Na szczęście mamy jeszcze tę możliwośc, żeby naprawić to, co inni w nas zepsuli... Oprócz wpływu innych, sami też kształtujemy siebie, ale to jest dużo trudniejsze.
Masz rację...ludzie często patrzą zbyt powierzchownie i przeważnie liczą się widoczne już efekty i skutki i to one podlegają ocenie, a mało kto zastanawia się nad przyczynami,intencjami,całym przebiegiem, a to przecież potrafi zmienić cały obraz rzeczy
Tak, mądrość i prawda. Człowiek to gąbeczka i chłonie otoczenie, uczucia. Dużo prawdy jest w takim powiedzonku, że z jakim przystajesz takim się stajesz. Wiadomo, podejmujemy własne decyzje, ale też otoczenie na nas wpływa. I często jakieś zadry z przeszłości też decydują o naszych czynach. Ja pomyślałam, że jestem troskliwa i przebaczająca, bo moja mama była taka dla mnie itd....
Ale bardzo mocno dąże do tego, by "być mądrzejszą" od innych, to znaczy nie iść za innymi, samemu podejmować decyzje, nie dawać sie tak wpływom. Ale to trudniutkie :)))
Kwintesencja socjologii. Największy wpływ na zachowanie człowieka mają czynniki zewnętrzne. To właśnie najbliższe społeczeństwo kształtuje jednostki. Uwarunkowanie genetyczne, charakter itp. też oczywiście mają pewne znaczenie, ale one odpowiadają tylko za skłonności do pewnych zachowań. To czy się ujawnią, czy pozostaną uśpione, zależy tylko od otaczających nas ludzi.
To nie musi tyczyć się każdego, można mieć złe otoczenie, a później gdy tylko natrafi się okazja robić wszystko na przekór temu otoczeniu, dążąc by nie stać się ani odrobinę podobnym do ludzi ze złego otoczenia.
ani pierwsza część ani druga nie jest dobrym wychowaniem, pierwsze: dziecko będzie wredne lub zbuntowane, drugie: dziecko pędzie wredne i rozpieszczone, powinno się wychowywać trochę tak i trochę tak
Wyrośnie taki dobry, uczuciowy, uczciwy, wyrozumiały, serdeczny, mądry człowiek, po czym nie będzie potrafił żyć w świecie gdzie to ci źli, wyrachowani, kłamliwi, ksenofobiczni, wredni i głupi cieszą się poważaniem, powodzeniem u kobiet oraz władzą.
Tak sobie rozkminiałem no i na to samo mi wyszło ; )
A ja nie mogę rozkminić o co Tobie chodzi ;)
Nie dasz rady do tego dojść xD
Cała prawda w jednym democie. Tylko gorzej jeśli trafi się na złych ludzi...
Na szczęście mamy jeszcze tę możliwośc, żeby naprawić to, co inni w nas zepsuli... Oprócz wpływu innych, sami też kształtujemy siebie, ale to jest dużo trudniejsze.
Coś w tym jest :)(+) i głównej życzę :)
dziękuję :)
I niby było dobre :D ... ale ; ( dupa
Nie wiem o co Ci ynthruz chodzi ;) ale zdaje się, ze szukasz zaczepki ;)
Być może :D nie wiem ; D
świetny demotywator, niestety prawdziwy szkoda że niektórzy nas oceniają nie zastanawiając się dlaczego jesteśmy tacy a nie inni.
Masz rację...ludzie często patrzą zbyt powierzchownie i przeważnie liczą się widoczne już efekty i skutki i to one podlegają ocenie, a mało kto zastanawia się nad przyczynami,intencjami,całym przebiegiem, a to przecież potrafi zmienić cały obraz rzeczy
Ostatnia linijka nieprawdziwa. Jako dziecko byłem nieszczęśliwy przez większość czasu, teraz jestem szczęśliwy cały czas.
Ale reszta się zgadza.
Tak, mądrość i prawda. Człowiek to gąbeczka i chłonie otoczenie, uczucia. Dużo prawdy jest w takim powiedzonku, że z jakim przystajesz takim się stajesz. Wiadomo, podejmujemy własne decyzje, ale też otoczenie na nas wpływa. I często jakieś zadry z przeszłości też decydują o naszych czynach. Ja pomyślałam, że jestem troskliwa i przebaczająca, bo moja mama była taka dla mnie itd....
Ale bardzo mocno dąże do tego, by "być mądrzejszą" od innych, to znaczy nie iść za innymi, samemu podejmować decyzje, nie dawać sie tak wpływom. Ale to trudniutkie :)))
Kwintesencja socjologii. Największy wpływ na zachowanie człowieka mają czynniki zewnętrzne. To właśnie najbliższe społeczeństwo kształtuje jednostki. Uwarunkowanie genetyczne, charakter itp. też oczywiście mają pewne znaczenie, ale one odpowiadają tylko za skłonności do pewnych zachowań. To czy się ujawnią, czy pozostaną uśpione, zależy tylko od otaczających nas ludzi.
To nie musi tyczyć się każdego, można mieć złe otoczenie, a później gdy tylko natrafi się okazja robić wszystko na przekór temu otoczeniu, dążąc by nie stać się ani odrobinę podobnym do ludzi ze złego otoczenia.
ani pierwsza część ani druga nie jest dobrym wychowaniem, pierwsze: dziecko będzie wredne lub zbuntowane, drugie: dziecko pędzie wredne i rozpieszczone, powinno się wychowywać trochę tak i trochę tak
Pawda :)
Wyrośnie taki dobry, uczuciowy, uczciwy, wyrozumiały, serdeczny, mądry człowiek, po czym nie będzie potrafił żyć w świecie gdzie to ci źli, wyrachowani, kłamliwi, ksenofobiczni, wredni i głupi cieszą się poważaniem, powodzeniem u kobiet oraz władzą.