Romantyzm jest dobry w filmach albo w gimnazjum. W prawdziwym życiu potrzebny jest partner, który w razie potrzeby pozmywa gary, naprawi cieknący klop albo zlew, zorganizuje lekarstwo w środku nocy, załatwi szpital, wyniesie wiadro z rzygami a nie koleś typu "dwie lewe ręce", który jedyne co potrafi, to kupować róże, pitolić na saksofonie i powtarzać non stop "kocham cię".
To jest dopiero etap I. Następny etap (najważniejszy) polega na nieodzywaniu się do niej po oczywistym koszu, wyrwaniu jakiejś innej laski. Wtedy dopiero ona zrozumie, że tyle straciła i zacznie się o niego starać
A mógł zwyczajnie zagadać, poflirtować, odciągnąć od publiki i umówić się na Kawę, zrobić to bez żadnych cyrków i ściągania uwagi wszystkich dookoła...
Mimo wszystko ma punkt u mnie za odwagę.
@ osmo Masz rację, nigdy nie opłacało się być romantycznym i to nie z powodów kulturowych, lecz biologicznych;Jaskiniowiec musiał szybko znaleźć jakąś fajną kobietę zanim zjadłby go jakiś tygrys szablozęby albo stratował mamut. Kobiety czują pociąg do pewnych, dominujących mężczyzn... W średniowieczu chłop dużo robił i miał dobre efekty, król kiwnie palcem i osiągnie ten sam efekt.
A ona na to: "No czyś ty och*jał? Jeśli nie masz drogiego samochodu i kupy kasy to możesz o mnie co najwyżej pomarzyć. Co ty grasz? To nie jest modne! Gdybyś chociaż zatrąbił mi tu Rihannę albo Biebiera... czyś ty się w jaskini wychował? A i jeszcze jedno: Naprawdę myślałeś, że zrobisz na mnie wrażenie taką małą trąbką?... i po romantyzmie, cały czar prysł :).
Już tak nie demonizuj. Dla mnie pieniądze faceta- lub ich brak- nie mają większego znaczenia, Rihanny ani Biebera też nie słucham, ale taka forma wyrażania uczuć zdecydowanie nie jest w moim guście i raczej nie jestem jedyna. Sama idea nie jest zła, ale miejsce zdecydowanie do kitu. Jeśli gościu chciał grać na saksofonie, to mógł zrobić to chociażby pod jej oknem wieczorem, zamiast patrzeć z rozrzewnieniem, jak jego dziewczyna marzeń dławi się z wrażenia surówką, otoczona ubawionym tłumem kolegów i koleżanek. Taka trochę nie do końca przemyślana akcja ;)
@Adrian1234 Śmiem powątpiewać w twoje zdanie. Dziewczynom nie zależy na kasie (chyba, że trafią na wyjątkowo majętnego Zaopatrzeniowca), ale na jak "najsilniejszym" (socjalnie) chłopaku.
https://www.youtube.com/watch?v=Vo5qX1Yr-hQ
Mick McCarthy załatwia wszystko jednym spojrzeniem
Romantyzm jest dobry w filmach albo w gimnazjum. W prawdziwym życiu potrzebny jest partner, który w razie potrzeby pozmywa gary, naprawi cieknący klop albo zlew, zorganizuje lekarstwo w środku nocy, załatwi szpital, wyniesie wiadro z rzygami a nie koleś typu "dwie lewe ręce", który jedyne co potrafi, to kupować róże, pitolić na saksofonie i powtarzać non stop "kocham cię".
to się nazywa niezrównoważenie psychiczne, a nie romantyzm
To jest dopiero etap I. Następny etap (najważniejszy) polega na nieodzywaniu się do niej po oczywistym koszu, wyrwaniu jakiejś innej laski. Wtedy dopiero ona zrozumie, że tyle straciła i zacznie się o niego starać
a po wszystkim usłyszał: "wiesz bardzo cię lubię ale może zostaniemy przyjaciółmi?"
A mógł zwyczajnie zagadać, poflirtować, odciągnąć od publiki i umówić się na Kawę, zrobić to bez żadnych cyrków i ściągania uwagi wszystkich dookoła...
Mimo wszystko ma punkt u mnie za odwagę.
@ osmo Masz rację, nigdy nie opłacało się być romantycznym i to nie z powodów kulturowych, lecz biologicznych;Jaskiniowiec musiał szybko znaleźć jakąś fajną kobietę zanim zjadłby go jakiś tygrys szablozęby albo stratował mamut. Kobiety czują pociąg do pewnych, dominujących mężczyzn... W średniowieczu chłop dużo robił i miał dobre efekty, król kiwnie palcem i osiągnie ten sam efekt.
A ona na to: "No czyś ty och*jał? Jeśli nie masz drogiego samochodu i kupy kasy to możesz o mnie co najwyżej pomarzyć. Co ty grasz? To nie jest modne! Gdybyś chociaż zatrąbił mi tu Rihannę albo Biebiera... czyś ty się w jaskini wychował? A i jeszcze jedno: Naprawdę myślałeś, że zrobisz na mnie wrażenie taką małą trąbką?... i po romantyzmie, cały czar prysł :).
Już tak nie demonizuj. Dla mnie pieniądze faceta- lub ich brak- nie mają większego znaczenia, Rihanny ani Biebera też nie słucham, ale taka forma wyrażania uczuć zdecydowanie nie jest w moim guście i raczej nie jestem jedyna. Sama idea nie jest zła, ale miejsce zdecydowanie do kitu. Jeśli gościu chciał grać na saksofonie, to mógł zrobić to chociażby pod jej oknem wieczorem, zamiast patrzeć z rozrzewnieniem, jak jego dziewczyna marzeń dławi się z wrażenia surówką, otoczona ubawionym tłumem kolegów i koleżanek. Taka trochę nie do końca przemyślana akcja ;)
@Adrian1234 Śmiem powątpiewać w twoje zdanie. Dziewczynom nie zależy na kasie (chyba, że trafią na wyjątkowo majętnego Zaopatrzeniowca), ale na jak "najsilniejszym" (socjalnie) chłopaku.
i co? Zaruchał?