Autorko, goń się! Tak, to jest demotywator, ale dla tych, co myślą tak samo i boją się zrobić pierwszy krok, a takie gadanie kieruje ich szpadel nie w tę stronę, w którą chcą kopać. Noc jest od analizowania, planowania, wymyślania nie tylko tego, co wymieniłaś, ale także sposobu w jaki można to osiągnąć. Dzień zaś jest od działania, a najtrudniejszym krokiem jest ten pierwszy, gdy wszystko idzie inaczej, zupełnie odwrotnie i przeciwnie niż się planowało. Zwycięstwem jest grać dalej, improwizować pozostawiając głęboki odcisk buta za sobą, a następnej nocy będą kolejne plany, wymysły i analiza - "Kurde, zrobiłem\am to. Nie było źle, choć mogłem\am trochę inaczej. Było, minęło, jak burza, ale się rozpogodziło." Każdy następny krok jest łatwiejszy, aż nauczysz się biegać. Za jakiś czas spojrzysz przez ramie na setki swoich śladów i zapytasz "Dlaczego tak długo czekałem\am?".
@ania5757 Byłem jeszcze dzieckiem, kiedy miałem problemy z zasypianiem. Zauważyłem jednak, że kiedy zaczynam oddychać w rytm oddechów innej osoby, która spała obok w tym samym pokoju, to od razu zasypiam. No cóż, może zasypiania trzeba nauczyć się tak samo, jak trzeba nauczyć się bycia szczęśliwym? Bycie szczęśliwym na pewno nie polega na robieniu tego, co opisujesz. Są to raczej kroki w przeciwnym kierunku. Noc jest od spania, a dzień od myślenia i działania. Z przeszłości wyciągamy tylko wnioski, nie rozpamiętujemy jej i nie tworzymy alternatywnych wariantów wydarzeń, bo niczemu to nie służy i niczego to już nie zmieni. Szkoda na to czasu. Popytaj znajomych jakie mają sposoby na szybkie zasypianie, poszukaj informacji w internecie. Może znajdziesz coś pożyteczniejszego niż liczenie baranów. Coś, co łatwo zaadoptujesz do siebie. Może będzie wymagało to małej korekty w sposobie myślenia lub w stylu życia. W końcu kto chce - szuka sposobu, kto nie chce - szuka powodu.
Autorko, goń się! Tak, to jest demotywator, ale dla tych, co myślą tak samo i boją się zrobić pierwszy krok, a takie gadanie kieruje ich szpadel nie w tę stronę, w którą chcą kopać. Noc jest od analizowania, planowania, wymyślania nie tylko tego, co wymieniłaś, ale także sposobu w jaki można to osiągnąć. Dzień zaś jest od działania, a najtrudniejszym krokiem jest ten pierwszy, gdy wszystko idzie inaczej, zupełnie odwrotnie i przeciwnie niż się planowało. Zwycięstwem jest grać dalej, improwizować pozostawiając głęboki odcisk buta za sobą, a następnej nocy będą kolejne plany, wymysły i analiza - "Kurde, zrobiłem\am to. Nie było źle, choć mogłem\am trochę inaczej. Było, minęło, jak burza, ale się rozpogodziło." Każdy następny krok jest łatwiejszy, aż nauczysz się biegać. Za jakiś czas spojrzysz przez ramie na setki swoich śladów i zapytasz "Dlaczego tak długo czekałem\am?".
@ania5757 Byłem jeszcze dzieckiem, kiedy miałem problemy z zasypianiem. Zauważyłem jednak, że kiedy zaczynam oddychać w rytm oddechów innej osoby, która spała obok w tym samym pokoju, to od razu zasypiam. No cóż, może zasypiania trzeba nauczyć się tak samo, jak trzeba nauczyć się bycia szczęśliwym? Bycie szczęśliwym na pewno nie polega na robieniu tego, co opisujesz. Są to raczej kroki w przeciwnym kierunku. Noc jest od spania, a dzień od myślenia i działania. Z przeszłości wyciągamy tylko wnioski, nie rozpamiętujemy jej i nie tworzymy alternatywnych wariantów wydarzeń, bo niczemu to nie służy i niczego to już nie zmieni. Szkoda na to czasu. Popytaj znajomych jakie mają sposoby na szybkie zasypianie, poszukaj informacji w internecie. Może znajdziesz coś pożyteczniejszego niż liczenie baranów. Coś, co łatwo zaadoptujesz do siebie. Może będzie wymagało to małej korekty w sposobie myślenia lub w stylu życia. W końcu kto chce - szuka sposobu, kto nie chce - szuka powodu.