@mirekesp wyjątkowym to może się czuć człowiek sukcesu, poza tym gdyby każdy się czuł wyjątkowy i w ogóle we wszystkim "naj", to nie byłoby tylu samobójstw
Problemem nie jest wyjątkowość czy jej brak, ale brak umiejętności dostrzegania "wyjątkowości" u innych, szacunek do nich, postrzegania swoich wad itp. Ponadto "wyjątkowy" samo w sobie nie niesie ani pozytywnej, ani negatywnej informacji,, można powiedzieć "miałem wyjątkowo kiepski dzień" - czy jest to pozytywne, czy negatywne? Tutaj mamy pojazd po pewnej grupie ludzi, dlatego ten pojazd jest odbierany bezkrytycznie, a jest wyjątkowo błędy w swojej ocenie (o czym świadczą komentarze powyżej i poniżej Twojego).
@mirekesp Tak. Jeśli zbierzemy 7 żab i każda będzie innego koloru każda będzie wyjątkowa. To nie znaczy, że która będzie skakać wyżej. Ale nie będzie 2 takich samych żab.
Nie można dziecka kochać "za bardzo". Można je za bardzo rozpieszczać, rozpuszczać i rozbisurmaniać, ale to nie jest za dużo miłości, tylko za mało myślenia.
A bycie wyjątkowym istnieje i jest przyrodzoną cechą człowieka, dopóki jej nie zabije sztampowe wychowanie (czy to przez dom, czy szkołę, czy środowisko...) albo sam zainteresowany.
@Moher_przez_samo_h Bardzo dobrze powiedziane, choć o swojej wyjątkowości, tej prawdziwej, zawsze można sobie przypomnieć. A co do miłości - spełnianie zachcianek dziecka to często sposób na tzw. święty spokój, zaś budowanie fałszywej wyjątkowości - na spełnianie własnych ambicji. Pewnie nie zawsze i nie na 100% u każdego, ale jedno i drugie to egoizm, nie miłość.
Niektórzy czują się jak bohaterowie filmu. Takich się nie zabija, wokół takich się skacze, dmucha i chucha na nich. A potem się okazuje, że jednak w tym filmie to nie on gra główną rolę.
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
21 października 2015 o 15:57
Mam wrażenie, że młode pokolenie jest mocno narcyzowate, bo takie są trędy w psychologi, żeby wmawiać sobie jacy to wyjątkowi jesteśmy. W dodatku mamy do czynienia z facebookiem, który to służy głównie do chwalenia się swoją osobą.Jest coraz mniej empatii i współczucia dla drugiego człowieka przez co ludzie coraz bardziej czują się niezjednoczeni ze sobą i wyobcowani. Tak na prawdę w świecie ludzi liczy się to co możesz innym dać a nie to kim jesteś.
@szeropinjon @szeropinjon Jeśli przekonanie, że jest się wyjątkowym, odstającym od ogółu i niepowtarzalnym jest narcystyczne to chęć dążenia do celu jest utopijna, siła woli to wymysł baniogłowych naukowców a rozwijanie swoich pasji jest bezcelowe bo wszyscy jesteśmy szarym tłumem bez indywidualizmu, bez własnego zdania i nasza chęć do życia jest warta tyle co chęć do życia biedronki. A antypatia dzisiejszego świata bierze się właśnie z takich dołujących i antyludzkich wypowiedzi jaką przedstawia się w powyższym demotywatorze i w pierwszej linijce twojego komentarza. Indywidualizm jest pierwszym warunkiem rozwoju cywilizacji.
Wiecie mi nie przeszkadza to że na świecie wmawia się ludziom że są wyjątkowi bo nie przeszkadza mi jak idiota w tą retorykę uwierzy.
Mnie przeszkadza to że człowiekowi wyjątkowemu powie się że jest idiotą i w to uwierzy.
Dzieci które mają jakieś problemy z adaptacją, jakieś kompleksy, jakieś opory społeczne - wymagają podnoszenia na duchu, zachęty i wsparcia żeby czuły się bezpieczniejsze, wartościowsze i mniej przerażone światem. Dopiero dzieci które są same z siebie aktywne, ekspansywne, pewne siebie ale i egoistyczne - mogą czasem wymagać przytemperowania.
Znowu odwrotne podejście do tematu wychowania najczęściej kończy się brakiem wiary w siebie i we własne siły. Co kończy się późniejsza depresją i szeregiem niepożądanych skaz na psychice. Osoby tu opisane, to dupki o wygórowanym ego i narcystycznej osobowości. Wychowanie nie ma tu, aż tak wielkiego wpływu. Bo są tacy nawet bez rodziców. Kolejny ciekawy demotywator
Od urodzenia, to można być innym, wyjątkowość w pozytywnym znaczeniu wynika z czynów i zachowań, zaistnienia w sposób bardziej ambitny i złożony niż samo jestestwo. Stwierdzenie, że się jest wyjątkowy tylko dlatego, ze się jest, to arogancja i pycha, często podsycana w grupach wzajemnej adoracji podobnych osób.
@Wojtek1291 Wyjątkowość=odrębność,indywidualizm. Poczynając od różnic fizycznych a na psychicznych kończąc każdy z nas jest różny a więc wyjątkowy. Nie ma ludzi z identycznymi liniami papilarnymi, najprostszy przykład. Nie ma ludzi o tych samych myślach i takim samym postrzeganiu świata. To również odrębność i wyjątkowość. Nawet noworodki są od siebie różne, pod względem fizycznym. Jeśli natomiast mówimy o wyjątkowości jako wyróżnieniu się na tle społeczeństwa (np. geniusz naukowiec, wybitny muzyk itp.) to fakt, tylko jednostki są wyjątkowe.
~Kreola Dokładnie tak jak piszesz ;) Przy czym ta wyjątkowość, o której pisałem ja i Ty w drugiej części zdania nie musi wynikać z rozwijania wrodzonych cech, ale również poprzez tworzenie i kształtowanie nabytych :) Podsumowując: Jak dla mnie, to tylko wyjątkowość wynikająca z pracy nad sobą jest coś warta. Sztuczna wmówiona przez kogoś, lub wynikająca z arogancji jest nic nie warta.
Nie ma ludzi wyjątkowych, jasne... A co powiedzieć o ludziach startujących w międzynarodowych konkursach z przedmiotów ścisłych, którzy do tego uprawiają sport na poziomie akademickim? O ludziach którzy przed 30-tką zrobili doktorat i swoimi odkryciami posuwają świat naprzód? Którzy w wieku nastu lat rejestrują patenty? Budują i projektują statki kosmiczne? Tak, na pewno są oni na poziomie Jacka Stramika;)
Tylko w jednym przypadku moge powiedziec o sobie ze nie jestem wyjatkowa wtedy gdy ktos stworzy mojego klona,bo jest pewnie wiele osob na swiecie o podobnych cechach do moich ale nie strikto dokładnie druga taka sama ja ....
biedactwo alez ciebie urazili, a ty biedny meczennik musiales ich sluchac, czyzby byles bezwolny ??? nie mogles odejsc, nic nie zrobiles i jestes sam sobie winien sytuacji, sluchales z wlasnej nie przymuszonej woli wiec zlosc sie na siebie niedojda jestes i tyle,
Chcecie poznać prawdę? Nikt nie jest szczęśliwy. Nikt nie ma skóry z tytanu. Nikt nie rozumie tego świata. Chcecie poznać prawdę? "Litościwy" to tak naprawdę synonim słowa "żałosny". Albo tera,z wszędzie jest seksualizacja, już niczego nie można powiedzieć, bez osądzenia o jakiś podtekst seksualny. Albo to chwalenie się kto z kim się bzykał. Gówno obchodzi człowieka, kiedy straciłeś dziewictwo, albo kiedy byłeś przewodniczącym szkoły, czy klasy. Chcecie poznać prawdę? Nie ma czegoś takiego jak "normalna osoba". Ludzie odchodzą. Zmieniają się jak ocean prąd wodny i zostawiają cię z bliznami na ciele albo duszy. Chcecie poznać prawdę? Stajesz się lepszy. Uczysz się kochać. Znajdujesz Boga między murem, gdy wyrzygujesz swoje wnętrzności w agonii związanej ze śmiercią. Chcecie poznać prawdę. Idźcie i ją znajdźcie.
dla rodzica jego dziecko jest wyjątkowe-bo jest jego,budowanie wartości w dziecku jest dobre i rodzice popwnni to dziecku zapewnić,problem pojawia się kiedy mamy do czynienia z kimś kto jest arogancki i zarozumiały tylko bardzo często to nie jest "produkt"za bardzo kochających rodziców a ktoś kto jakimś cudem w dorosłym zyciu wyrwał się z kompleksów...
Każdy człowiek jest wyjątkowy, ponieważ nie znajdzie Pan drugiego takiego samego jak on, Panie Stramik. Nawet ci wygłaszający pseudofilozoficzne myśli, jak Pan.
@mirekesp wyjątkowym to może się czuć człowiek sukcesu, poza tym gdyby każdy się czuł wyjątkowy i w ogóle we wszystkim "naj", to nie byłoby tylu samobójstw
Problemem nie jest wyjątkowość czy jej brak, ale brak umiejętności dostrzegania "wyjątkowości" u innych, szacunek do nich, postrzegania swoich wad itp. Ponadto "wyjątkowy" samo w sobie nie niesie ani pozytywnej, ani negatywnej informacji,, można powiedzieć "miałem wyjątkowo kiepski dzień" - czy jest to pozytywne, czy negatywne? Tutaj mamy pojazd po pewnej grupie ludzi, dlatego ten pojazd jest odbierany bezkrytycznie, a jest wyjątkowo błędy w swojej ocenie (o czym świadczą komentarze powyżej i poniżej Twojego).
@mirekesp 7 mld różnych ludzi.
@maaciekk To w takim razie jestem wyjątkowy, bo nigdy nie pomyslalem o samobójstwie.
@mirekesp Tak. Jeśli zbierzemy 7 żab i każda będzie innego koloru każda będzie wyjątkowa. To nie znaczy, że która będzie skakać wyżej. Ale nie będzie 2 takich samych żab.
Nie można dziecka kochać "za bardzo". Można je za bardzo rozpieszczać, rozpuszczać i rozbisurmaniać, ale to nie jest za dużo miłości, tylko za mało myślenia.
A bycie wyjątkowym istnieje i jest przyrodzoną cechą człowieka, dopóki jej nie zabije sztampowe wychowanie (czy to przez dom, czy szkołę, czy środowisko...) albo sam zainteresowany.
@Moher_przez_samo_h Bardzo dobrze powiedziane, choć o swojej wyjątkowości, tej prawdziwej, zawsze można sobie przypomnieć. A co do miłości - spełnianie zachcianek dziecka to często sposób na tzw. święty spokój, zaś budowanie fałszywej wyjątkowości - na spełnianie własnych ambicji. Pewnie nie zawsze i nie na 100% u każdego, ale jedno i drugie to egoizm, nie miłość.
@Moher_przez_samo_h Yep. Miłość jest zero-jedynkowa. Albo kogoś kochasz, albo nie. Nie da się tego drobić za bardzo. Ani też za słabo.
Niektórzy czują się jak bohaterowie filmu. Takich się nie zabija, wokół takich się skacze, dmucha i chucha na nich. A potem się okazuje, że jednak w tym filmie to nie on gra główną rolę.
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 21 października 2015 o 15:57
@KappaHD OGlądałeś bardzo mało filmów, jeśli myślisz, że ich (główni) bohaterowie nie giną.
jacek stramik chyba myśli, ze jest wyjątkowy i ktoś go chce słuchać
Mam wrażenie, że młode pokolenie jest mocno narcyzowate, bo takie są trędy w psychologi, żeby wmawiać sobie jacy to wyjątkowi jesteśmy. W dodatku mamy do czynienia z facebookiem, który to służy głównie do chwalenia się swoją osobą.Jest coraz mniej empatii i współczucia dla drugiego człowieka przez co ludzie coraz bardziej czują się niezjednoczeni ze sobą i wyobcowani. Tak na prawdę w świecie ludzi liczy się to co możesz innym dać a nie to kim jesteś.
@szeropinjon @szeropinjon Jeśli przekonanie, że jest się wyjątkowym, odstającym od ogółu i niepowtarzalnym jest narcystyczne to chęć dążenia do celu jest utopijna, siła woli to wymysł baniogłowych naukowców a rozwijanie swoich pasji jest bezcelowe bo wszyscy jesteśmy szarym tłumem bez indywidualizmu, bez własnego zdania i nasza chęć do życia jest warta tyle co chęć do życia biedronki. A antypatia dzisiejszego świata bierze się właśnie z takich dołujących i antyludzkich wypowiedzi jaką przedstawia się w powyższym demotywatorze i w pierwszej linijce twojego komentarza. Indywidualizm jest pierwszym warunkiem rozwoju cywilizacji.
Wiecie mi nie przeszkadza to że na świecie wmawia się ludziom że są wyjątkowi bo nie przeszkadza mi jak idiota w tą retorykę uwierzy.
Mnie przeszkadza to że człowiekowi wyjątkowemu powie się że jest idiotą i w to uwierzy.
Dzieci które mają jakieś problemy z adaptacją, jakieś kompleksy, jakieś opory społeczne - wymagają podnoszenia na duchu, zachęty i wsparcia żeby czuły się bezpieczniejsze, wartościowsze i mniej przerażone światem. Dopiero dzieci które są same z siebie aktywne, ekspansywne, pewne siebie ale i egoistyczne - mogą czasem wymagać przytemperowania.
Znowu odwrotne podejście do tematu wychowania najczęściej kończy się brakiem wiary w siebie i we własne siły. Co kończy się późniejsza depresją i szeregiem niepożądanych skaz na psychice. Osoby tu opisane, to dupki o wygórowanym ego i narcystycznej osobowości. Wychowanie nie ma tu, aż tak wielkiego wpływu. Bo są tacy nawet bez rodziców. Kolejny ciekawy demotywator
Są dzieci, którymrodzice wmawiają, że są lepsi od innych i wszystko się im należy. Nie mylmy tego z prawdziwą wyjątkowością.
Od urodzenia, to można być innym, wyjątkowość w pozytywnym znaczeniu wynika z czynów i zachowań, zaistnienia w sposób bardziej ambitny i złożony niż samo jestestwo. Stwierdzenie, że się jest wyjątkowy tylko dlatego, ze się jest, to arogancja i pycha, często podsycana w grupach wzajemnej adoracji podobnych osób.
@Wojtek1291 Wyjątkowość=odrębność,indywidualizm. Poczynając od różnic fizycznych a na psychicznych kończąc każdy z nas jest różny a więc wyjątkowy. Nie ma ludzi z identycznymi liniami papilarnymi, najprostszy przykład. Nie ma ludzi o tych samych myślach i takim samym postrzeganiu świata. To również odrębność i wyjątkowość. Nawet noworodki są od siebie różne, pod względem fizycznym. Jeśli natomiast mówimy o wyjątkowości jako wyróżnieniu się na tle społeczeństwa (np. geniusz naukowiec, wybitny muzyk itp.) to fakt, tylko jednostki są wyjątkowe.
~Kreola Dokładnie tak jak piszesz ;) Przy czym ta wyjątkowość, o której pisałem ja i Ty w drugiej części zdania nie musi wynikać z rozwijania wrodzonych cech, ale również poprzez tworzenie i kształtowanie nabytych :) Podsumowując: Jak dla mnie, to tylko wyjątkowość wynikająca z pracy nad sobą jest coś warta. Sztuczna wmówiona przez kogoś, lub wynikająca z arogancji jest nic nie warta.
Nie ma ludzi wyjątkowych, jasne... A co powiedzieć o ludziach startujących w międzynarodowych konkursach z przedmiotów ścisłych, którzy do tego uprawiają sport na poziomie akademickim? O ludziach którzy przed 30-tką zrobili doktorat i swoimi odkryciami posuwają świat naprzód? Którzy w wieku nastu lat rejestrują patenty? Budują i projektują statki kosmiczne? Tak, na pewno są oni na poziomie Jacka Stramika;)
Tylko w jednym przypadku moge powiedziec o sobie ze nie jestem wyjatkowa wtedy gdy ktos stworzy mojego klona,bo jest pewnie wiele osob na swiecie o podobnych cechach do moich ale nie strikto dokładnie druga taka sama ja ....
biedactwo alez ciebie urazili, a ty biedny meczennik musiales ich sluchac, czyzby byles bezwolny ??? nie mogles odejsc, nic nie zrobiles i jestes sam sobie winien sytuacji, sluchales z wlasnej nie przymuszonej woli wiec zlosc sie na siebie niedojda jestes i tyle,
Bezstresowe wychowanie przynosi nieoczekiwane efekty:)
Może po prostu są otwarci a nie zapatronymi w siebie dupkami? Taki charakter. Ty jesteś pewnie wstydliwą pi zdą skoro cie to boli
Chcecie poznać prawdę? Nikt nie jest szczęśliwy. Nikt nie ma skóry z tytanu. Nikt nie rozumie tego świata. Chcecie poznać prawdę? "Litościwy" to tak naprawdę synonim słowa "żałosny". Albo tera,z wszędzie jest seksualizacja, już niczego nie można powiedzieć, bez osądzenia o jakiś podtekst seksualny. Albo to chwalenie się kto z kim się bzykał. Gówno obchodzi człowieka, kiedy straciłeś dziewictwo, albo kiedy byłeś przewodniczącym szkoły, czy klasy. Chcecie poznać prawdę? Nie ma czegoś takiego jak "normalna osoba". Ludzie odchodzą. Zmieniają się jak ocean prąd wodny i zostawiają cię z bliznami na ciele albo duszy. Chcecie poznać prawdę? Stajesz się lepszy. Uczysz się kochać. Znajdujesz Boga między murem, gdy wyrzygujesz swoje wnętrzności w agonii związanej ze śmiercią. Chcecie poznać prawdę. Idźcie i ją znajdźcie.
Tekst trochę śmierdzi hipokryzją.
Stramik kłamie, albo się najzwyczajniej myli. Można być wyjątkowym dla kogoś. Każdy z nas dla kogoś jest. Tak działają choćby małżeństwa.
dla rodzica jego dziecko jest wyjątkowe-bo jest jego,budowanie wartości w dziecku jest dobre i rodzice popwnni to dziecku zapewnić,problem pojawia się kiedy mamy do czynienia z kimś kto jest arogancki i zarozumiały tylko bardzo często to nie jest "produkt"za bardzo kochających rodziców a ktoś kto jakimś cudem w dorosłym zyciu wyrwał się z kompleksów...
Każdy człowiek jest wyjątkowy, ponieważ nie znajdzie Pan drugiego takiego samego jak on, Panie Stramik. Nawet ci wygłaszający pseudofilozoficzne myśli, jak Pan.
Ani rozpieszczanie dziecka, ani bicie i dołowanie go nie jest dobre. Skrajności nigdy nie są dobre.