucznia,oczywiscie mam na mysli szkole srednia,gimnazjium i podstawowkach byloby wszystko tak jak teraz,taki program bylby chba lepszy niz multum przedmiotow w szkolach.
CO do 4 pkt to da sie sporo jesc i nie tyc.
Zmodyfikowano 2 razy. Ostatnia modyfikacja: 6 czerwca 2012 o 14:53
A nie lepsze by były: polski, historia, fizyka, chemia, biologia, matematyka, informatyka, biologia oraz PO i 1-4 lekcji do wyboru ?
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 6 czerwca 2012 o 15:23
"Aby jeść i nie tyć.", to tylko życzenie kobiet, mężczyźni jedzą ile chcą i nie martwią się o wagę... :D
Co do czwartego to gó*no prawda, można jeść mnóstwo i ważyć przez dwa lata tyle samo, wyglądając jak niedokarmiona... Kiedy w końcu zrozumiecie, że największym problemem WSZYSTKICH nie jest otyłość?
Otóż to. Sporo osób ma odwrotny problem i właśnie punkt 4 uznaje za przekleństwo. Chciałoby normalnie, jak każdy tyć po jedzeniu. Co do punktu 2 to rzeczywiście jest on nie do końca poprawny. Mądrość stoi bliżej inteligencji aniżeli wiedzy, a więc nie da się jej "wyuczyć" jak sugeruje demot.
Według mnie mądrość to wiedza życiowa, dzięki której radzisz sobie ponad przeciętnie dobrze w życiu, podejmujesz dobre decyzje, wiążesz się z odpowiednimi osobami, trzeźwo patrzysz na świat itd. Co do inteligencji - osoby o wysokim IQ są często 'inwalidami' życiowymi. Mój brat w wieku 14 lat przystąpił do MENSY. Fajnie fajnie, ale on nie potrafił sobie radzić w życiu, był w pewnym sensie społecznym dziwadłem. "Był" ponieważ już nie żyje - zginął w górach ponieważ nie umiał właściwie ocenić swoich możliwości i to go zgubiło. Co do wiedzy szkolnej zaś - ma to napewno jakiś wpływ na mądrość. Pewne rzeczy jednak są tak komletnie zbędne, jak np. matematyka w liceum. Rozumiem ją, radziłam sobie zawsze dobrze ale poważnie, nie wiem po co mi m.in. funkcje trygonometryczne w życiu. Nigdy nie lubiłam czytać lektur - jak chyba większość, ale teraz, będąc na studiach przeczytałam "Małego Księcia" i dostrzegłam, jak niesamowicie mądra jest ta książka. Szkoda, że jest lekturą w gimnazjum, w tym wieku nie da się jej zrozumieć.
1. inwestycje 2. doświadczenie 3. to jest normalne 4. dobry metabolizm i/lub sport.
Chymm ja jem dość sporo a nie tyje, jedno życzenie mniej, może zamiast tego zażyczyć nieśmiertelność?
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 6 czerwca 2012 o 15:27
jedno życzenie... mieć sto innych życzeń.
Jakby wszyscy mieli kasy tyle ile by chcieli, to byłby pokój na świecie.
A teraz chwila przemyśleń odnośnie punktu 3. Czy jesteś pewny/a, że bez skrzywdzenia w przeszłości, umiał/a byś kochać tak samo mocno i doceniać szczęście, jakie Cię spotka bądź spotkało?
Ja umiem i doceniam, bez przykrej przeszłości - wystarczą mi przeżycia znajomych. Patrząc na nich cieszę się z tego, co mam.
MrsTeal: w Twoim komentarzu piszesz, że wystarczą CI przeżycia znajomych, więc jednak ktoś pocierpieć musiał.
5. Aby chlać i nie mieć kaca
6. Aby nie spać i być wyspanym
Życie wielokrotnie dało mi do zrozumienia, że nie mam pojęcia co tak naprawdę uczyniłoby mnie szczęśliwym... Więc staram się nie formułowyać życzeń w formie "będę szczęśliwy jeśli..." Staram się cieszyć tym co mam. Banał. Ale działa... I nie jest to wcale takie trudne gdy się zapomni własnym ego.
http://www.youtube.com/watch?v=HwELajFteTo to obejrzyj to i dowiedz sie, co sie dzieje na swiecie, a media o tym nie mowia, bo to niepopularne
Zdrowie
Prawdziwa utopia
Być szczęśliwym. w tym 3 też