Serio, ktoś uważa, że budowanie z Duplo albo granie w "Kotka Psotka" 5 razy pod rząd to jest pasjonująca rozrywka dla dorosłego człowieka? To trzeba naprawdę niczego ciekawego nie mieć w życiu. Dla mnie momenty, kiedy dzieciaki zaczynają nadawać się na długie wyprawy w foteliku rowerowym, albo na własnych rowerach, a potem zaczynają mieć jakieś konkretne zainteresowania, itp. są zawsze niczym przełom kopernikański. Nawet ten słynny okres dojrzewania jawi mi się jako coś bardziej interesującego, niż siedzenie dupą w plastiku. Może to będzie wyzwanie, ale przy tym jakaś pożywka intelektualna, rozmowy może i trudne, ale na jakimś poziomie...
Serio, ktoś uważa, że budowanie z Duplo albo granie w "Kotka Psotka" 5 razy pod rząd to jest pasjonująca rozrywka dla dorosłego człowieka? To trzeba naprawdę niczego ciekawego nie mieć w życiu. Dla mnie momenty, kiedy dzieciaki zaczynają nadawać się na długie wyprawy w foteliku rowerowym, albo na własnych rowerach, a potem zaczynają mieć jakieś konkretne zainteresowania, itp. są zawsze niczym przełom kopernikański. Nawet ten słynny okres dojrzewania jawi mi się jako coś bardziej interesującego, niż siedzenie dupą w plastiku. Może to będzie wyzwanie, ale przy tym jakaś pożywka intelektualna, rozmowy może i trudne, ale na jakimś poziomie...