Prędzej czy później zaczynasz jednak brać życie na poważnie i wtedy okazuje się, że przyjaciół masz o wiele mniej, że ludzie zazwyczaj nie są bezinteresowni a zło to codzienny element naszego życia. I tak już do końca walczysz z niedoskonałą rzeczywistością.
Zmodyfikowano
1 raz
Ostatnia modyfikacja: 23 October 2012 2012 23:44
Czyli do momentu kiedy przestajesz być dzieckiem. A w momencie kiedy dorastamy zmieniamy podejście do życia, przyjaciele z którymi kiedyś spędzałeś całe dnie nagle okazują się wrogami, zostaje tylko kilku, a z tych kilku zostaje jeden góra dwóch na których zawsze będziesz mógł liczyć. Zaczynasz dostrzegać zło tego świata, przechodzisz przez okres gdzie z tym się nie godzisz, ale w pewnym momencie zaczyna do Ciebie docierać, że nic nie dasz rady sam zmienić... Zostaje Ci się pogodzić z tą rzeczywistością z którą żyjesz, albo walczyć z nią do momentu kiedy nie wysiądzie Ci psychika. no cóż... jednym zdaniem: Takie jest już życie:)
Szkoda tylko, że Polacy są wiecznymi dziećmi, ciągle myślącymi, że życie to jest bajka, że lekarz zawsze rzuci się na ratunek bezinteresownie jak przysięgał, że sędzia wydaje bezstronnie rzetelne wyroki jak przysięgał, że politycy troszczą się o Nasze dobro jak przysięgali, że dziennikarze pokazują tylko bezstronną nagą prawdę jak przysięgali, że policjanci zawsze służą pomocą jak przysięgali itd... Niestety, life is brutal, jak ktoś Ci coś przysięga wiedz, że przysięga tylko po to, żeby złamać przysięgę.
To zależy też co ci się przytrafi w życiu. Niektórzy potrafią bardzo długo być dziećmi, a kto wie czy nie do końca życia. Zaś niektórzy dostają w dupę już od najmłodszych lat i życie zmusza ich by dorośli szybciej.
Prędzej czy później zaczynasz jednak brać życie na poważnie i wtedy okazuje się, że przyjaciół masz o wiele mniej, że ludzie zazwyczaj nie są bezinteresowni a zło to codzienny element naszego życia. I tak już do końca walczysz z niedoskonałą rzeczywistością.
Zmodyfikowano 1 raz Ostatnia modyfikacja: 23 October 2012 2012 23:44
OdpowiedzThank you captain Obvious!
Co za beznadzieja mi podpis zmieniła? Porażka.
OdpowiedzCzyli do momentu kiedy przestajesz być dzieckiem. A w momencie kiedy dorastamy zmieniamy podejście do życia, przyjaciele z którymi kiedyś spędzałeś całe dnie nagle okazują się wrogami, zostaje tylko kilku, a z tych kilku zostaje jeden góra dwóch na których zawsze będziesz mógł liczyć. Zaczynasz dostrzegać zło tego świata, przechodzisz przez okres gdzie z tym się nie godzisz, ale w pewnym momencie zaczyna do Ciebie docierać, że nic nie dasz rady sam zmienić... Zostaje Ci się pogodzić z tą rzeczywistością z którą żyjesz, albo walczyć z nią do momentu kiedy nie wysiądzie Ci psychika. no cóż... jednym zdaniem: Takie jest już życie:)
Odpowiedzmały Kim Dzong-Il ?!?!
OdpowiedzSzkoda tylko, że Polacy są wiecznymi dziećmi, ciągle myślącymi, że życie to jest bajka, że lekarz zawsze rzuci się na ratunek bezinteresownie jak przysięgał, że sędzia wydaje bezstronnie rzetelne wyroki jak przysięgał, że politycy troszczą się o Nasze dobro jak przysięgali, że dziennikarze pokazują tylko bezstronną nagą prawdę jak przysięgali, że policjanci zawsze służą pomocą jak przysięgali itd... Niestety, life is brutal, jak ktoś Ci coś przysięga wiedz, że przysięga tylko po to, żeby złamać przysięgę.
OdpowiedzTo zależy też co ci się przytrafi w życiu. Niektórzy potrafią bardzo długo być dziećmi, a kto wie czy nie do końca życia. Zaś niektórzy dostają w dupę już od najmłodszych lat i życie zmusza ich by dorośli szybciej.
Odpowiedz