Do obrabiania tych kamieni z Peru używano narzędzi metalowych i wiadomo to już od dawna, do tego do transportu używali pni drzew.
Używanie tylko polskiej wikipedii jako źródła informacji to nie jest najlepszy pomysł...
@Gavron88 według wielu źródeł, Inkowie nie znali tak dokładnych narzędzi, a wspomniane przez Ciebie "metalowe to niby jakie miały być?
z brązu?... za miękkie
z żelaza?... nie znali go tak tobrze
ze stali?... no daj spokój...
dochodzi jeszcze NAWET JAK NA DZISIEJSZE STANDARDY, doskonała precyzja obróbki i "spasowania" kamieni...
co do transportu, pnie może i by się sprawdziły, ale nie przy tak ogromnych głazach, a do tego w takim terenie...
@PitBull9010 "według wielu źródeł, Inkowie nie znali tak dokładnych narzędzi" - Jakich znów "dokładnych narzędzi"? Do takiej obróbki kamienia nie są potrzebne żadne "dokładne narzędzia".
"z brązu?... za miękkie" - Niby dlaczego? Jak najbardziej można używać narzędzi z brązu i miedzi (takich używali) do takiej obróbki. Możesz to łatwo sprawdzić choćby czytając cokolwiek o archeologii doświadczalnej.
"dochodzi jeszcze NAWET JAK NA DZISIEJSZE STANDARDY, doskonała precyzja obróbki i "spasowania" kamieni..." - Jeśli cytujesz jakiś tekst to może byś tak łaskawie go podał? Poza tym mieli dość czasu żeby pracować nad precyzją, więc nawet nie wiem gdzie tu widzisz problem. Mamy dzieła stworzone w starożytności (choćby przez Rzymian) które przewyższają pod tym względem dzieła Inków.
"co do transportu, pnie może i by się sprawdziły, ale nie przy tak ogromnych głazach, a do tego w takim terenie..." - Rzymianie używali pni do transportu 800 tonowych głazów w Baalbek a ty mi tu wmawiasz że by nie wystarczały do jednego który ważył 350 ton? Poza tym znaleziono na taki transport dowody. Możesz o tym przeczytać choćby w artykule:
"Evidence for Long-Distance Transportation of Building Stones in the Inka Empire, from Cuzco, Peru to Saraguro, Ecuador" autorstwa Dennisa E. Ogburna.
Już nie pamiętam o którą budowlę chodziło, ale udało się dowieść, że przynajmniej niektóre z nich wcale nie powstawały z kamienia, a były bardziej formą zaprawy. Świadczy o tym chociażby obecność zanieczyszczeń w środku kamienia, które normalnie by się tam nie znalazły. Odnaleziono źródło składników tej zaprawy niedaleko jak i rośliny, których soki były wykorzystywane do wywołania reakcji podobnej do cementu.
Kilka rodzajów proszku z kamienia w połączeniu z sokami tej rośliny pozwalało robić zaprawę, którą formowano na miejscu. W miarę dorabiania kolejnych partii dorabiano kolejne "kamienie" do już istniejących. Ich układ też był tak zrobiony, aby w przypadku trzęsienia ziemi mury nie pękały. Robienie ich z niezależnych elementów pozwalało im się poruszać względem siebie po zym wracały na swoje miejsce ze względu na kształt połączenia.
Jestem prawie pewien, że chodziło właśnie o jakieś budowle Inków, ale głowy nie dam. Może później znajdę film dokumentalny o tym.
ten tor wyścigowy to znam z "Centuriona"
Odpowiedz"ciekawe przedmioty i miejsca o ktorych warto wiedziec"
Odpowiedzczy na zdjeciu ze skrzynka pocztowa, tym ciekawym przedmiotem jest list czy skrzynka pocztowa?
Pani tak ubrana w czasie wojny..
Ciekawym jest fakt, że poczta w zniszczonym Londynie działała niezawodnie. Ten list na pewno został doręczony.
Do obrabiania tych kamieni z Peru używano narzędzi metalowych i wiadomo to już od dawna, do tego do transportu używali pni drzew.
OdpowiedzUżywanie tylko polskiej wikipedii jako źródła informacji to nie jest najlepszy pomysł...
@Gavron88 według wielu źródeł, Inkowie nie znali tak dokładnych narzędzi, a wspomniane przez Ciebie "metalowe to niby jakie miały być?
z brązu?... za miękkie
z żelaza?... nie znali go tak tobrze
ze stali?... no daj spokój...
dochodzi jeszcze NAWET JAK NA DZISIEJSZE STANDARDY, doskonała precyzja obróbki i "spasowania" kamieni...
co do transportu, pnie może i by się sprawdziły, ale nie przy tak ogromnych głazach, a do tego w takim terenie...
@PitBull9010 "według wielu źródeł, Inkowie nie znali tak dokładnych narzędzi" - Jakich znów "dokładnych narzędzi"? Do takiej obróbki kamienia nie są potrzebne żadne "dokładne narzędzia".
"z brązu?... za miękkie" - Niby dlaczego? Jak najbardziej można używać narzędzi z brązu i miedzi (takich używali) do takiej obróbki. Możesz to łatwo sprawdzić choćby czytając cokolwiek o archeologii doświadczalnej.
"dochodzi jeszcze NAWET JAK NA DZISIEJSZE STANDARDY, doskonała precyzja obróbki i "spasowania" kamieni..." - Jeśli cytujesz jakiś tekst to może byś tak łaskawie go podał? Poza tym mieli dość czasu żeby pracować nad precyzją, więc nawet nie wiem gdzie tu widzisz problem. Mamy dzieła stworzone w starożytności (choćby przez Rzymian) które przewyższają pod tym względem dzieła Inków.
"co do transportu, pnie może i by się sprawdziły, ale nie przy tak ogromnych głazach, a do tego w takim terenie..." - Rzymianie używali pni do transportu 800 tonowych głazów w Baalbek a ty mi tu wmawiasz że by nie wystarczały do jednego który ważył 350 ton? Poza tym znaleziono na taki transport dowody. Możesz o tym przeczytać choćby w artykule:
"Evidence for Long-Distance Transportation of Building Stones in the Inka Empire, from Cuzco, Peru to Saraguro, Ecuador" autorstwa Dennisa E. Ogburna.
Już nie pamiętam o którą budowlę chodziło, ale udało się dowieść, że przynajmniej niektóre z nich wcale nie powstawały z kamienia, a były bardziej formą zaprawy. Świadczy o tym chociażby obecność zanieczyszczeń w środku kamienia, które normalnie by się tam nie znalazły. Odnaleziono źródło składników tej zaprawy niedaleko jak i rośliny, których soki były wykorzystywane do wywołania reakcji podobnej do cementu.
Kilka rodzajów proszku z kamienia w połączeniu z sokami tej rośliny pozwalało robić zaprawę, którą formowano na miejscu. W miarę dorabiania kolejnych partii dorabiano kolejne "kamienie" do już istniejących. Ich układ też był tak zrobiony, aby w przypadku trzęsienia ziemi mury nie pękały. Robienie ich z niezależnych elementów pozwalało im się poruszać względem siebie po zym wracały na swoje miejsce ze względu na kształt połączenia.
Jestem prawie pewien, że chodziło właśnie o jakieś budowle Inków, ale głowy nie dam. Może później znajdę film dokumentalny o tym.