Tak gwoli ścisłości, twierdzenie że anorektycy widzą siebie w lustrze jako osoby grube to nie tylko mit, ale w dodatku idiotyczny. Aby to była prawda, anorektyk musiałby mieć omamy, tymczasem w przebiegu anoreksji nie stwierdza się nigdy omamów, ani urojeń. Anorektyk widzi siebie w lustrze tak, jak wygląda naprawdę, natomiast mechanizm choroby jest znacznie bardziej złożony i generalnie opiera się na odczuwaniu silnego lęku.
@Quant z byciem grubym jest dokładnie tak samo jak z byciem ładnym/przystojnym. Ty siebie uważasz za przystojnego bo np podoba ci się twój nos. Ja ciebie uważam za brzydala bo nie podoba mi się twój nos. Który z nas ma omamy? I z tym że się nie stwierdza to trochę się zagalopowałeś - owszem, stwierdza się, znam takie przypadki. Nie bezpośrednio z powodu anoreksji, ale pośrednio owszem.
Zmodyfikowano
1 raz
Ostatnia modyfikacja: 6 July 2016 2016 22:17
@Soul_shade - chybione porównanie. Brzydki i ładny to pojęcia wyłącznie ocenne, natomiast nieprawidłowa masa ciała to obiektywnie mierzalny fakt medyczny. Ktoś dla jednych ładny, może faktycznie być dla innych brzydki. Ale ktoś, kto będąc dorosłą kobietą waży 35 kilogramów dla nikogo nie może być gruby. Dokładnie każdy, nie wyłączając anorektyka widzi, że to jest osoba skrajnie wychudzona i wyniszczona.
@Quant nieprawda. Widać chyba niewiele masz do czynienia z praktyką, a więcej z teorią. Gruby i chudy to równie subiektywne odczucia jak ładny i brzydki. Anorektyk stojąc w lustrze widząc same kości wciąż uważa, że jest gruby. Wie ile ma kilogramów, wie, że mógłby służyć za manekina na lekcjach biologii, a mimo to uważa siebie za grubego. Może i widać wszystkie kości, ale jeszcze chce mieć szparkę między udami. Może i jest chudy, ale jeszcze 2 kg mniej i liczba na wadze będzie wyglądać ładniej. Bo czuje się grubo. I nierzadko anoreksja zaczyna się w momencie presji otoczenia z powodu nadwagi. Kilogramy lecą, ale patrząc w lustro wciąż uważasz siebie za grubego. Tylko tego w książkach już nie wyczytasz bo to kwestia kontaktu z osobami dotkniętymi tą chorobą, dużo bardziej straszną niż większość może sobie wyobrazić. Ps. gruby i chudy nie ma nic wspólnego z nieprawidłową masą ciała (z kilku powodów), więc nie sprowadzaj tego do jednakowych pojęć.
Zmodyfikowano
1 raz
Ostatnia modyfikacja: 7 July 2016 2016 16:21
Tak gwoli ścisłości, twierdzenie że anorektycy widzą siebie w lustrze jako osoby grube to nie tylko mit, ale w dodatku idiotyczny. Aby to była prawda, anorektyk musiałby mieć omamy, tymczasem w przebiegu anoreksji nie stwierdza się nigdy omamów, ani urojeń. Anorektyk widzi siebie w lustrze tak, jak wygląda naprawdę, natomiast mechanizm choroby jest znacznie bardziej złożony i generalnie opiera się na odczuwaniu silnego lęku.
Odpowiedz@Quant z byciem grubym jest dokładnie tak samo jak z byciem ładnym/przystojnym. Ty siebie uważasz za przystojnego bo np podoba ci się twój nos. Ja ciebie uważam za brzydala bo nie podoba mi się twój nos. Który z nas ma omamy? I z tym że się nie stwierdza to trochę się zagalopowałeś - owszem, stwierdza się, znam takie przypadki. Nie bezpośrednio z powodu anoreksji, ale pośrednio owszem.
Zmodyfikowano 1 raz Ostatnia modyfikacja: 6 July 2016 2016 22:17
@Soul_shade - chybione porównanie. Brzydki i ładny to pojęcia wyłącznie ocenne, natomiast nieprawidłowa masa ciała to obiektywnie mierzalny fakt medyczny. Ktoś dla jednych ładny, może faktycznie być dla innych brzydki. Ale ktoś, kto będąc dorosłą kobietą waży 35 kilogramów dla nikogo nie może być gruby. Dokładnie każdy, nie wyłączając anorektyka widzi, że to jest osoba skrajnie wychudzona i wyniszczona.
@Quant nieprawda. Widać chyba niewiele masz do czynienia z praktyką, a więcej z teorią. Gruby i chudy to równie subiektywne odczucia jak ładny i brzydki. Anorektyk stojąc w lustrze widząc same kości wciąż uważa, że jest gruby. Wie ile ma kilogramów, wie, że mógłby służyć za manekina na lekcjach biologii, a mimo to uważa siebie za grubego. Może i widać wszystkie kości, ale jeszcze chce mieć szparkę między udami. Może i jest chudy, ale jeszcze 2 kg mniej i liczba na wadze będzie wyglądać ładniej. Bo czuje się grubo. I nierzadko anoreksja zaczyna się w momencie presji otoczenia z powodu nadwagi. Kilogramy lecą, ale patrząc w lustro wciąż uważasz siebie za grubego. Tylko tego w książkach już nie wyczytasz bo to kwestia kontaktu z osobami dotkniętymi tą chorobą, dużo bardziej straszną niż większość może sobie wyobrazić. Ps. gruby i chudy nie ma nic wspólnego z nieprawidłową masą ciała (z kilku powodów), więc nie sprowadzaj tego do jednakowych pojęć.
Zmodyfikowano 1 raz Ostatnia modyfikacja: 7 July 2016 2016 16:21