Nie potrzeba żadnych badań, aby wpaść na to, że ludzie są bardziej zadowoleni jeżeli nie narażają się na konflikty ze współpracownikami. Przytłaczająca większość przypadków niezadowolenia z pracy, nie wynika z charakteru samej pracy, tylko ze złych stosunków ze współpracownikami i szefami.
Są plusy i minusy. Zawsze możesz lepiej dom ogarnąć, wstawiasz pranie i wracasz do pracy. Za 40 minut pralka sygnalizuje koniec, rozwieszasz i znowu pracujesz. Fakt, pracujesz po 10 godzin (nie ciągle), ale masz dom posprzątany, uprane, obiad zrobiony, czasu na dojazd nie tracisz, ewentualnie dzieckiem się możesz zająć. Jadąc pół godziny do roboty plus 8 godzin pracy, plus przebrać się jak trzeba wychodzi i tak około 9,5 godziny nieobecności w domu-niewiele krócej, ale nie ugotowane, nie uprane, wiec de facto bierzesz się do kolejnej pracy na kolejne dwie-trzy godziny.
Praca zdalna ma bardzo wiele plusów i bardzo wiele minusów. Minus to brak fizycznego kontaktu z ludźmi, człowiek trochę wariuje, dlatego warto sobie zrobić przerwę. Najlepiej mieszkać blisko centrum i sobie wyskoczyć na obiad, popatrzeć na ludzi żeby nie mieć wrażenia wyalienowania. Obowiązki domowe itd. to żadna korzyść, one dekoncentrują. Trzeba wyraźnie podzielić czas na pracę i życie prywatne. Dużym plusem jest to, że można zmieniać miejsce zamieszkania. Mam kilku kolegów pracujących zdalnie, którzy mieszkają w Hiszpanii, a nawet mieszkali miesiącami w Azji i USA cały czas pracując. To jest duża większa wolność niż etat 8-16, ale wymaga samodyscypliny. Poza tym uważam, że praca 8 godzin z rzędu jest nieefektywna. Dużo lepiej popracować 4h, potem zrobić sobie 1-1,5h przerwy na obiad, naładować baterie i znowu wziąć się do pracy. Pracując zdalnie tę przerwę ma się w zasadzie w gratisie, bo ludzie pracujący stacjonarnie tracą co najmniej godzinę na dojazd w jedną i w drugą stronę, a szczególnie nieprzyjemnie jest dojeżdżać w zimie.
Hmm... Policjant, albo spawacz pracujący zdalnie... ciekawa idea...
Nie potrzeba żadnych badań, aby wpaść na to, że ludzie są bardziej zadowoleni jeżeli nie narażają się na konflikty ze współpracownikami. Przytłaczająca większość przypadków niezadowolenia z pracy, nie wynika z charakteru samej pracy, tylko ze złych stosunków ze współpracownikami i szefami.
Są plusy i minusy. Zawsze możesz lepiej dom ogarnąć, wstawiasz pranie i wracasz do pracy. Za 40 minut pralka sygnalizuje koniec, rozwieszasz i znowu pracujesz. Fakt, pracujesz po 10 godzin (nie ciągle), ale masz dom posprzątany, uprane, obiad zrobiony, czasu na dojazd nie tracisz, ewentualnie dzieckiem się możesz zająć. Jadąc pół godziny do roboty plus 8 godzin pracy, plus przebrać się jak trzeba wychodzi i tak około 9,5 godziny nieobecności w domu-niewiele krócej, ale nie ugotowane, nie uprane, wiec de facto bierzesz się do kolejnej pracy na kolejne dwie-trzy godziny.
Praca zdalna ma bardzo wiele plusów i bardzo wiele minusów. Minus to brak fizycznego kontaktu z ludźmi, człowiek trochę wariuje, dlatego warto sobie zrobić przerwę. Najlepiej mieszkać blisko centrum i sobie wyskoczyć na obiad, popatrzeć na ludzi żeby nie mieć wrażenia wyalienowania. Obowiązki domowe itd. to żadna korzyść, one dekoncentrują. Trzeba wyraźnie podzielić czas na pracę i życie prywatne. Dużym plusem jest to, że można zmieniać miejsce zamieszkania. Mam kilku kolegów pracujących zdalnie, którzy mieszkają w Hiszpanii, a nawet mieszkali miesiącami w Azji i USA cały czas pracując. To jest duża większa wolność niż etat 8-16, ale wymaga samodyscypliny. Poza tym uważam, że praca 8 godzin z rzędu jest nieefektywna. Dużo lepiej popracować 4h, potem zrobić sobie 1-1,5h przerwy na obiad, naładować baterie i znowu wziąć się do pracy. Pracując zdalnie tę przerwę ma się w zasadzie w gratisie, bo ludzie pracujący stacjonarnie tracą co najmniej godzinę na dojazd w jedną i w drugą stronę, a szczególnie nieprzyjemnie jest dojeżdżać w zimie.
co to znaczy być o 22% bardziej szczęśliwym ? Że z VAT-em, czy co ?
Świetny pomysł. Tylko jak...?