@cincinmj57 są też i zupełnie zdrowe jednostki ale użalają się nad sobą, mają nałogi i niszczą sobie i innym życie. Nie wszyscy grają takimi samymi kartami a nawet jak mają je szczęśliwe to i tak czasem rzucają talią. Życie
@pirlipati Masz absolutną rację. Znam wielu takich, a najgorsze jest to, kiedy zaczynają mi się użalać, jak mają ciężko, a cały czas leżą w domu, lampią się w telewizor i wyliczają, ile to inni zarabiają i jakie samochody sobie ktoś kupił. A jak sam mu zaproponuję, że ma czas więc może zajął by się jakimś biznesem to nie, bo to trzeba rano wstawać, trzeba samochodem dużo jeździć, trzeba cały dzień na nogach być, trzeba być miłym dla innych, a on nawet z dzieciakiem na boisko nie wyjdzie. Skomentowałem to zdjęcie z mojej perspektywy. Mam córkę kaleką, leżącą i to taki stan ma od urodzenia. To nie jest jakaś dysfunkcja, jakie przedstawione są w galerii i dlatego stwierdziłem, że nie każdy ma takie możliwości. Poza tym spotykam wielu ludzi, którzy naprawdę mają jakieś wsparcie, a moja córka może liczyć tylko i wyłącznie na moje wsparcie, a ja pracując opiekuję się nią sam, próbuję zorganizować jej jakieś rozrywki ale wszystko jest na moich rękach. Rano toaleta, muszę ją nakarmić i napoić, podać leki, potem wyjazd do szkoły jakieś 30 km, w szkole muszę ją doglądnąć, przewinąć, potem zabieram ją na rehabilitację, powrót do domu, jakiś obiad w międzyczasie, kolacja, przewijanie, i jeszcze w międzyczasie muszę znaleźć czas na pracę. I nie mogę liczyć na niczyją pomoc. I tacy jak my nigdy nie będziemy mogli osiągnąć tego, co bohaterowie tej galerii ale gdyby oni znaleźli się w takiej sytuacji też niczego by nie osiągnęli.
Są osoby, które nie mają takich możliwości i takiego wsparcia.
Odpowiedz@cincinmj57 są też i zupełnie zdrowe jednostki ale użalają się nad sobą, mają nałogi i niszczą sobie i innym życie. Nie wszyscy grają takimi samymi kartami a nawet jak mają je szczęśliwe to i tak czasem rzucają talią. Życie
@pirlipati Masz absolutną rację. Znam wielu takich, a najgorsze jest to, kiedy zaczynają mi się użalać, jak mają ciężko, a cały czas leżą w domu, lampią się w telewizor i wyliczają, ile to inni zarabiają i jakie samochody sobie ktoś kupił. A jak sam mu zaproponuję, że ma czas więc może zajął by się jakimś biznesem to nie, bo to trzeba rano wstawać, trzeba samochodem dużo jeździć, trzeba cały dzień na nogach być, trzeba być miłym dla innych, a on nawet z dzieciakiem na boisko nie wyjdzie. Skomentowałem to zdjęcie z mojej perspektywy. Mam córkę kaleką, leżącą i to taki stan ma od urodzenia. To nie jest jakaś dysfunkcja, jakie przedstawione są w galerii i dlatego stwierdziłem, że nie każdy ma takie możliwości. Poza tym spotykam wielu ludzi, którzy naprawdę mają jakieś wsparcie, a moja córka może liczyć tylko i wyłącznie na moje wsparcie, a ja pracując opiekuję się nią sam, próbuję zorganizować jej jakieś rozrywki ale wszystko jest na moich rękach. Rano toaleta, muszę ją nakarmić i napoić, podać leki, potem wyjazd do szkoły jakieś 30 km, w szkole muszę ją doglądnąć, przewinąć, potem zabieram ją na rehabilitację, powrót do domu, jakiś obiad w międzyczasie, kolacja, przewijanie, i jeszcze w międzyczasie muszę znaleźć czas na pracę. I nie mogę liczyć na niczyją pomoc. I tacy jak my nigdy nie będziemy mogli osiągnąć tego, co bohaterowie tej galerii ale gdyby oni znaleźli się w takiej sytuacji też niczego by nie osiągnęli.
Akurat Andrea Bocelli zrobił karierę nie mimo niepełnosprawności, ale dzięki niej. Bo śpiewakiem jest mocno średnim.
Odpowiedz