@Kocioo Osoby z depresją nie muszą jej mieć wypisanej na twarzy. Mając depresję możesz żartować, uśmiechać się - i to całkiem szczerze a nie dla zmylenia otoczenia.
@Kocioo Być może zostaje, ale ujawnia się co najwyżej w gronie bliskich i zaufanych. @Kompleksowy Sam to wiem po sobie. Kiedy byłem w depresji (to pewnie była lekka depresja) to zauważałem, że przy jakiejkolwiek rozmowie uśmiechałem się i śmiałem z byle powodu, pewnie po to aby właśnie ukryć swe emocje, a teraz mam to już w większości za sobą i jestem często poważny oraz skupiony w otoczeniu innych, a śmiech tylko jak mnie coś rozśmieszy. Bardzo dużo w tym prawdy i zwracajmy uwagę na to, gdy ktoś jest zbyt wesoły lub uśmiechnięty bez jakiegoś powodu, a nie pił alko, ani nic nie brał. To bardzo ważne.
@Antymonachomachia
W towarzystwie staram się być uśmiechnięta, bo mam wrażenie, że jak nie będę wyrażać pozytywnych emocji to się będą pytać czy coś się dzieje, bo w sumie kilka razy tak było, a przeważnie siedząc sam na sam w czterech ścianach jestem wyciszona i jakby smutno zamyślona. To chyba nie musi oznaczać depresji. Człowieka otacza pewna grupa ludzi np rodzinna, która ma dziwne poglądy nie zgadzające się np. z moimi. Nie lubię przebywać w ich towarzystwie, więc ich unikam, a jak się widujemy to krótko z nimi rozmawiam. Z obcymi ludźmi jest inaczej, bo ich nie znam dlatego jestem miła. Kiedy wiesz, że ktoś Cię oszukuje lub oczernia to wtedy masz powód nie akceptować tej osoby. Jak kogoś się nie zna zawsze trzeba być wobec tej osoby miłym ale nie przesadnie po prostu kulturalnie się obnosić i tyle.
@Antymonachomachia
W towarzystwie staram się być uśmiechnięta* np. wśród znajomych którzy znają mnie długo, ale nie na tyle dobrze, żeby podejrzewali, że np. niektóre uśmiechy były udawane tylko po to, żeby innym nie udzielał się mój humor. Chyba tak czasami trzeba. Nie można być ponurym cały czas, bo wtedy innym taki humor się udziela.
Nie jestem psychiatrą.... ale nie wygląda jak kobieta, która ma depresję i niedługo ze soba skończy...
Odpowiedz@Kocioo Osoby z depresją nie muszą jej mieć wypisanej na twarzy. Mając depresję możesz żartować, uśmiechać się - i to całkiem szczerze a nie dla zmylenia otoczenia.
@Kocioo
Mówi się, że:
"Ludzie, którzy najwięcej się śmieją, w głębi serca cierpią najbardziej"
I bardzo często jest to prawda.
@Kompleksowy Bywa że ludzie się śmieją .. maskują swój stan.... ale pewne piętno na twarzy zstaje pomimo tego....
Zmodyfikowano 1 raz Ostatnia modyfikacja: 15 December 2018 2018 16:14
@Kocioo Być może zostaje, ale ujawnia się co najwyżej w gronie bliskich i zaufanych. @Kompleksowy Sam to wiem po sobie. Kiedy byłem w depresji (to pewnie była lekka depresja) to zauważałem, że przy jakiejkolwiek rozmowie uśmiechałem się i śmiałem z byle powodu, pewnie po to aby właśnie ukryć swe emocje, a teraz mam to już w większości za sobą i jestem często poważny oraz skupiony w otoczeniu innych, a śmiech tylko jak mnie coś rozśmieszy. Bardzo dużo w tym prawdy i zwracajmy uwagę na to, gdy ktoś jest zbyt wesoły lub uśmiechnięty bez jakiegoś powodu, a nie pił alko, ani nic nie brał. To bardzo ważne.
Wow
OdpowiedzTutaj jest szczuplejsza niz z tych plakatow.
Odpowiedz@Antymonachomachia
OdpowiedzW towarzystwie staram się być uśmiechnięta, bo mam wrażenie, że jak nie będę wyrażać pozytywnych emocji to się będą pytać czy coś się dzieje, bo w sumie kilka razy tak było, a przeważnie siedząc sam na sam w czterech ścianach jestem wyciszona i jakby smutno zamyślona. To chyba nie musi oznaczać depresji. Człowieka otacza pewna grupa ludzi np rodzinna, która ma dziwne poglądy nie zgadzające się np. z moimi. Nie lubię przebywać w ich towarzystwie, więc ich unikam, a jak się widujemy to krótko z nimi rozmawiam. Z obcymi ludźmi jest inaczej, bo ich nie znam dlatego jestem miła. Kiedy wiesz, że ktoś Cię oszukuje lub oczernia to wtedy masz powód nie akceptować tej osoby. Jak kogoś się nie zna zawsze trzeba być wobec tej osoby miłym ale nie przesadnie po prostu kulturalnie się obnosić i tyle.
@Antymonachomachia
OdpowiedzW towarzystwie staram się być uśmiechnięta* np. wśród znajomych którzy znają mnie długo, ale nie na tyle dobrze, żeby podejrzewali, że np. niektóre uśmiechy były udawane tylko po to, żeby innym nie udzielał się mój humor. Chyba tak czasami trzeba. Nie można być ponurym cały czas, bo wtedy innym taki humor się udziela.
Była zjawiskowa, jedyna. Niesamowicie fotogeniczna.
Odpowiedz