@Azon Kiedy robisz właściwe rzeczy i ktoś nie dał rady siłą zmusić cię do popełnienia zbrodni,przestępstwa więc cie zabija.Wtedy można powiedzieć ,że umarłeś z godnością.Takie jest moje zdanie.Jednak jeśli chodzi o samobójstwo to nie można powiedzieć ,że jest to godna śmierć.Bo coś co działa autodestrukcyjnie świadczy o tym ,że dany osobnik nie jest 100% zdrowy.Np. gdy widzimy zwierzę które biegnie i z rozpędu uderza w twardą powierzchnię nie mówimy ,,o wszystko ok" tylko dziwmy się.
@Grewyd Wtedy godne pochwały jest to, że się nie ugiął a nie to, że zginął. Jeżeli w przedstawionej przez ciebie sytuacji ktoś groził komuś śmiercią aby wymusić na nim popełnienie jakieś zbrodni, zastraszany by odmówił a zastraszający mimo to by go NIE zabił to twierdził byś, że zastraszany nie jest wart twojego szacunku bo nie doświadczył godnej śmierci?
@Azon W sytuacji, jeśli zastraszający by został zastrzelony za to, że nie popełnił jakiejś zbrodni. Tak w ogóle to w którym miejscu ktokolwiek tutaj napisał, że tylko śmierć może być godna, a jeśli nie zginiesz to nie zasługujesz na szacunek? Głupio z tym wyskoczyłeś.
@survive To prosty wynik zdarzenia z dwiema możliwymi opcjami. Tu mamy do czniania z dwoma wydarzeniami 1. - Zgodzenie się lun nie na zrobienie czegoś niewybaczalnego z punktu widzenia moralności oraz 2. - śmierć lub nie z ręki osoby zmuszającej do tego czynu. Z punktu widzenia etyki tylko jedno z tych zdarzeń może zostać pochwalone a drugie potępione (śmierć z uwagi na brak decyzyjności po stronie rozpatrywanej ma znaczenie neutralne). Jeżeli więc chcemy śmierć włączyć do dylematu moralnego musimy połączyć je z wydarzeniem na który osoba miała wpływ.. Można czy nie? Jeśli tak to śmierć będzie faktycznie "godna", ale wtedy przeżycie będzie warte potępienia. Jeśli nie to nie można rozpatrywać śmierci w tym wymiarze. Lepszym przykładem było by śmierć i oddanie narządów potrzebującym. Jednak w etyce uwzględnia się wartość własnego życia i zdrowia i nie krytykuje się przekładania go nad życie i zdrowie innych. Jeżeli było by inaczej trzeba by potępiać każdego kto nie wypełni karty dawcy i nie popełni samobójstwa (a przecież w ten sposób może poświęcić swoje życie ratując nawet i KILKA innych).
@Azon Namotałeś. są takie opcje, zakładając, że ktoś przykłada ci broń do głowy, a twoja decyzja ma wpływ na losy bardzo wielu ludzi A) nie zgadzasz się na popełnienie zbrodni - giniesz bo rozgniewałeś napastnika B) zgadzasz się na popełnienie zbrodni - giniesz bo i tak miałeś zginąć C) nie zgadzasz się na popełnienie zbrodni - w jakiś sposób udaje ci się przeżyć D) popełniasz zbrodnie - zostajesz ocalony. Dla mnie godna szacunku będzie postawa A i C, i jest to absolutna oczywistość, tu chodzi o decyzję, a nie o to, że bohaterem można być tylko w opcji A, bo zginął więc się poświęcił, w opcji C gotowy jesteś się poświęcić, ale jeśli masz szanse się ocalić to to robisz(oczywiście nie kosztem innych przystając na propozycję napastnika). W przykładzie z narządami jaki przytaczasz, nikt tobie przystawia broni do głowy i nie wymusza siłą, tylko sam chcesz sobie odebrać życie, "szczegół", żeby oddać organy, trzeba mieć raczej niską samoocenę, żeby dojść do wniosku, że przydam się jedynie "na części" obcym osobom, ale cóż, właściwie to uważam, że znacznie lepsza opcja niż rzucanie się pod rozpędzony pociąg, wywoływanie traumy u maszynisty i innych oraz tworzenie godzinnych opóźnień.
Pytanie jest błędne.
Dlaczego przeżyć "za wszelką cenę"? Są "ceny" których nie powinno się płacić za życie.
Po co osądzać samobójców? Idź osądzać złodziei, morderców, gwałcicieli... i może spróbuj wpłynąć na świat tak, żeby aż tylu nie chciało kasować biletu w zaświat.
Ich wybór należy uszanować.
@Qrvishon Dlaczego? Są martwi. Dla nich już żadnej różnicy robi mój stosunek do ich "wyboru". Warto żyć bo tylko żywi mogą bronić swoich przekonań.
@Qrvishon A co jak decydują pod wpływem choroby lub emocji?Ludzie robią różne głupie rzeczy.
Jako tych którym odebrano już wszystko.
Jako skończonych debili nie wartych żadnego szacunku.
@Kajmir Żyć gorzej niż szczur, bądź umrzeć z godnością, już wiemy kim ty jesteś wstanie się stać.
@survive Co jest godnego w śmierci - jakiejkolwiek, kiedykolwiek?
@Azon Kiedy robisz właściwe rzeczy i ktoś nie dał rady siłą zmusić cię do popełnienia zbrodni,przestępstwa więc cie zabija.Wtedy można powiedzieć ,że umarłeś z godnością.Takie jest moje zdanie.Jednak jeśli chodzi o samobójstwo to nie można powiedzieć ,że jest to godna śmierć.Bo coś co działa autodestrukcyjnie świadczy o tym ,że dany osobnik nie jest 100% zdrowy.Np. gdy widzimy zwierzę które biegnie i z rozpędu uderza w twardą powierzchnię nie mówimy ,,o wszystko ok" tylko dziwmy się.
@Grewyd Wtedy godne pochwały jest to, że się nie ugiął a nie to, że zginął. Jeżeli w przedstawionej przez ciebie sytuacji ktoś groził komuś śmiercią aby wymusić na nim popełnienie jakieś zbrodni, zastraszany by odmówił a zastraszający mimo to by go NIE zabił to twierdził byś, że zastraszany nie jest wart twojego szacunku bo nie doświadczył godnej śmierci?
@Azon W sytuacji, jeśli zastraszający by został zastrzelony za to, że nie popełnił jakiejś zbrodni. Tak w ogóle to w którym miejscu ktokolwiek tutaj napisał, że tylko śmierć może być godna, a jeśli nie zginiesz to nie zasługujesz na szacunek? Głupio z tym wyskoczyłeś.
@survive To prosty wynik zdarzenia z dwiema możliwymi opcjami. Tu mamy do czniania z dwoma wydarzeniami 1. - Zgodzenie się lun nie na zrobienie czegoś niewybaczalnego z punktu widzenia moralności oraz 2. - śmierć lub nie z ręki osoby zmuszającej do tego czynu. Z punktu widzenia etyki tylko jedno z tych zdarzeń może zostać pochwalone a drugie potępione (śmierć z uwagi na brak decyzyjności po stronie rozpatrywanej ma znaczenie neutralne). Jeżeli więc chcemy śmierć włączyć do dylematu moralnego musimy połączyć je z wydarzeniem na który osoba miała wpływ.. Można czy nie? Jeśli tak to śmierć będzie faktycznie "godna", ale wtedy przeżycie będzie warte potępienia. Jeśli nie to nie można rozpatrywać śmierci w tym wymiarze. Lepszym przykładem było by śmierć i oddanie narządów potrzebującym. Jednak w etyce uwzględnia się wartość własnego życia i zdrowia i nie krytykuje się przekładania go nad życie i zdrowie innych. Jeżeli było by inaczej trzeba by potępiać każdego kto nie wypełni karty dawcy i nie popełni samobójstwa (a przecież w ten sposób może poświęcić swoje życie ratując nawet i KILKA innych).
@Azon Namotałeś. są takie opcje, zakładając, że ktoś przykłada ci broń do głowy, a twoja decyzja ma wpływ na losy bardzo wielu ludzi A) nie zgadzasz się na popełnienie zbrodni - giniesz bo rozgniewałeś napastnika B) zgadzasz się na popełnienie zbrodni - giniesz bo i tak miałeś zginąć C) nie zgadzasz się na popełnienie zbrodni - w jakiś sposób udaje ci się przeżyć D) popełniasz zbrodnie - zostajesz ocalony. Dla mnie godna szacunku będzie postawa A i C, i jest to absolutna oczywistość, tu chodzi o decyzję, a nie o to, że bohaterem można być tylko w opcji A, bo zginął więc się poświęcił, w opcji C gotowy jesteś się poświęcić, ale jeśli masz szanse się ocalić to to robisz(oczywiście nie kosztem innych przystając na propozycję napastnika). W przykładzie z narządami jaki przytaczasz, nikt tobie przystawia broni do głowy i nie wymusza siłą, tylko sam chcesz sobie odebrać życie, "szczegół", żeby oddać organy, trzeba mieć raczej niską samoocenę, żeby dojść do wniosku, że przydam się jedynie "na części" obcym osobom, ale cóż, właściwie to uważam, że znacznie lepsza opcja niż rzucanie się pod rozpędzony pociąg, wywoływanie traumy u maszynisty i innych oraz tworzenie godzinnych opóźnień.
Oceniać surowo!
A dlaczego w ogóle osądzać? Ich sprawa, ich decyzja. Czy chcielibyście, żeby ktoś non stop osądzał, co robicie?
Przestępcy by nie chcieli.
Najgorzej jest, gdy człowiek nie potrafi się zabić, ale też nie potrafi żyć i jedynie egzystuje czekając na śmierć...
Cóż, przegrali.
Bo sa zmeczeni. A poza tym -- dlaczego "osądzić"? Kogos skrzywdzili? Nie. Wiec pozwol zyc (i umierac) innym tak jak chca.
Oni nie szukają śmierci, oni nie są w stanie znaleźć życia jakiego pragną
@koszmarek66 Ja jak nie mogę znaleźć w sklepie chleba z mojej ulubionej piekarni to nie kupuję w jego miejsce trutki na szczury.
Pytanie jest błędne.
Dlaczego przeżyć "za wszelką cenę"? Są "ceny" których nie powinno się płacić za życie.
Po co osądzać samobójców? Idź osądzać złodziei, morderców, gwałcicieli... i może spróbuj wpłynąć na świat tak, żeby aż tylu nie chciało kasować biletu w zaświat.
Jak ocenic? Na pewno jako odwazniejszych od tych skomlacych o kazdy kolejny dzien.
czasem ci ktorzy tak probuja przezyc robia to kosztem tych ktorzy decyduja sie na smierc...