Jak wprowadzałem się do mojego pierwszego prawdziwego mieszkania, (czyli pomijam wynajmowanie grupowe), nie miałem nawet podłogi ani prysznica. Co nie zmienia faktu, że czułem się wtedy najszczęśliwszą osobą na świecie. Dziś to mieszkanie oczywiście spowszedniało i uczucie nie pojawia się na wezwanie, ale i tak uważam, że była to bardzo dobra decyzja!
jak w bloku, to tylko króktotrwałe wrażenie.
OdpowiedzOd spania w opuszczonym biurze?
OdpowiedzTeż :) zwłaszcza jak ktoś był.nw młodości newolnikiem w domu. I nagle wyzwolił się od tego dzięki pracy. Więc woli sypiać tam.
Mi osobiście nic więcej nie potrzeba. Może tylko biureczka na laptop.
OdpowiedzJak wprowadzałem się do mojego pierwszego prawdziwego mieszkania, (czyli pomijam wynajmowanie grupowe), nie miałem nawet podłogi ani prysznica. Co nie zmienia faktu, że czułem się wtedy najszczęśliwszą osobą na świecie. Dziś to mieszkanie oczywiście spowszedniało i uczucie nie pojawia się na wezwanie, ale i tak uważam, że była to bardzo dobra decyzja!
Odpowiedzniezależność, wolność i spokój i telewizor w pokoju to brzmi jak jakiś oksymoron
OdpowiedzOtóż to. Cóż to za wolność z teleekranem?
a w kuchni tylko mikrofalowa kuchenka
Odpowiedz