Większość ludzi paraliżuje strach przed publicznym wystąpieniem. Dotyczy to zarówno dzieci jak i dorosłych. Strach jest podyktowany głównie obawą przed powiedzeniem głupoty lub wyśmianiem przez publiczność.
To nie ma nic wspólnego z tym, że ktoś nie zna siebie.
Aby człowiek odkrył siebie potrzebuje czasu i okoliczności, które nie będą wytrącać jego empiryzmu wobec siebie samego w celu stania się sobą, prawdziwym sobą, bez ingerencji socjalizacji we własną jaźń i wewnątrzsterowność. Homo optionis to dzisiaj niezwykle rzadkie unikaty, białe kruki, będące niebieskimi ptakami. Społeczeństwa, zwłaszcza te tradycyjne traktują ludzi jako komponenty, składowe do wypuszczenia dopiero po chowie klatkowym zwanym indoktrynacjom i socjotechnikom, odbieraniu czasu wolnego, zwalczaniu negatywizmu, indywidualizmu. Ale do mechanizmu zwanego państwem i społeczeństwem potrzebne są bezwolne trybiki pozbawione własnej percepcji. W końcu masą łatwiej rządzić niż każdą jednostką z osobna. Dlatego wymyśla się różne ideologie, aby to w końcu osiągnąć: faszyzm, komunizm, tradycjonalizm. Kto nie jest sobą, ten nie istnieje.
Większość ludzi paraliżuje strach przed publicznym wystąpieniem. Dotyczy to zarówno dzieci jak i dorosłych. Strach jest podyktowany głównie obawą przed powiedzeniem głupoty lub wyśmianiem przez publiczność.
To nie ma nic wspólnego z tym, że ktoś nie zna siebie.
To bardziej kwestia niewiedzy co dokładnie pytający chce o nas wiedzieć. Czy wystarczy wymówić całe swoje CV czy raczej jakieś hobby, itp.
Aby człowiek odkrył siebie potrzebuje czasu i okoliczności, które nie będą wytrącać jego empiryzmu wobec siebie samego w celu stania się sobą, prawdziwym sobą, bez ingerencji socjalizacji we własną jaźń i wewnątrzsterowność. Homo optionis to dzisiaj niezwykle rzadkie unikaty, białe kruki, będące niebieskimi ptakami. Społeczeństwa, zwłaszcza te tradycyjne traktują ludzi jako komponenty, składowe do wypuszczenia dopiero po chowie klatkowym zwanym indoktrynacjom i socjotechnikom, odbieraniu czasu wolnego, zwalczaniu negatywizmu, indywidualizmu. Ale do mechanizmu zwanego państwem i społeczeństwem potrzebne są bezwolne trybiki pozbawione własnej percepcji. W końcu masą łatwiej rządzić niż każdą jednostką z osobna. Dlatego wymyśla się różne ideologie, aby to w końcu osiągnąć: faszyzm, komunizm, tradycjonalizm. Kto nie jest sobą, ten nie istnieje.
ach te pierwsze dni w szkole
Najgorsze moje wspomnienie to powiedzieć jedną swoją cechę na tą samą literę co imię. E.
"Yyy... No, ten... Elokwentny"
@WinterValkyrie Tak, wtedy byłam tak elokwentna, że szczytem mojego wyjąkania było "eeee..." ;-)
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 19 lipca 2020 o 19:18