Demotywatory.pl

Tak, jest nauką, a dokładnie jej dziedziną. Polecam eksperyment Zimbardo, Ascha czy innych :) To dość młoda dyscyplina, ale tłumaczy zasady działania jednostek w tłumie oraz osobno, wspomaga socjologię i psychologię.

W sumie czytałem "Paradoks czasu" Zimbardo. Metoda, która jest stosowana w psychologii jest zbliżona do naukowej, ale eksperymenty takie jak Socal's Hoax pokazują, że nauki społeczne balansują na granicy. Wolałbym, żeby nie wrzucano fizyki, chemii czy biologii do jednego worka z psychologią czy nawet ekonomią. W tych pierwszych nie ma miejsca na dwie równie prawdziwe, sprzeczne teorie, jak Keynes i Hayek albo psychoanaliza i behawioryzm.

Zmodyfikowano 1 raz Ostatnia modyfikacja: 16 September 2013 2013 17:50

@Franklin - jednak eksperyment więzienny Zimbardo ładnie pokazał, że wystarczy kilka dni a z człowieka zrobić się może potwór, że bierzemy nasze role społeczne bardzo poważnie, aż do przesady. Szczególnie, kiedy nie czujemy nad sobą bezpośrednich konsekwencji. Psychologia społeczna to nie nauka ścisła, jednak jest nauką. Psychologia ogólnie opisuje zależności mentalne za pomocą wzorów. Nie matematycznych, ale na pierwszy rzut oka bliźniaczych do matematyki. Ich symbolika jest jednak czysto humanistyczna, a działania na nich matematyczne. Dlatego uważam, że jest to nauka. Co prawda w większości empiryczna a nie teoretyczna, ale ciągle nauka.

@t1ger, staram się powiedzieć, że nie wszystko, czego można się uczyć powinno nazywać się nauką. Jest to jakaś wiedza na temat natury człowieka i jego relacji z innymi. Miano nauki powinno się odnosić do rzeczy niepodważalnych. Zawsze może przyjść ktoś, kto powie, że strażnicy w eksperymencie stanfordzkim nie wyrządzali nikomu zła. Nasze pojęcie o tym może być uwarunkowane kulturowo. Zobaczmy choćby inne kultury, w których robi się rzeczy dla nas nie do pomyślenia. Jaka to nauka, jeśli nie jest prawdziwa niezależnie od wszystkiego?

Zmodyfikowano 1 raz Ostatnia modyfikacja: 16 September 2013 2013 19:08

Oj wiele jest badań, które bardzo wiele znaczą. Szczególnie w psychologii - która stwarza bardzo wiele okazji do tworzenia fałszywych wniosków (dobór próby badawczej, wybór między hipotezą kierunkową i dwukierunkową, wybór metody analizy statystycznej, wybór metody badania, procedura badawcza, sposób sformułowania hipotezy - mógłbym wymieniać długo, a każdy z tych aspektów metodologicznych może być wykorzystany by stwierdzić istotność statystyczną nieistniejącej zależności lub brak istotności statystycznej w istniejącej zależności (potwierdzi to - przypuszczam - każdy metodolog z dziedziny psychologii). Jeśli chodzi o ważne badania, to jednym z badań o wątpliwej wartości metodologicznej jest sztandarowe badanie Le Vay'a (1991) dotyczące genetycznego pochodzenia homoseksualizmu, które było jednym z tych które przesądziły o skreśleniu homoseksualizmu z indeksu DSM.
Druga kwestia, którą można uznać za falsyfikację jest ignorowanie badań, które nie potwierdzają jakiegoś efektu, który jest popierany przez środowiska naukowe. Przykładem tego są polskie badania / metaanalizy nad wpływem edukacji seksualnej na zachowania seksualne (Grzelak, 2002, 2006; Urban, 2009), które sugerują że edukacja seksualna, którą obecnie chce się wprowadzić do szkół i przedszkoli tworzy wysokie ryzyko dezadaptacyjnych zachowań seksualnych.
Inną sprawą jest poprawność polityczna. Np. Badania Rushtona (np: 2005) dotyczyły różnic w inteligencji pomiędzy rasami i sugerowały, że te różnice istnieją. Badania były krytykowane za rasizm. Dzisiaj podobnie traktuje się badania sugerujące, że homoseksualizm jest możliwy do trwałego wyleczenia za pomocą terapii (zmiana orientacji utrzymana nawet po 20 latach od ukończenia terapii; Bieber i Bieber, 1979; inne badania tego typu to np: Hatterer, 1970; Cappon, 1965).

Na wszelki wypadek wspomnę, że badania, które tutaj przytoczyłem nie mają na celu nikogo do niczego przekonywać, ani nie są odzwieciedleniem moich indywidualnych poglądów i postaw - dziedziny z których cytowałem badania są przypadkowe: te obszary po prostu budzą bardzo wiele emocji w środowiskach naukowych. Nie chciałbym sprowokować tutaj dyskusji nad żadnym z poruszanych tematów: badania genetyczne na podstawie różnic w topografii mózgu, homoseksualizm, różnice międzyrasowe. Miałem na celu tylko wyjaśnienie kwestii stopnia "naukowości" nauk społecznych: przede wszystkim psychologii.

Co do źródełek - oto bibliografia.

Urban, K., "Wychowawca", nr 4/2009

Sz. Grzelak, Ocena skutków wychowania w dziedzinie seksualności w świetle zagranicznych badań naukowych, „Wychowawca”, nr 3/2002

Sz. Grzelak, Profilaktyka ryzykownych zachowań seksualnych młodzieży.
Aktualny stań badań na świecie i w Polsce, Warszawa 2006

Rushton, J. P.; Jensen, A. R. (2005). "Thirty years of research on race
differences in cognitive ability". Psychology, Public Policy, and Law 11 (2):
235

Bieber, I., Bieber, T. (1979) Male homosexuality. Canadian Journal of
Psychiatry. 24, 5: 409 - 421.

Hatterer, L. (1970) Changing Homosexuality in the Male. NY: McGraw-Hill.

Cappon D. (1965) Toward and Understanding of Homosexuality. Englewoord Cliffs
NJ: Prentice-Hall.

@ heki
Zgłupiałeś ? Piszesz coś długiego i mądrego na demotach? Odbiło Ci? Plusik dla ciebie, ale dziwię się, że jeszcze Ciebie nie zaminusowano - może zbyt późno to wstawiłeś.

Dzięki za plusa Kamron6 :) Po prostu znudziło mi się pisanie głupich ripost. Czasem warto napisać coś wartościowego nawet jeśli nie zostanie to przyjęte oklaskami.

Wszystko się zgadza. Biali w bałaganie częściej dyskryminują czarnych niż czarni.

@fifi - coś ty powiedział białasie?

Krzywdą dla nauki jest także pozostawienie jej finansowaniu przez biznes. Badania nt. natury wszechświata na poziomie mikro albo makro na pierwszy rzut oka na nic się nie przydają.

A więc mogą finansować ją ci, którzy uważają, że coś znaczą. Nie koniecznie biznes.

Generalnie nauka nie jest bóstwem, które z pewnością określa co jest prawdą, a co nie. Każda dziedzina nauki opiera się na założeniach filozoficznych (empiryzm i prawa logiki przede wszystkim), które są tylko założeniami i trzeba o tym pamiętać. Kilka dobrych lektur z metodologii wystarczy by mieć pewien dystans do nauki - najbardziej na niej opierają się ci, którzy po prostu nie wiele wiedzą o jej fundamentach.

A co do manipulacji badawczej - nie tak ciężko to sprawdzić, ale żeby jednak to zrobić trzeba znać się na metodologii i na dziedzinie w której dokonuje się dane badanie, dlatego dobrym źródłem informacji naukowych są nie pisma popularnonaukowe, ale twarda literatura badawcza, gdzie każde nowe odkrycie jest gruntownie analizowane, krytykowe i weryfikowane przez innych naukowców.

Była taka historia, że facet przez cztery lata fałszował badania w dziedzinie Biologii. Udowadniał fałszywe fakty na temat komórek, które miały potencjalnie olbrzymie zastosowanie w inżynierii genetycznej i medycynie. Facetowi mało zabrakło do nobla. Problem zaczął się w momencie, kiedy wyników jego eksperymentów nie udało się nigdy powtórzyć. Potem się okazało, że wszystko było wyssane z palca i odebrali mu tytuły, stracił reputację. Nie wiem jak to jest w socjologii i psychologii, ale nie sądzę, żeby te eksperymenty mogły zostać łatwo powtórzone z tym samym wynikiem. Nie wiem, czy każdy eksperyment jest weryfikowany przez inne jednostki badawcze. Jeśli nie, to właśnie to dyskwalifikuje te dziedziny jako naukę.