Oczywiście, że można inaczej. Sam dawniej czułem zazdrość. Paradoksalnie, najbardziej czułem się zazdrosny, kiedy dziewczyna mnie zdradziła. Nie rozumiałem dlaczego tamten. Po trzech miesiącach, kiedy chciała wrócić, kiedy tamten okazał się ćpającym chuliganem z kartoteką zrozumiałem właśnie, że zazdrość jest irracjonalna. Jak ktoś kocha, nie zostawi. Jak zostawi, nie warto było być zazdrosnym. Nie przez bezwartościową osobę, która nie zasługiwała na miłość.
nie wiem dlaczego zazdrość jest aż tak demonizowana - owszem są "psychole", którzy potem mają manię kontrolowania, mają wręcz omamy, robią awantury "o nic", albo atakują innych - tak, to jest chore i na to nie można się godzić, ale to, że bliska osoba bardziej ma mnie na oku w kontaktach z płcią przeciwną (mówię o spoglądaniu, o luźno rzuconych pół-żartach, przedrzeźnianiu) daje mi po prostu poczucie, że się o mnie troszczy, że boi się mnie stracić - nie wiem, może tylko ja to tak widzę
Oczywiście, że można inaczej. Sam dawniej czułem zazdrość. Paradoksalnie, najbardziej czułem się zazdrosny, kiedy dziewczyna mnie zdradziła. Nie rozumiałem dlaczego tamten. Po trzech miesiącach, kiedy chciała wrócić, kiedy tamten okazał się ćpającym chuliganem z kartoteką zrozumiałem właśnie, że zazdrość jest irracjonalna. Jak ktoś kocha, nie zostawi. Jak zostawi, nie warto było być zazdrosnym. Nie przez bezwartościową osobę, która nie zasługiwała na miłość.
dzięki!
jej . piękne :) i daje do myślenia
Przywiązanie oznacza brak miłości... Taaa, gimbusowe brednie...
nie wiem dlaczego zazdrość jest aż tak demonizowana - owszem są "psychole", którzy potem mają manię kontrolowania, mają wręcz omamy, robią awantury "o nic", albo atakują innych - tak, to jest chore i na to nie można się godzić, ale to, że bliska osoba bardziej ma mnie na oku w kontaktach z płcią przeciwną (mówię o spoglądaniu, o luźno rzuconych pół-żartach, przedrzeźnianiu) daje mi po prostu poczucie, że się o mnie troszczy, że boi się mnie stracić - nie wiem, może tylko ja to tak widzę