jeśli ktoś jest zbyt nieśmiały aby występowac na scenie, to lepiej zachowac to dla siebie i ćwiczyć dla siebie samego. Bo jeśli takiego kogoś zacznie się zmuszać, to w końcu znienawidzi, to co robi.
Ja tam gram na klawiszach i jakoś nigdy mnie nie ciągnęło do występów publicznych (chociaż takie były). Co nie zmienia faktu, że granie przynosi mi kupe radochy i satysfakcji ;)
Najgorsze jest nie rozwijanie go. Możesz być najlepszy, ale po co rozgłos? To daje satysfakcję i pieniądze, a niektórym chodzi tylko o hobby. A gdy będziesz sławny, marne szanse na prawdziwych przyjaciół. Teraz wszyscy lecą na kasę.
Ja tam nie wstydzę się mojego talentu bo często właśnie moi bliscy dostają raz (żeby nie było, że zawsze) przeze mnie zrobiony swój portret. Ale raczej nie chciałabym się aż tak z tym uzewnętrzniać bo co w tym takiego wyjątkowego? To, co ja, potrafi baaardzo wielu ludzi. Choć przynajmniej mam ta myśl, że "coś" we mnie siedzi, niektórzy nieszczęśnicy albo nie mają, albo są nieświadomi tego, co w nich siedzi..
A ja wiem, czy to najgorsze? Wraz ze wzrostem liczby fanów wzrasta i liczba wrogów. Jeśli ktoś nie chce mieć wśród ludzi żadnych wrogów, nie pójdzie pokazać talentu w takich programach jak mam talent czy x factor. Wrogowie są zawsze, u jednych znikoma ilość i innych wręcz sporo. Na przykład Loska i Szpak, który ma więcej wrogów? Oczywiście, że Michał i jego odmienność. Reasumując, może i fajnie jest mieć fanów, pokazać swój skrywany dotychczas talent, ale istnieje też strach przed odrzuceniem, przed rzekomymi wrogami
Przynajmniej jakiś talent ma. Prędzej czy później może odważy się go pokazać. Najgorzej mają Ci, którzy żadnego, szczególnego talentu nie mają, zostaje im tylko praca nad sobą, jeśli chcą jakoś zaistnieć (najbardziej znany przykład- Madonna).
Absolutnie się nie zgadzam. Talent pokazują światu osoby, które chcą na nim zarobić, albo które chcą się chwalić.
Większą wartosć ma doskonalenie tego talentu dla siebie i bliskich. W chwili, kiedy zaczynasz na czyms takim zarabiać, kończy się tego piękno, zaczyna się handel.
Ee, jest coś gorszego - można go zmarnować. Lepiej się nauczyć tylko dla siebie, niż nie nauczyć wcale.
jeśli ktoś jest zbyt nieśmiały aby występowac na scenie, to lepiej zachowac to dla siebie i ćwiczyć dla siebie samego. Bo jeśli takiego kogoś zacznie się zmuszać, to w końcu znienawidzi, to co robi.
Ja tam gram na klawiszach i jakoś nigdy mnie nie ciągnęło do występów publicznych (chociaż takie były). Co nie zmienia faktu, że granie przynosi mi kupe radochy i satysfakcji ;)
Najpierw jeszcze trzeba go odkryć :/
ja umiem wypierdzieć hymn ale wstydze się że sie stane posmiewiskiem polski... dzieki temu demotowi przestałem sie srać jutro ide do x faktor
Hehe ciekawe co na to "pan Bigos" z mam talent
Macie rację. Zacznę więc albo w*urwiać ludzi albo pokaże jutro w metrze jak zajebiście walę gruchę.
wieeeeeeeeeeeeeelki "+"
Najgorsze jest nie rozwijanie go. Możesz być najlepszy, ale po co rozgłos? To daje satysfakcję i pieniądze, a niektórym chodzi tylko o hobby. A gdy będziesz sławny, marne szanse na prawdziwych przyjaciół. Teraz wszyscy lecą na kasę.
chciałam napisać to samo :)
Gorzej jeśli ,,twoj talent jest jak masturbacja, niby jest fajnie ale wstyd się przyznać" K. Wojewódzki, Mam talent.
Dooobre. "Pokazać światu" zakłada też przyznanie się przed samym sobą do jego istnienia :) Jak się wstydzisz, to znaczy, że nie wierzysz, że go masz.
najgorsze mieć talent i go nie odkryć..
pewnie osoby które kliknęły + właśnie tak robią, mając talent nie pokazują go :)
Ja tam nie wstydzę się mojego talentu bo często właśnie moi bliscy dostają raz (żeby nie było, że zawsze) przeze mnie zrobiony swój portret. Ale raczej nie chciałabym się aż tak z tym uzewnętrzniać bo co w tym takiego wyjątkowego? To, co ja, potrafi baaardzo wielu ludzi. Choć przynajmniej mam ta myśl, że "coś" we mnie siedzi, niektórzy nieszczęśnicy albo nie mają, albo są nieświadomi tego, co w nich siedzi..
mm wiem coś o tym...ehh
Najgorsze, co można zrobić z talentem to go nie mieć!
Ładna...
Powiedziała to mama biebera do "syna"...
http://kwejk.pl/obrazek/58833/unikalny,talent.html ten też?
A ja wiem, czy to najgorsze? Wraz ze wzrostem liczby fanów wzrasta i liczba wrogów. Jeśli ktoś nie chce mieć wśród ludzi żadnych wrogów, nie pójdzie pokazać talentu w takich programach jak mam talent czy x factor. Wrogowie są zawsze, u jednych znikoma ilość i innych wręcz sporo. Na przykład Loska i Szpak, który ma więcej wrogów? Oczywiście, że Michał i jego odmienność. Reasumując, może i fajnie jest mieć fanów, pokazać swój skrywany dotychczas talent, ale istnieje też strach przed odrzuceniem, przed rzekomymi wrogami
ja tam wolę dla siebie rysować i mieć uciechę z tego niż dla kogoś i słyszeć jakieś komentarze ;p
szkoda że ja nie mam talentu ;/
a co do tego talentu chodzi tez o fapanie?
Strach pomyśleć, co by się działo, gdyby jakiś aktor miał ogromnego penisa...
W takim razie ja jutro wychodzę na ulice Lublina i wale sobie konia
DZIĘKI PATKA.
Gorzej jak się nie ma talentu, a się pcha na scene;) +
Przynajmniej jakiś talent ma. Prędzej czy później może odważy się go pokazać. Najgorzej mają Ci, którzy żadnego, szczególnego talentu nie mają, zostaje im tylko praca nad sobą, jeśli chcą jakoś zaistnieć (najbardziej znany przykład- Madonna).
A Hannibal Lecter?
no to teraz tirówki przestaną się kryć po krzaczorach...
Absolutnie się nie zgadzam. Talent pokazują światu osoby, które chcą na nim zarobić, albo które chcą się chwalić.
Większą wartosć ma doskonalenie tego talentu dla siebie i bliskich. W chwili, kiedy zaczynasz na czyms takim zarabiać, kończy się tego piękno, zaczyna się handel.