też lubię jak jest posprzątane, tylko że to nie jest aż tak ważne żeby się tak strasznie wysilać przy tym sprzątaniu :) przecież w bałaganie też żyje mi się całkiem dobrze.
zmienisz zdanie jak bedziesz miala trójkę dzieci, pracę na etat i mężusia, który po powrocie do domu
zamiast cię trochę odciążyć otworzy sobie piwo i zapyta co z obiadem. Bo generalnie jest tak, że dwoje osób musi pracować, by móc utrzymać rodzinę. Takim nastawieniem jak twoje uczysz meżczyzn zakładania z góry, że żona sobie radzi i nie potrzebuje pomocy. Mam kuzynkę która wyszła za mąż za mężczyznę ze wsi (a więc patriarchalne wychowanie), pewnego dnia wracała do domu z siatami, a że ma problemy z kręgosłupem to coś jej strzeliło i musiała iść na wpół zgarbiona. Zadzwoniła do mężusia co już był w domciu, czy nie mógłby po nią podjechać (2,3 przystanki to były), a on że mu się nie chce, bo się meczyk zaczął i że przecież daleko nie ma. Doszła do domu płacząc, między innymi z bólu też. Mój komentarz: wina leży nie tylko po stronie męża buraka, ale także jego mało światłej matki, co go tak wychowała i żony, która nie potrafi domagać się tego, co się jej należy. Wy wszystkie staroświeckie (niekoniecznie mówię o Tobie Sofie, bo za mało wiem o Tobie, ale miej świadomość, że jeszcze dużo staroświeckich kobiet jest) właśnie popełniacie ten błąd - jak wam ciężko to nic nie powiecie facetowi, liczycie że sam się domyśli, a potem narzekacie, że tak nie jest. To właśnie wiedzcie, że jak WAS mama wychowała, że trzeba się troszczyć, czy czasem ktoś nie potrzebuje pomocy, to są takie buraki mężczyźni za których zawsze wszystko robiono i oni się nad takimi rzeczami z przyzwyczajenia nie zastanawiają. Mnie też wychowywano tak, że wszystko za mnie robiono i też zachowuję się jak burak np. względem babci, która robi dla mnie obiady, a mało kto pójdzie jej zrobić zakupy (jej pójscie do sklepu zajmuje godzine, po czym musi zrobic sobie drzemkę) Ja usprawiedliwiam się tym, że przecież kończę wykłady o 17, ojciec, że go nie stać na benzynę. a prawda taka, że oboje musielibyśmy się poświęcić, on przejsc pieszo raz w tygodniu (pój godziny drogi) a ja wpaść do babci w sobotę. Kiedy ruszam dupę by pomagać? Wtedy gdy jest na mnie presja psychiczna. Wy, drogie kobietki, jak nie robicie na mężusiów presji to się nie dziwcie, że wam nie pomagają. Nie biadolcie, że nawet jak wam pomogą to z łaski. Właśnie to jest wasze prawo, które powinnyście egzekwować, nawet jeśli będzie ono wam robione z łaski. Całe życie trzeba walczyć o swoje. Walka - nieodłączny towarzysz kobiety naszych czasów.
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
4 lutego 2012 o 14:16
@zeedo
Dlatego nigdy w życiu nie wyjdę za takiego człowieka. Związek nie powinien być walką dwóch ludzi, nie powinien polegać na wzajemnym wychowywaniu się do śmierci. Jeśli ktoś chce traktować mnie jak pomoc domową, nie zaś jak partnerkę to przykro mi, lecz nie zamierzam spędzać z nim ani minuty.
Ja też lubię sprzątać, bo po robocie cieszy mnie ten porządek :)
Zawsze to kobieta zajmowała się domem
ale ostatnimi czasy jakoś te różnice między kobietą a mężczyzną zaczęły strasznie zanikać a
przecież wiadomo że faceci z natury już nie potrafią zajmować się domem. Moja mama kiedyś powiedziała
tak "facet ma dobrze na rodzinę zarabiać bo nic innego robić nie potrafi".
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
4 lutego 2012 o 19:08
Ja lubię sprzątać, jak muszę się uczyć.
pierwszy dalem minusa !
nikt nielubi sprzatac a karzdy lubi jak jest czysto nic nowego
też lubię jak jest posprzątane, tylko że to nie jest aż tak ważne żeby się tak strasznie wysilać przy tym sprzątaniu :) przecież w bałaganie też żyje mi się całkiem dobrze.
A czemu faceci nie ?
No ale przecież od tego są. Od sprzątania, prania, gotowania...
no generalnie od tego ludzie są, bo jakby nie sprzątali to by siedzieli na kupie śmieci
Brono, kto cie z kamieniołomów wypuścił? Przecież masz zarabiać na rodzinę, więc co sie obijasz?
Jestem dziewczyną i lubię sprzątać. I jestem za tym, że to kobieta powinna zajmować się domem, a nie odwrotnie :P
zmienisz zdanie jak bedziesz miala trójkę dzieci, pracę na etat i mężusia, który po powrocie do domu
zamiast cię trochę odciążyć otworzy sobie piwo i zapyta co z obiadem. Bo generalnie jest tak, że dwoje osób musi pracować, by móc utrzymać rodzinę. Takim nastawieniem jak twoje uczysz meżczyzn zakładania z góry, że żona sobie radzi i nie potrzebuje pomocy. Mam kuzynkę która wyszła za mąż za mężczyznę ze wsi (a więc patriarchalne wychowanie), pewnego dnia wracała do domu z siatami, a że ma problemy z kręgosłupem to coś jej strzeliło i musiała iść na wpół zgarbiona. Zadzwoniła do mężusia co już był w domciu, czy nie mógłby po nią podjechać (2,3 przystanki to były), a on że mu się nie chce, bo się meczyk zaczął i że przecież daleko nie ma. Doszła do domu płacząc, między innymi z bólu też. Mój komentarz: wina leży nie tylko po stronie męża buraka, ale także jego mało światłej matki, co go tak wychowała i żony, która nie potrafi domagać się tego, co się jej należy. Wy wszystkie staroświeckie (niekoniecznie mówię o Tobie Sofie, bo za mało wiem o Tobie, ale miej świadomość, że jeszcze dużo staroświeckich kobiet jest) właśnie popełniacie ten błąd - jak wam ciężko to nic nie powiecie facetowi, liczycie że sam się domyśli, a potem narzekacie, że tak nie jest. To właśnie wiedzcie, że jak WAS mama wychowała, że trzeba się troszczyć, czy czasem ktoś nie potrzebuje pomocy, to są takie buraki mężczyźni za których zawsze wszystko robiono i oni się nad takimi rzeczami z przyzwyczajenia nie zastanawiają. Mnie też wychowywano tak, że wszystko za mnie robiono i też zachowuję się jak burak np. względem babci, która robi dla mnie obiady, a mało kto pójdzie jej zrobić zakupy (jej pójscie do sklepu zajmuje godzine, po czym musi zrobic sobie drzemkę) Ja usprawiedliwiam się tym, że przecież kończę wykłady o 17, ojciec, że go nie stać na benzynę. a prawda taka, że oboje musielibyśmy się poświęcić, on przejsc pieszo raz w tygodniu (pój godziny drogi) a ja wpaść do babci w sobotę. Kiedy ruszam dupę by pomagać? Wtedy gdy jest na mnie presja psychiczna. Wy, drogie kobietki, jak nie robicie na mężusiów presji to się nie dziwcie, że wam nie pomagają. Nie biadolcie, że nawet jak wam pomogą to z łaski. Właśnie to jest wasze prawo, które powinnyście egzekwować, nawet jeśli będzie ono wam robione z łaski. Całe życie trzeba walczyć o swoje. Walka - nieodłączny towarzysz kobiety naszych czasów.
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 4 lutego 2012 o 14:16
@zeedo
Dlatego nigdy w życiu nie wyjdę za takiego człowieka. Związek nie powinien być walką dwóch ludzi, nie powinien polegać na wzajemnym wychowywaniu się do śmierci. Jeśli ktoś chce traktować mnie jak pomoc domową, nie zaś jak partnerkę to przykro mi, lecz nie zamierzam spędzać z nim ani minuty.
Ja też lubię sprzątać, bo po robocie cieszy mnie ten porządek :)
Zawsze to kobieta zajmowała się domem
ale ostatnimi czasy jakoś te różnice między kobietą a mężczyzną zaczęły strasznie zanikać a
przecież wiadomo że faceci z natury już nie potrafią zajmować się domem. Moja mama kiedyś powiedziała
tak "facet ma dobrze na rodzinę zarabiać bo nic innego robić nie potrafi".
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 4 lutego 2012 o 19:08
Komentarz usunięty
admin na serio ma paranoję ze słowem "kobieta" bo demot ewidentnie bez sensu. a mężczyzna niby nie lubi, jak jest czysto?
Powiem więcej: mężczyzna też nie lubi sprzątać.
Demotywatory zaczynają stawać się encyklopedią o kobietach. Wyluzujcie.
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 4 lutego 2012 o 21:57
fgjhgfjhtfgjrsf