Szczęście to wg mnie stan w którym wszystkie (a przynajmniej większość) potrzeb jest zaspokojona. Trwając w jednym stanie twoje szczęście przeminie, bo potrzeby się zmieniają.
@rafik54321 ja się zgadzam, generalnie uważam, że nie ma rzeczy które gwarantują że każdy będzie szczęśliwy, to zależy co dla kogo jest ważne, tak samo poczucie szczęścia będzie się zmieniało wraz z wiekiem. Podobnie nasze usposobienie, pesymiści chyba częściej czują się mniej szczęśliwi niż optymiści, aczkolwiek z niepowodzeniami mogą sobie radzić lepiej niż optymiści, w końcu byli i tak już nastawieni, że na pewno pójdzie źle więc odpada element zaskoczenia ...
@ewilq83 generalnie pesymizm wywodzi się z pewnego strachu przed problemami. Więc pesymiści mają bardzo duże pragnienie bezpieczeństwa, zarówno osobistego (np przed kryminalistami) jak i finansowego. To daje komfort nie martwienia się, bo jeśli wiesz że masz np miliony, to nawet jakby ci przykładowo samochód się zatarł na amen, to albo kupisz drugi, albo masz za co go wyremontować. To znacząco ułatwia osiągniecie szczęścia. Wtedy masz i czas i możliwości aby korzystać z życia, rozwijać pasje, podróżować, działać charytatywnie, oddać się rodzinie - co kto lubi.
Mówią że pieniądze szczęścia nie dają, same w sobie z pewnością nie, ale ciężko być szczęśliwym bez nich. Jednakże trudno odmówić że pieniądze bardzo dużo rzeczy mogą ułatwić.
@rafik54321 same pieniądze w sobie szczęścia nie dają ale przyjemniej jest płakać w willi niż w drewnianej chatce ;) a poważnie to dokładnie, będąc zabezpieczonym finansowo łatwiej jest osiągnąć spokój więc i łatwiej o szczęście czy o realizację marzeń które prowadzą do osiągnięcia szczęścia. Trzeba z nich umiejętnie korzystać, żeby dążenie do bogactwa nie pochłonęło całego życia i aby był czas właśnie na to by pożyć. By pieniądze nie były celem a środkiem na realizację marzeń :)
Nie szczęście, tylko pewnego rodzaju zabawa mogąca podnosić satysfakcję z życia (co stanowi element szczęścia, ale nie całość) i nie samo dążenie do celu, tylko dążenie - osiąganie - odpoczynek - podnoszenie porzeczki. No i cele powinno się dywersyfikować, ponieważ na jednym można się zagonić i ostatecznie się zmarnować.
Szczęście to wg mnie stan w którym wszystkie (a przynajmniej większość) potrzeb jest zaspokojona. Trwając w jednym stanie twoje szczęście przeminie, bo potrzeby się zmieniają.
Ciekawe ile osób też tak uważa?
@rafik54321 ja się zgadzam, generalnie uważam, że nie ma rzeczy które gwarantują że każdy będzie szczęśliwy, to zależy co dla kogo jest ważne, tak samo poczucie szczęścia będzie się zmieniało wraz z wiekiem. Podobnie nasze usposobienie, pesymiści chyba częściej czują się mniej szczęśliwi niż optymiści, aczkolwiek z niepowodzeniami mogą sobie radzić lepiej niż optymiści, w końcu byli i tak już nastawieni, że na pewno pójdzie źle więc odpada element zaskoczenia ...
@ewilq83 generalnie pesymizm wywodzi się z pewnego strachu przed problemami. Więc pesymiści mają bardzo duże pragnienie bezpieczeństwa, zarówno osobistego (np przed kryminalistami) jak i finansowego. To daje komfort nie martwienia się, bo jeśli wiesz że masz np miliony, to nawet jakby ci przykładowo samochód się zatarł na amen, to albo kupisz drugi, albo masz za co go wyremontować. To znacząco ułatwia osiągniecie szczęścia. Wtedy masz i czas i możliwości aby korzystać z życia, rozwijać pasje, podróżować, działać charytatywnie, oddać się rodzinie - co kto lubi.
Mówią że pieniądze szczęścia nie dają, same w sobie z pewnością nie, ale ciężko być szczęśliwym bez nich. Jednakże trudno odmówić że pieniądze bardzo dużo rzeczy mogą ułatwić.
@rafik54321 same pieniądze w sobie szczęścia nie dają ale przyjemniej jest płakać w willi niż w drewnianej chatce ;) a poważnie to dokładnie, będąc zabezpieczonym finansowo łatwiej jest osiągnąć spokój więc i łatwiej o szczęście czy o realizację marzeń które prowadzą do osiągnięcia szczęścia. Trzeba z nich umiejętnie korzystać, żeby dążenie do bogactwa nie pochłonęło całego życia i aby był czas właśnie na to by pożyć. By pieniądze nie były celem a środkiem na realizację marzeń :)
Nie szczęście, tylko pewnego rodzaju zabawa mogąca podnosić satysfakcję z życia (co stanowi element szczęścia, ale nie całość) i nie samo dążenie do celu, tylko dążenie - osiąganie - odpoczynek - podnoszenie porzeczki. No i cele powinno się dywersyfikować, ponieważ na jednym można się zagonić i ostatecznie się zmarnować.