Palnąłbym długi elaborat od edukacji, ale kilkukrotnie to robiłem i nie chcę powtarzać się zbytnio. Najlepiej aby piewca jakiejś tezy czy teorii był ich potwierdzeniem i ze spokojnym sumieniem mogę powiedzieć, ze tak jest. Już to pisałem i prowadzę ze znajomymi spółkę i zarabiam tak średnio miedzy trzema 5 tysiakami choć zdarzają się miesiące bardziej tłuste, lub też mniej. Maturę mam od paru dobrych lat za sobą i nie tęsknię do lat szkolnych. Bo szkolnictwo, zwłaszcza nasze ogranicza potencjał młodego człowieka do minimum aby splątany tkwił z matrixie do momentu sięgnięcia tej symbolicznej osiemnastki czy dwudziestki. Dlaczego? Otóż wczesna młodość jest etapem wyjątkowym. To wtedy rodzą się najtrwalsze marzenia, przekonania ich kompilacje z konkretnym ujęciem chwili tworzą w młodym człowieku coś niepotratowanego, co determinuje go aby się rozwijać, by zrealizować własne pragnienia. Tylko dziwnym trafem ten okres jest blokowany przez szkolnictwo. Nie boję się i nie wstydzę się tego napisać po latach. Po skończeniu edukacji zacząłem czytać książki, nawet kilka tygodniowo. Wiedza przestała być dla mnie uosobieniem wizerunku drącego się nauczyciela, który ze złośliwości wstawia złe oceny wiedząc, ze przyszłość jest uwarunkowania wymogiem przetrwania w tym chorym, wysysającym chęć i marzenia konglomeracie, którym steruje MEN. Gdzie stworzono przeświadczenie, że by "kupić" przyszłość młodość trzeba ją złożyć w ofierze i się jej wyrzec, do momentu kiedy ona przemija wraz z jej brawami i niepowtarzalnością, gdzie umysł jest w najbrzydziej intensywnej fazie rozwoju. Szkolnictwo to taki Panoptikon, w który jest włóczona obserwacja i zarządzanie nawet okresem czasu wolnego, by z poza kontroli nie było odskoczni i izolacji od własnego, formułującego się ja. Takie wyjaławianie. Dlatego matura jest ostatecznym etapem, bo studia są tylko i wyłącznie wyborem, choć i tam bywają elementy wymienione wcześniej.
Ta? 7 lat po zdanej maturze. Nie czujw sie jakos wyjtkowo bardziej, ani dojrzalej. Zwykly egzamin nic dla mnie nie znaczacy. Robilem ze wzgledu na dostep do policji.
Matura wyznacznikiem sukcesu" wcale tak nie jest,sam matury nie mam a nie przeszkodziło mi to w ułożeniu sobie życia,Rodzina,Mieszkanie,Auto,znam ludzi którzy są po studiach a nie nadają się do życia
Palnąłbym długi elaborat od edukacji, ale kilkukrotnie to robiłem i nie chcę powtarzać się zbytnio. Najlepiej aby piewca jakiejś tezy czy teorii był ich potwierdzeniem i ze spokojnym sumieniem mogę powiedzieć, ze tak jest. Już to pisałem i prowadzę ze znajomymi spółkę i zarabiam tak średnio miedzy trzema 5 tysiakami choć zdarzają się miesiące bardziej tłuste, lub też mniej. Maturę mam od paru dobrych lat za sobą i nie tęsknię do lat szkolnych. Bo szkolnictwo, zwłaszcza nasze ogranicza potencjał młodego człowieka do minimum aby splątany tkwił z matrixie do momentu sięgnięcia tej symbolicznej osiemnastki czy dwudziestki. Dlaczego? Otóż wczesna młodość jest etapem wyjątkowym. To wtedy rodzą się najtrwalsze marzenia, przekonania ich kompilacje z konkretnym ujęciem chwili tworzą w młodym człowieku coś niepotratowanego, co determinuje go aby się rozwijać, by zrealizować własne pragnienia. Tylko dziwnym trafem ten okres jest blokowany przez szkolnictwo. Nie boję się i nie wstydzę się tego napisać po latach. Po skończeniu edukacji zacząłem czytać książki, nawet kilka tygodniowo. Wiedza przestała być dla mnie uosobieniem wizerunku drącego się nauczyciela, który ze złośliwości wstawia złe oceny wiedząc, ze przyszłość jest uwarunkowania wymogiem przetrwania w tym chorym, wysysającym chęć i marzenia konglomeracie, którym steruje MEN. Gdzie stworzono przeświadczenie, że by "kupić" przyszłość młodość trzeba ją złożyć w ofierze i się jej wyrzec, do momentu kiedy ona przemija wraz z jej brawami i niepowtarzalnością, gdzie umysł jest w najbrzydziej intensywnej fazie rozwoju. Szkolnictwo to taki Panoptikon, w który jest włóczona obserwacja i zarządzanie nawet okresem czasu wolnego, by z poza kontroli nie było odskoczni i izolacji od własnego, formułującego się ja. Takie wyjaławianie. Dlatego matura jest ostatecznym etapem, bo studia są tylko i wyłącznie wyborem, choć i tam bywają elementy wymienione wcześniej.
@KapitanKorsarzPirat oszczędź polaczku..
Ta? 7 lat po zdanej maturze. Nie czujw sie jakos wyjtkowo bardziej, ani dojrzalej. Zwykly egzamin nic dla mnie nie znaczacy. Robilem ze wzgledu na dostep do policji.
hahaha dobre!
Matura wyznacznikiem sukcesu" wcale tak nie jest,sam matury nie mam a nie przeszkodziło mi to w ułożeniu sobie życia,Rodzina,Mieszkanie,Auto,znam ludzi którzy są po studiach a nie nadają się do życia