Jeśli wychodzisz z psem na spacer regularnie, to niech w kubeł mordkę wsadzi. Najgorsi są szmaciciele, czyli pseudowłaściciele psów (głównie szczekających kajtków niewiele większych od szczura), którzy nie wychodzą w ogłe na spacery i tylko ten szczek tego łajna słychać (bo duże psy mają takie ładne HAU!, a kajtki taki dziwny skrzek). Szanuję każdego, kto się zajmuje swym psem, a ci, którzy nie widzą, że w 21 wieku system alarmowy, to kamery i czujki, a nie porzucone, samotne, szczekające zwierzę pod bramą, tym cha do de.
Szczekającym kajtkiem jesteś ty, który inteligencją nie przerasta szczura. O tym, że jesteś łajnem też napomnę. Z psami trzeba wychodzić na spacery, ale swoje opinie na temat mniejszych psów są warte tyle co rozmowa PiSiora z Platformiarzem
W psychologii to ma swoją nazwę, gdzie osoba zakompleksiona czuje satysfakcję, że zdobyła uznanie osoby, lub w tym przypadku psa, który dla innych jest agresywny,a dla właściciela posłuszny i życzliwy. Jak dla mnie taka próba budowania autowaloryzacji świadczy naprawdę o wielkim kompleksie, który ma być rekompensowany próbą zdobycia uznania w czymś niedostępnym dla innych. Ale nic nie obali stereotypu, ze właścicielami ras agresywnych są półgłówki, które zazwyczaj przynależą do subkultury dresiarskiej, skinheadów, lub nowobogackiego debila z siłowni z fryzurą na popka, dziarami, łańcuchem jak z bramy, z cudem zdaną maturą.
Ciekawy komentarz, w sensie z jednej strony twierdzenie o kompleksach, z drugiej strony teorie o drecholach. Jak dla mnie najbardziej prawdopodobny scenariusz to sąsiad, który rzeczywiście się boi (albo ma dzieci, które się boją), a z drugiej strony drechol z postawą "a to krzykliwy dziad, na zabawie się nie zna", bo takim najczęściej nie podobają się ludzie ceniący sobie spokój. Sytuacja "odwrotna" jest możliwa, ale to 10% szans, na tyle to szacuje.
Pomysł na styl kagańca niezły ALE jak pies kogoś pogryzie to jako że wątpię by obchodziło cię dobro kogoś kto nie jest tobą to powiem ci że będziesz odpowiadał przed sądem, jeżeli osoba poszkodowana lub w razie jej śmierci rodzina zna się na prawie i jest ogarnięta życiowo i nie jest nieudacznikiem a wręcz przeciwnie to ta osoba nie tylko zabierze ci wszystko i wsadzi cię do więzienia a pies zostanie uśpiony ale jeszcze twoje prawnuki będą płacić za twoje błędy i głupotę.
Jeśli wychodzisz z psem na spacer regularnie, to niech w kubeł mordkę wsadzi. Najgorsi są szmaciciele, czyli pseudowłaściciele psów (głównie szczekających kajtków niewiele większych od szczura), którzy nie wychodzą w ogłe na spacery i tylko ten szczek tego łajna słychać (bo duże psy mają takie ładne HAU!, a kajtki taki dziwny skrzek). Szanuję każdego, kto się zajmuje swym psem, a ci, którzy nie widzą, że w 21 wieku system alarmowy, to kamery i czujki, a nie porzucone, samotne, szczekające zwierzę pod bramą, tym cha do de.
Szczekającym kajtkiem jesteś ty, który inteligencją nie przerasta szczura. O tym, że jesteś łajnem też napomnę. Z psami trzeba wychodzić na spacery, ale swoje opinie na temat mniejszych psów są warte tyle co rozmowa PiSiora z Platformiarzem
W psychologii to ma swoją nazwę, gdzie osoba zakompleksiona czuje satysfakcję, że zdobyła uznanie osoby, lub w tym przypadku psa, który dla innych jest agresywny,a dla właściciela posłuszny i życzliwy. Jak dla mnie taka próba budowania autowaloryzacji świadczy naprawdę o wielkim kompleksie, który ma być rekompensowany próbą zdobycia uznania w czymś niedostępnym dla innych. Ale nic nie obali stereotypu, ze właścicielami ras agresywnych są półgłówki, które zazwyczaj przynależą do subkultury dresiarskiej, skinheadów, lub nowobogackiego debila z siłowni z fryzurą na popka, dziarami, łańcuchem jak z bramy, z cudem zdaną maturą.
Ciekawy komentarz, w sensie z jednej strony twierdzenie o kompleksach, z drugiej strony teorie o drecholach. Jak dla mnie najbardziej prawdopodobny scenariusz to sąsiad, który rzeczywiście się boi (albo ma dzieci, które się boją), a z drugiej strony drechol z postawą "a to krzykliwy dziad, na zabawie się nie zna", bo takim najczęściej nie podobają się ludzie ceniący sobie spokój. Sytuacja "odwrotna" jest możliwa, ale to 10% szans, na tyle to szacuje.
Pomysł na styl kagańca niezły ALE jak pies kogoś pogryzie to jako że wątpię by obchodziło cię dobro kogoś kto nie jest tobą to powiem ci że będziesz odpowiadał przed sądem, jeżeli osoba poszkodowana lub w razie jej śmierci rodzina zna się na prawie i jest ogarnięta życiowo i nie jest nieudacznikiem a wręcz przeciwnie to ta osoba nie tylko zabierze ci wszystko i wsadzi cię do więzienia a pies zostanie uśpiony ale jeszcze twoje prawnuki będą płacić za twoje błędy i głupotę.