@Arbor Cóż, właśnie dlatego zanim podjąłem się pracy czytałem wiele dzieł anarchoindywidualistów, którzy głosili, że w pracy najlepiej być freelancerem, lub, ostatecznie wejść z kimś we wspólny interes, spółkę. W sumie mieli rację. Sam decyduję o swoim czasie wolnym, w zależności od wywokości zarobków w danym miesiącu. Np 24 grudnia zawsze mam dzień wolny.
@Symulakr , wszystko zależy od tego, jaki masz stosunek do pracy. Jestem osobą raczej sumienną i odpowiedzialną, ale stawiam jasne granice między swoim życiem prywatnym, a zawodowym. Między własną godnością, a odpowiedzialnością za firmę. Nigdy nie wypruję sobie żył za pracę, która w teorii może mnie zastąpić każdym innym (w praktyce jestem niezły, wiec nie zrobiliby tego tak chętnie) i nigdy nikomu nie dam sobie wejść na głowę, czy się upokorzyć ze strachu przed tym, że mogę zostać wzięty "na celownik", czy nawet stracić pracę. To bardzo zdrowy układ. :) Nie ta firma? Będzie 10 innych. Kiedy twój pracodawca jest świadomy twojej perspektywy, traktuje cię z większym szacunkiem.
W tej chwili mam problem z niektórymi współpracownikami. Generalnie rzecz biorąc mamy w tej chwili ciężki okres, a niektórzy przy tym bardzo źle znoszą krytykę. Nie zmienia to faktu, że nie jest to dla mnie żaden powód do tego, aby siedzieć cicho. Zaczęto mi ostatnio podkładać trochę g. pod nogi. Nie jest to coś z czym sobie nie poradzę. A gdybym miał sobie nie poradzić... Nie jestem niewolnikiem i nie ma żadnego powodu, aby pracować w miejscu, do którego przychodzi się z niechęcią.
@Arbor Ja jednak nie chciałem mieć do czynienia z humorami pradawcy, dlatego wolę być pracodawcą dla siebie samego. Indywidualne ubezpieczenie? Brak etatu? Na razie dla mnie to żadna cena.
Oj tak wielka prawda. Za często się z tym spotykam.
OdpowiedzBrzmi jak oklepany frazes, ale właśnie z czymś tym rodzaju mam do czynienia w pracy. ;)
Odpowiedz@Arbor Cóż, właśnie dlatego zanim podjąłem się pracy czytałem wiele dzieł anarchoindywidualistów, którzy głosili, że w pracy najlepiej być freelancerem, lub, ostatecznie wejść z kimś we wspólny interes, spółkę. W sumie mieli rację. Sam decyduję o swoim czasie wolnym, w zależności od wywokości zarobków w danym miesiącu. Np 24 grudnia zawsze mam dzień wolny.
@Symulakr , wszystko zależy od tego, jaki masz stosunek do pracy. Jestem osobą raczej sumienną i odpowiedzialną, ale stawiam jasne granice między swoim życiem prywatnym, a zawodowym. Między własną godnością, a odpowiedzialnością za firmę. Nigdy nie wypruję sobie żył za pracę, która w teorii może mnie zastąpić każdym innym (w praktyce jestem niezły, wiec nie zrobiliby tego tak chętnie) i nigdy nikomu nie dam sobie wejść na głowę, czy się upokorzyć ze strachu przed tym, że mogę zostać wzięty "na celownik", czy nawet stracić pracę. To bardzo zdrowy układ. :) Nie ta firma? Będzie 10 innych. Kiedy twój pracodawca jest świadomy twojej perspektywy, traktuje cię z większym szacunkiem.
W tej chwili mam problem z niektórymi współpracownikami. Generalnie rzecz biorąc mamy w tej chwili ciężki okres, a niektórzy przy tym bardzo źle znoszą krytykę. Nie zmienia to faktu, że nie jest to dla mnie żaden powód do tego, aby siedzieć cicho. Zaczęto mi ostatnio podkładać trochę g. pod nogi. Nie jest to coś z czym sobie nie poradzę. A gdybym miał sobie nie poradzić... Nie jestem niewolnikiem i nie ma żadnego powodu, aby pracować w miejscu, do którego przychodzi się z niechęcią.
@Arbor Ja jednak nie chciałem mieć do czynienia z humorami pradawcy, dlatego wolę być pracodawcą dla siebie samego. Indywidualne ubezpieczenie? Brak etatu? Na razie dla mnie to żadna cena.
Ostatnio widziałem tu masę demotów negatywnie opisujących "Długopisa". Czy w tym przypadku też mamy do czynienia z manipulacją :P
Odpowiedzp.s.
Na szczęście na Adrianka nie głosowałem, więc mi to zwisa. Jednak warto pamiętać, że powyższe hasło działa we wszystkich kierunkach.