Demotywatory.pl

@Meroller ale to też zależy od wieku dziecka, bo np taki półtoraroczny nie wie, że robi coś źle i tłumaczenie nie pomoże. Jedyne co można zrobić, to po prostu pilnować. Ciężko mi powiedzieć ile ma to dziecko, na zdjęciu z lewej. Jesli jednak jest to już 3, 4 latek to już zupełnie inna sprawa.

@lasek0110 pogięło cię? Półtoraroczne dziecko nie zrozumie klapsa. Nie uczy sie na błędach i nie rozumie takich rzeczy. To straszne, że tacy jak ty mogą mieć kiedyś dzieci i będą bić takie maluchy... Bo zamiast się dowiedzieć jak wygląda rozwój u dzieci i co najlepiej zastosować i kiedy to lepiej zlać, nie? Biedne dzieci z takimi rodzicami. Wychować można inaczej, nie strachem. Mój czterolatek nigdy klapsa nie dostał i nigdy takich sytuacji jak na democie nie było. Dawaj klapsy a potem się dziw, że dziecko jest agresywne. Masakra.

@lasek0110 a gdzie ja napisałam, żeby traktować jak dorosłego? Traktuj z godnością. Zamiast lać, kiedy dziecko czymś chce rzucić, zatrzymaj mu ręke, powiedz nie wolno. Efekt będzie taki sam, a przynajmniej sie nie znęcasz, ani nie wyżywasz. Cholera to nie jest tak, że mamy tylko dwie opcje, lanie albo brak wychowania. Czemu tak wielu takich jak ty tego nie rozumie? I w momencie, kiedy nie mogą stosować kar cielesnych, to nie potrafią już nic zrobić, bo sie pomysły skończyły. A swoją drogą jest sporo dzieci karanych klapsami, które są rozwydrzone i niewychowane. W zasadzie każde okropnie zachowujące sie dziecko jakie miałam okazje "bliżej" poznać dostawało klapsy. Niesamowite, że ta cudowna metoda jednak nie działa bez wychowywania. Natomiast samo wychowywanie bez bicia działa, ciekawe co to może znaczyć!
A tak swoją drogą, sam widzisz, że nie mają mechanizmu wnioskowania, z klapsa też wniosków nie wyciągnął.

Zmodyfikowano 1 raz Ostatnia modyfikacja: 5 July 2019 2019 13:30

@lasek0110 na pewno klaps będzie kompletnie nieodczuwalny, przecież to tylko klaps... dla mnie na jedno wychodzi, jak ktoś chce dawać klapsy, to nie raz może za mocno przyłożyć i wyjdzie lanie.

@elefun Obsługa g... warta. W takim przypadku robi się lądowanie na pośrednim lotnisku, wzywa lokalną policję i robi porządek z bydłem nierogatym.

@elefun Co w tym złego?

Ej. Matke ukaraj. Dziecko naśladuje rodziców

@Ortomen Strona nazywa się demotywatory... Czyli logicznie rzecz ujmując klikając mocne uznajesz, że jest to mocno demotywujące = negatywne.

@J_R . Nie opieka tylko sąd rodzinny.

@edzsledz rodzina patologiczna to nie tylko taka w której występuje problem alkoholowy. Wiesz że, za rodzinę patologiczną uznaje się też te w których, dziecko jest wychowywane w niepełnej rodzinie ?

@matek1998
Niezupełnie tak. To kwestia nazewnictwa i głupich przepisów. Otóż niepełna rodzina to tzw. "rodzina dysfunkcyjna". Tu mamy nazewnictwo. A przepisy zabraniają nazywania jakiejkolwiek rodziny "rodziną patologiczną". Nie wolno i już, nie ma, nie istnieje coś takiego ja "rodzina patologiczna". No to jak toto nazywać? Ano mamy przecież bardzo ładne i mądrze brzmiące pojęcie, w dodatku o szerokim zakresie, czyli "rodzina dysfunkcyjna". No i w ten sposób patologię zrównano z samotnym rodzicielstwem, używając tego samego określenia...

@Xynthia
Myli Pani dwie różne klasyfikacje: dotyczącą liczebności rodziny oraz wydolności. Samotne rodzicielstwo to rodzina niepełna, natomiast "rodzina dysfunkcyjna" to jak sama nazwa wskazuje rodzina nie spełniajaca swoich funkcji. Nigdzie nie jest powiedziane, że wszystkie rodziny niepełne nie spełniają swoich funkcji. Proszę doczytać i nie wprowadzać innych w błąd. Co do "patologii" zgodzę się, słowo jest uważane za stygmatyzujace i obraźliwe.

@laylarose
Po pierwsze, nie "Pani", w internecie jesteśmy, nie na oficjalnym przyjęciu :)
Po drugie - nie ja mylę klasyfikację, tylko różnego rodzaju specjaliści (psycholodzy, socjolodzy, pedagodzy itp.) stosują te klasyfikacje w różnych konfiguracjach i faktycznie można się w tym pogubić. Jednak większość uznaje rodzinę niepełną za rodzinę dysfunkcyjną z wielu powodów, wśród których do najważniejszych zaliczają:
1. Rodzina niepełna "od początku", czyli wychowywanie dziecka od jego urodzenia samotnie -> brak wzorca drugiego rodzica -> nieprawidłowe relacje w rodzinie -> rodzina dysfunkcyjna.
2. Rodzina niepełna z powodu rozpadu rodziny (śmierć jednego z rodziców, rozwód, a nawet wyjazd do pracy za granicę jednego z rodziców) -> trauma dziecka spowodowana utratą jednego z rodziców -> spowodowane tym nieprawidłowości w funkcjonowaniu dziecka (a więc i rodziny) -> rodzina dysfunkcyjna.
3. Niższy status materialny rodziny niepełnej -> dochody jednego tylko rodzica -> niemożność zaspokojenia w pełni potrzeb dziecka -> rodzina dysfunkcyjna.
Po trzecie, ja sama nie zgadzam się z powyższym rozumowaniem. To jest tylko MOŻLIWOŚĆ wystąpienia pewnych dysfunkcji w funkcjonowaniu rodziny, niestety przyjmowane zbyt często jako pewnik. Czyli możliwość wystąpienia danej nieprawidłowości jest już podstawą do zakwalifikowania danej rodziny jako dysfunkcyjnej, a przynajmniej tak postępuje cała rzesza urzędników.
Po czwarte - samotnie wychowuję córkę i nie uważam nas za rodzinę dysfunkcyjną. Na szczęście po MOPS-ach nie chodzę, zasiłków nie pobieram, córka problemów wychowawczych nie stwarza, więc żaden urzędnik nie może sobie wpisać mojej rodziny w piękną rubryczkę "rodzina dysfunkcyjna".
Pozdrawiam!

@Xynthia
Zgadzam się, że zbyt czesto wpycha się rodzinę niepełną do worka z rodziną dysfunkcyjną. Jako pedagog potwierdzam, iż rodzinę niepełną uznaje się jako podwyższonego ryzyka, jednak na miano dysfunkcyjnej trzeba sobie "zapracować". Inną kwestią jest co wpisze urzędnik, który z teorią i nazewnictwem naukowym niewiele ma do czynienia. Również pozdrawiam :)

@Motaba1 Teraz już za późno. Geny poszły dalej.

@koszmarek66
Może jeszcze w Czechach daliby radę Kacperkowi?