Ludzie lubią ślepo naśladować innych. Najprostszy przykład, szkoła, dziewczyny. Jednej podoba się chłopak. Drugiej, jej "przyjaciółce", nie. Ale gdy już się dowie, że on się tamtej podoba, to bardzo często coś w jej głowie zaczyna pracować inaczej. I jej też on się zaczyna podobać. Włącza się jakaś rywalizacja, ta sama, która nakazuje ludziom brać udział w tym kretyńskim wyścigu, kto więcej zarobi, kto kupi sobie lepsze auto, mieszkanie, kto wyjedzie na lepsze wczasy. Rywalizują w obrębie sąsiedztwa, rodzin, w szkołach, pracach, na społecznościówkach. Rywalizując, poświęcając swój cenny wolny czas, spokój, ciężko zarobione pieniądze. Jedni uczą się beznadziejnych zachowań od innych, w imię lansu, mody, prestiżu. Zamiast WALCZYĆ o SWOJE szczęście, próbują zaspokoić oczekiwania INNYCH. Droga DONIKĄD, ale większość z ludzi zrozumie to dopiero jak będą starzy, brzydcy i nikomu niepotrzebni. Mało jest takich, co w młodym wieku potrafią się ogarnąć i po prostu, tak zwyczajnie, żyć dla siebie, dla szczęścia swoich bliskich, dla miłości, dla samodoskonalenia, obserwacji świata a od czasu do czasu rzucenia małej cząstki od siebie, wiedząc, że nie każdy jest stworzony do rzeczy wielkich. Pokora, rozsądek, ale i zdrowy egoizm - te rzeczy powinny nas w życiu kierować.
z jednej strony się zgadzam , ale z drugiej nie . myślę , że kiedy nie naśladujesz i nie podążasz za tłumem zostajesz odrzucony i samotny . przynajmniej wśród młodzieży. :))
> kasia27039 ---- Czy zależy Tobie na akceptacji ludzi, którzy akceptują Cię tylko pod warunkiem, że myślisz jak oni, postępujesz jak oni, podoba Ci się to, co im się podoba itd?? Mnie na takie akceptacji zupełnie nie zależy. Z tego powodu będąc jeszcze w szkole (dawne dzieje) miałem bardzo ograniczony krąg kolegów (może przyjaciół). Nie było ich wielu, ale przynajmniej nikt nie wymagał od pozostałych dostosowania się do grupy ze swoim gustem, myśleniem, postępowaniem... Zwracam uwagę, że napisałem, iż grono było nieliczne, a nie, że nie było go wcale, czyli nie oznaczało to całkowitej samotności. Tacy ludzie, którzy akceptują swoich znajomych takimi, jakimi są, stanowią zapewne mniejszość, ale jednak istnieją. Istotne jest to, czy komuś zależy na liczebności znajomych, czy raczej na "jakości".
racja, użyj głowy, obrazek świetnie to przedstawia -.- ludzie pchają kamienne bloki, co jest odniesieniem do Syzyfa; jeden z nich pomyślał i wyrzeźbił swój KAMIENNY blok za pomocą NOŻA i pcha kule... wtf?
Tyle, ze ludzie zazwyczaj podchodza nieufnie do ludzi ktorzy sie zbyt wyrozniaja lub odstaja od reszty- zeby to skromnie powiedziec. Niemal zawze jak ktos zbyt sie odroznia, to ludzie mysla, ze uwaza sie za lepszego i nie jest tacy jak oni z tego powodu
Dokładnie. Po prostu należy być sobą i myśleć na swój sposób.
@Przybor1995 nie wiem, jeden koniec by krzywo ciachnął i cały czas będzie się w kółko kręcił.
wygląda jak obrazek z di xit. skąd to?
Ludzie lubią ślepo naśladować innych. Najprostszy przykład, szkoła, dziewczyny. Jednej podoba się chłopak. Drugiej, jej "przyjaciółce", nie. Ale gdy już się dowie, że on się tamtej podoba, to bardzo często coś w jej głowie zaczyna pracować inaczej. I jej też on się zaczyna podobać. Włącza się jakaś rywalizacja, ta sama, która nakazuje ludziom brać udział w tym kretyńskim wyścigu, kto więcej zarobi, kto kupi sobie lepsze auto, mieszkanie, kto wyjedzie na lepsze wczasy. Rywalizują w obrębie sąsiedztwa, rodzin, w szkołach, pracach, na społecznościówkach. Rywalizując, poświęcając swój cenny wolny czas, spokój, ciężko zarobione pieniądze. Jedni uczą się beznadziejnych zachowań od innych, w imię lansu, mody, prestiżu. Zamiast WALCZYĆ o SWOJE szczęście, próbują zaspokoić oczekiwania INNYCH. Droga DONIKĄD, ale większość z ludzi zrozumie to dopiero jak będą starzy, brzydcy i nikomu niepotrzebni. Mało jest takich, co w młodym wieku potrafią się ogarnąć i po prostu, tak zwyczajnie, żyć dla siebie, dla szczęścia swoich bliskich, dla miłości, dla samodoskonalenia, obserwacji świata a od czasu do czasu rzucenia małej cząstki od siebie, wiedząc, że nie każdy jest stworzony do rzeczy wielkich. Pokora, rozsądek, ale i zdrowy egoizm - te rzeczy powinny nas w życiu kierować.
,,nie naśladuj ślepo
tak jak tresowane małpy
prawda tli się między nami
w twojej samodzielnej myśli'' Jak pisał poeta Hans :)
szare komórki do boju
z jednej strony się zgadzam , ale z drugiej nie . myślę , że kiedy nie naśladujesz i nie podążasz za tłumem zostajesz odrzucony i samotny . przynajmniej wśród młodzieży. :))
> kasia27039 ---- Czy zależy Tobie na akceptacji ludzi, którzy akceptują Cię tylko pod warunkiem, że myślisz jak oni, postępujesz jak oni, podoba Ci się to, co im się podoba itd?? Mnie na takie akceptacji zupełnie nie zależy. Z tego powodu będąc jeszcze w szkole (dawne dzieje) miałem bardzo ograniczony krąg kolegów (może przyjaciół). Nie było ich wielu, ale przynajmniej nikt nie wymagał od pozostałych dostosowania się do grupy ze swoim gustem, myśleniem, postępowaniem... Zwracam uwagę, że napisałem, iż grono było nieliczne, a nie, że nie było go wcale, czyli nie oznaczało to całkowitej samotności. Tacy ludzie, którzy akceptują swoich znajomych takimi, jakimi są, stanowią zapewne mniejszość, ale jednak istnieją. Istotne jest to, czy komuś zależy na liczebności znajomych, czy raczej na "jakości".
Nie lepiej byłoby zrobić walec ?
racja, użyj głowy, obrazek świetnie to przedstawia -.- ludzie pchają kamienne bloki, co jest odniesieniem do Syzyfa; jeden z nich pomyślał i wyrzeźbił swój KAMIENNY blok za pomocą NOŻA i pcha kule... wtf?
A to spryciarz.Zamiast pchać bez sensu blok kamienia, pcha bez sensu kulę!
Może bez sensu. Ale pcha mu się lżej i szybciej skończy to bezsensowne pchanie.
Jakby użył,głowy to by jakiś murzy... no ktoś inny zapie... za niego
" jeśli chcesz wejść między wrony musisz krakać jak i one "
w myśleniu po " swojemu " jest się samotnikiem
demot:Głupota:Kiedy ktoś pokazuje Wam lepsze rozwiązanie, a Wy upieracie się przy swoim.
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 10 września 2011 o 11:19
Tyle, ze ludzie zazwyczaj podchodza nieufnie do ludzi ktorzy sie zbyt wyrozniaja lub odstaja od reszty- zeby to skromnie powiedziec. Niemal zawze jak ktos zbyt sie odroznia, to ludzie mysla, ze uwaza sie za lepszego i nie jest tacy jak oni z tego powodu
A potem ACTA takiego ocenzuruje bo działa niezgodnie z zamierzeniami korporacji...