paradoks współczesności - walczymy o prawo do życia zwierząt tłumacząc to humanitaryzmem i jednocześnie walczymy o prawo do zabijania ludzi. W krajach rozwiniętych, bogatych które odeszły od wartości chrześcijańskich życie zwierząt jest wyższą wartością niż życie ludzkie. Czy naprawdę nie ma innego sposobu pomocy niż eutanazja?
@UBywatel spoko, tylko eutanazja to jest decyzja jednostki.. konkretnej.... Szczerze, gdybym miał żyć w bólu przez ileś tam lat.... a w zasadzie wegetować przykuty do łóżka to jednak wolałbym eutanazję niż takie "życie" gdzie nawet morfina czy inne środki przeciwbólowe by nie pomagały.... I w du..e mam jakieś wartości chrześcijańskie w tym temacie albo co ma do powiedzenia kler i jego wyznawcy...
@UBywatel Życie polega na przeciwstawianiu się przeciwnościom. Jeśli się poddasz to przegrywasz. Nigdy nie wiadomo co czeka za miesiąc, rok, 10 lat. Jeden dzień, jedna chwila może odmienić wszystko.
@Pasqdnik82 Śmierć zawsze ma wpływ na całe otoczenie, więc jest to decyzja jednostki, która robi co chce, oleewjąc uczucia i pragnienia innych. czysty egoizm, a więc w sumie to, czego teraz uczy kultura.
@Pasqdnik82
Mam takie samo podejście. Jedynie czego nie jestem w stanie zaakceptować to niski wymiar kary jaki dostał sprawca. Mam nadzieję ,że przynajmniej współwięźniowie go wykończyli i zdechł w męczarniach.
@Fragglesik Jak tak stawiasz sprawę, to raczej otoczenie jest egoistyczne, skoro wymaga od jednostki życia wbrew sobie, bo ich pragnienia są ważniejsze od samego zainteresowanego. Nie wymagajmy od ludzi by byli męczennikami na siłe.
@Fragglesik A czystym egoizmem nie jest to, że pozwala się cierpieć ludziom tylko dlatego, że ktoś bliski nie chce by ta osoba odeszła? Nigdy nie byłem w takiej sytuacji... ale wydaje mnie się, że decyzja o poddaniu się eutanazji nie następuje np w taki sposób, że ktoś wstaje rano i o... dziś poddam się eutanazji... taka decyzja to nie jest raczej decyzja chwili.
@Pasqdnik82 Czy Ty czytasz co piszesz? Najpierw piszesz o tym, że to decyzja jednostki, a potem "A czystym egoizmem nie jest to, że pozwala się cierpieć ludziom tylko dlatego, że ktoś bliski nie chce by ta osoba odeszła?" jak "pozwala się cierpieć", skoro to decyzja tej jednostki? Rozmawiamy o tym konkretnym przypadku, rozmydlanie tego na wszelkie możliwe jest bezsensem..
@Meph Też oczywiście. Ale podobno to "jej decyzja", a więc albo ona się egoistycznie zabije (niczym to się nie różni od samobójstwa), albo zechce żyć, co nie jest egoistyczne. Otoczenie może sobie wymagać, skoro to "ona podejmuje decyzję".
@UBywatel Wierzysz, że osoba w takim stanie psychicznym może normalnie funkcjonować w społeczeństwie?
Uda jej się zapomnieć o takiej tragedii i dać się zbliżyć komukolwiek z poza jej rodziny, znaleźć partnera, założyć rodzinę czy chociażby żyć jak przeciętna nastolatka?
Są ludzie, którzy cierpią z bardziej "błahych" problemów (kwestia indywidualna), a również są to ciężkie przypadki, których powrót do życia społecznego jest praktycznie niewykonalne.
@zagrzech ale Ona nie chorowała na zanik mięśni ani na inna chorobę, nie była matką niepełnosprawnych dzieci ani nie była niepełnosprawnym dzieckiem płodem również. Janusz Świtaj kilka lat temu uległ wypadkowi na motocyklu sparaliżowany od szyi i też chciał eutanazji nawet pisał list do Prezydenta o możliwość dokonania eutanazji ale zamiast eutanazji przyszła Anna Dymna i dała mu pracę (patyczkiem w ustach przepisywał teksty na komputerze). Janusz skończył studia prawnicze a pytany czy naprawdę chciał śmierci to mówił, że nie, ale jak słyszał ile kosztuje trudu to chciał umrzeć aby im tego szczędzić . Od tego jest rodzina, przyjaciele, psychologowie aby pomóc. Kim jesteś aby oceniać czy życie sparaliżowanej osoby jest coś warte Stephen Hawking też tylko ruszał oczyma a umysł niesamowity i wiele dokonał. Eutanazja nie jest dla cierpiących tylko dla takich jak ty co nie lubią patrzeć na chorych, kalekich itp bo sprawia im to dyskomfort i wolą aby tacy ludzie umarli .
jak wyjdziesz z domu to popatrz ile jest wolnej, niezagospodarowanej przestrzeni i przeludnienie nam nie grozi na razie.
Bełkot. Z równym powodzeniem ci co pozostali, mogliby napisać "kochać, to zostać nie uciekać w niebyt". Takich tekścików można wyprodukować 15 w minutę i mają głębię brodzika dla niemowląt..
Mogła wziąć tabletki, powiesić się, rzucić pod pociąg... co się tak ekscytujecie że poprosiła o eutanazję. W jej kraju można, to podjęła taką decyzję. Inna kwestia to ta, którą opisał Ragroth - nie dała sobie szansy na to że jej życie się zmieni. Szkoda.
Stwierdzili, że cierpi i nie da się jej pomóc? Na świecie nie ma psychiatrów? Leków? Terapeutów? Jeszcze mogę zrozumieć ludzi, którzy nie mają wyboru, są umierający, cierpią i chcą mieć chociaż taką moc by zdecydować kiedy. Dla takich pacjentów jest to często kwestia dni, góra tygodni pełnych cierpienia i zwyczajnie jak już nie da się odroczyć nieuniknionego, to chcą je przejść bez bólu. Tak samo ze statusem DNR.
@Trepan
no właśnie autor czytał ale nie zrozumiał, ona podobno strasznie cierpiała i właśnie z powodu bólu poddała się eutanazji, podobno nie pomagali jej psychiatrzy uśmierzyć tego bólu itd...jak dla mnie to jest chore albo ci psychiatrzy powinni się poddać tej eutanazji. W dzisiejszych czasach są takie leki, które powodują, że człowiek ma mieć, jak to mówią" komfort życia". A sama eutanazja na życzenie to takie morderstwo w białych rękawiczkach.
@zagrzech "Pierwsza zasada świata to morduj, więc co w tym zaskakującego? " Szok! Gdzieś Ty o tym słyszał? Nie ma takich "zasad! Zabijanie czy to ludzi czy to zwierząt jest złe. Nikt nie ma prawa zabijać innych. Nieważne, życie jest zbyt cenne by je komukolwiek odbierać...zwłaszcza na życzenie.
niedawno był tu taki demot o chłopaczku, który miał 25 lat i był szczęśliwy przygotowując śniadanie dla swojej miłości....a ciekawostką było to, że w wieku 18 lat chciał popełnić samobójstwo
ta dziewczyna nie otrzymała właściwej pomocy od psychologów i psychiatrów...autor demota skrócił mocno historię tej dziewczyny
ale tak jest bardziej kontrowersyjnie, nie?
Wiele osób 16-17 lat ma takie pomysły. Starsze pokolenie powinno być rozsądniejsze i nie dopuszczać do takich eugenicznych zachowań. Jak musiała to mogła się zabić sama ale państwo które wspiera takie zachowania jest po prostu zepsute. Sory Holandia nie mam już dla ciebie szacunku jaki miałem kiedyś.
Oj tam ludzie przeżywają byle co. Są gorsze rzeczy, ale zawsze znajdzie się ktoś kto po 20 czy 50 latach nadal będzie rozpamiętywał, że mu lizak spadł na ziemię w przedszkolu. Gwałt to gwałt, może być niemiło tydzień czy dwa, ale robić z siebie ofiarę na całe zycie? W d*pach się ludziom przewracało.
Ja byłem w iraku wiele lat temu i próbowali mnie zastrzelić terroryści i się z tym pogodziłem. Trzy razy w życiu niemal nie spadłem z urwiska. Gdybym się nie złapał to bym umarł, mokra plama by ze mnie została, kiedyś miałem wypadek- przeleciałem na motorze przez 2 m ogrodzenie- dosłownie. Raz mało mnie jakiś szalone kundle nie zagryzły. Mogłem w zyciu zginąć wiele razy, ale żyję. Naprawdę wiem jak wygląda trauma po tym kiedy już usiądziesz na ziemi spokojnie i wiesz, że jednak nie umrzesz. Serce wali jak oszalałe. Ale się pogodziłem z tym zyję i nie uciekam od zagrozeń, nie mam paranoi. Życie nie jest łatwe, nie można rozpamiętywać.
paradoks współczesności - walczymy o prawo do życia zwierząt tłumacząc to humanitaryzmem i jednocześnie walczymy o prawo do zabijania ludzi. W krajach rozwiniętych, bogatych które odeszły od wartości chrześcijańskich życie zwierząt jest wyższą wartością niż życie ludzkie. Czy naprawdę nie ma innego sposobu pomocy niż eutanazja?
@UBywatel spoko, tylko eutanazja to jest decyzja jednostki.. konkretnej.... Szczerze, gdybym miał żyć w bólu przez ileś tam lat.... a w zasadzie wegetować przykuty do łóżka to jednak wolałbym eutanazję niż takie "życie" gdzie nawet morfina czy inne środki przeciwbólowe by nie pomagały.... I w du..e mam jakieś wartości chrześcijańskie w tym temacie albo co ma do powiedzenia kler i jego wyznawcy...
@UBywatel Życie polega na przeciwstawianiu się przeciwnościom. Jeśli się poddasz to przegrywasz. Nigdy nie wiadomo co czeka za miesiąc, rok, 10 lat. Jeden dzień, jedna chwila może odmienić wszystko.
@Pasqdnik82 Śmierć zawsze ma wpływ na całe otoczenie, więc jest to decyzja jednostki, która robi co chce, oleewjąc uczucia i pragnienia innych. czysty egoizm, a więc w sumie to, czego teraz uczy kultura.
@Pasqdnik82
Mam takie samo podejście. Jedynie czego nie jestem w stanie zaakceptować to niski wymiar kary jaki dostał sprawca. Mam nadzieję ,że przynajmniej współwięźniowie go wykończyli i zdechł w męczarniach.
@Fragglesik Jak tak stawiasz sprawę, to raczej otoczenie jest egoistyczne, skoro wymaga od jednostki życia wbrew sobie, bo ich pragnienia są ważniejsze od samego zainteresowanego. Nie wymagajmy od ludzi by byli męczennikami na siłe.
@Fragglesik A czystym egoizmem nie jest to, że pozwala się cierpieć ludziom tylko dlatego, że ktoś bliski nie chce by ta osoba odeszła? Nigdy nie byłem w takiej sytuacji... ale wydaje mnie się, że decyzja o poddaniu się eutanazji nie następuje np w taki sposób, że ktoś wstaje rano i o... dziś poddam się eutanazji... taka decyzja to nie jest raczej decyzja chwili.
@Pasqdnik82 Czy Ty czytasz co piszesz? Najpierw piszesz o tym, że to decyzja jednostki, a potem "A czystym egoizmem nie jest to, że pozwala się cierpieć ludziom tylko dlatego, że ktoś bliski nie chce by ta osoba odeszła?" jak "pozwala się cierpieć", skoro to decyzja tej jednostki? Rozmawiamy o tym konkretnym przypadku, rozmydlanie tego na wszelkie możliwe jest bezsensem..
@Meph Też oczywiście. Ale podobno to "jej decyzja", a więc albo ona się egoistycznie zabije (niczym to się nie różni od samobójstwa), albo zechce żyć, co nie jest egoistyczne. Otoczenie może sobie wymagać, skoro to "ona podejmuje decyzję".
@UBywatel Wierzysz, że osoba w takim stanie psychicznym może normalnie funkcjonować w społeczeństwie?
Uda jej się zapomnieć o takiej tragedii i dać się zbliżyć komukolwiek z poza jej rodziny, znaleźć partnera, założyć rodzinę czy chociażby żyć jak przeciętna nastolatka?
Są ludzie, którzy cierpią z bardziej "błahych" problemów (kwestia indywidualna), a również są to ciężkie przypadki, których powrót do życia społecznego jest praktycznie niewykonalne.
@mocnyzelek od tego jest rodzina, przyjaciele, psychologowie aby pomóc
@zagrzech ale Ona nie chorowała na zanik mięśni ani na inna chorobę, nie była matką niepełnosprawnych dzieci ani nie była niepełnosprawnym dzieckiem płodem również. Janusz Świtaj kilka lat temu uległ wypadkowi na motocyklu sparaliżowany od szyi i też chciał eutanazji nawet pisał list do Prezydenta o możliwość dokonania eutanazji ale zamiast eutanazji przyszła Anna Dymna i dała mu pracę (patyczkiem w ustach przepisywał teksty na komputerze). Janusz skończył studia prawnicze a pytany czy naprawdę chciał śmierci to mówił, że nie, ale jak słyszał ile kosztuje trudu to chciał umrzeć aby im tego szczędzić . Od tego jest rodzina, przyjaciele, psychologowie aby pomóc. Kim jesteś aby oceniać czy życie sparaliżowanej osoby jest coś warte Stephen Hawking też tylko ruszał oczyma a umysł niesamowity i wiele dokonał. Eutanazja nie jest dla cierpiących tylko dla takich jak ty co nie lubią patrzeć na chorych, kalekich itp bo sprawia im to dyskomfort i wolą aby tacy ludzie umarli .
jak wyjdziesz z domu to popatrz ile jest wolnej, niezagospodarowanej przestrzeni i przeludnienie nam nie grozi na razie.
Ja mam propozycję do was wszystkich, uczestniczących w tej dyskusji... zamknijcie japy i nie wyciągajcie na wierzch lewicowych pierdów.
Bełkot. Z równym powodzeniem ci co pozostali, mogliby napisać "kochać, to zostać nie uciekać w niebyt". Takich tekścików można wyprodukować 15 w minutę i mają głębię brodzika dla niemowląt..
@zagrzech :)
Mogła wziąć tabletki, powiesić się, rzucić pod pociąg... co się tak ekscytujecie że poprosiła o eutanazję. W jej kraju można, to podjęła taką decyzję. Inna kwestia to ta, którą opisał Ragroth - nie dała sobie szansy na to że jej życie się zmieni. Szkoda.
Stwierdzili, że cierpi i nie da się jej pomóc? Na świecie nie ma psychiatrów? Leków? Terapeutów? Jeszcze mogę zrozumieć ludzi, którzy nie mają wyboru, są umierający, cierpią i chcą mieć chociaż taką moc by zdecydować kiedy. Dla takich pacjentów jest to często kwestia dni, góra tygodni pełnych cierpienia i zwyczajnie jak już nie da się odroczyć nieuniknionego, to chcą je przejść bez bólu. Tak samo ze statusem DNR.
@Trepan
no właśnie autor czytał ale nie zrozumiał, ona podobno strasznie cierpiała i właśnie z powodu bólu poddała się eutanazji, podobno nie pomagali jej psychiatrzy uśmierzyć tego bólu itd...jak dla mnie to jest chore albo ci psychiatrzy powinni się poddać tej eutanazji. W dzisiejszych czasach są takie leki, które powodują, że człowiek ma mieć, jak to mówią" komfort życia". A sama eutanazja na życzenie to takie morderstwo w białych rękawiczkach.
@zagrzech "Pierwsza zasada świata to morduj, więc co w tym zaskakującego? " Szok! Gdzieś Ty o tym słyszał? Nie ma takich "zasad! Zabijanie czy to ludzi czy to zwierząt jest złe. Nikt nie ma prawa zabijać innych. Nieważne, życie jest zbyt cenne by je komukolwiek odbierać...zwłaszcza na życzenie.
niedawno był tu taki demot o chłopaczku, który miał 25 lat i był szczęśliwy przygotowując śniadanie dla swojej miłości....a ciekawostką było to, że w wieku 18 lat chciał popełnić samobójstwo
ta dziewczyna nie otrzymała właściwej pomocy od psychologów i psychiatrów...autor demota skrócił mocno historię tej dziewczyny
ale tak jest bardziej kontrowersyjnie, nie?
Wiele osób 16-17 lat ma takie pomysły. Starsze pokolenie powinno być rozsądniejsze i nie dopuszczać do takich eugenicznych zachowań. Jak musiała to mogła się zabić sama ale państwo które wspiera takie zachowania jest po prostu zepsute. Sory Holandia nie mam już dla ciebie szacunku jaki miałem kiedyś.
Oj tam ludzie przeżywają byle co. Są gorsze rzeczy, ale zawsze znajdzie się ktoś kto po 20 czy 50 latach nadal będzie rozpamiętywał, że mu lizak spadł na ziemię w przedszkolu. Gwałt to gwałt, może być niemiło tydzień czy dwa, ale robić z siebie ofiarę na całe zycie? W d*pach się ludziom przewracało.
Ja byłem w iraku wiele lat temu i próbowali mnie zastrzelić terroryści i się z tym pogodziłem. Trzy razy w życiu niemal nie spadłem z urwiska. Gdybym się nie złapał to bym umarł, mokra plama by ze mnie została, kiedyś miałem wypadek- przeleciałem na motorze przez 2 m ogrodzenie- dosłownie. Raz mało mnie jakiś szalone kundle nie zagryzły. Mogłem w zyciu zginąć wiele razy, ale żyję. Naprawdę wiem jak wygląda trauma po tym kiedy już usiądziesz na ziemi spokojnie i wiesz, że jednak nie umrzesz. Serce wali jak oszalałe. Ale się pogodziłem z tym zyję i nie uciekam od zagrozeń, nie mam paranoi. Życie nie jest łatwe, nie można rozpamiętywać.
Popieram eutanazję w 100%.
zostałą zgwałcona kilka razy.Pierwszy raz, gdy miała 11 lat. Klka a raz - to roznica.
Czyli teraz samobójstwo nazywa się eutanazją.