jeżeli mój demot trafi na główą ( co się raczej nie zdarzy, bo czekają lepsze ), to chciałabym zadedykować go mojemu przyszłemu mężowi ( psychorapist ), którego kocham ponad wszystko i jestem mu w stanie wiele wybaczyć i wytrzymać w imie miłości i naszego przyszłego szczęścia. pozdrawiam
A powinien trafić na główną i zdemotywować 16-latki, które zrywają, gdy ich "facet" obejrzy się za inną. Miłość potrafi znieść wiele, nauczona doświadczeniem wiem... Życie i sytuacje weryfikują i rozdzielają prawdziwą miłość od konsumpcyjnego życia "w związku". Dziękuję;)
Ciężko stwierdzić bo nie miałam takiej sytuacji. Ale uważam, że jeśli ta osoba naprawdę żałuje to powinno się wybaczyć. To nie jest łatwe i może wydać się irracjonalne, ale wtedy obydwu osobom jest lżej i ta druga widząc, że ktoś jej przebacza może się zmienić. Uważam, że tym bardziej świadczy o sile - przebaczenie tak bolesnej rzeczy... Minusujcie, mam po prostu swoje zdanie :)
Wiele osób myli przebaczenie z całkowitym darowaniem winy.
Całkowite darowanie oznacza że nie wyciągasz żadnych konsekwencji i żyjesz jak nigdy nic co jest troszeczkę frajerskie.
Przebaczenie to poprostu niewyciągnięcie najwyższych możliwych konsekwencji z danego czynu np Król przebacza złodziejowi zamiast go ściąć i każe go wypuścić , złodziej żyje ale wszędzie jest wytykany palcami nie znajdzie nigdzie żadnej pracy , a tym bardziej nic już nie ukradnie, lub po prostu jak Bóg przebacza ludziom grzechy nie idziesz za nie do piekła ale w czyśćcu troszeczkę posiedzisz.Może tez to być coś w stylu "nie wniosę oskarżenia bo by CI odwiesili wyrok ale ty zapłacisz mi słone ' odszkodowanie' za to co mi zrobiłeś"
Podsumowywując jak darujesz komuś dużą winę i nie wyciągniesz żadnych konsekwencji to jesteś ciota którą każdy może deptać , jak nie umiesz wybaczyć to jesteś osobą z dosyć kiepskim życiem która musi żywić się zemstą i nieszczęściem innych, silnym człowiekiem jesteś natomiast jeśli jesteś w stanie zmusić winowajce do naprawienia błędu a potem dajesz mu spokój.
Właśnie. Chciałbym również dodać, że najtrudniej jest być sprawiedliwym, bo nie można być ani miłosiernym, ani bezwzględnym, trzeba gdzieś tam znaleźć środek. Bez popadania w skrajności.
krys89 - byłeś już w czyśćcu, jak tam jest? Bo mnie Bóg nie wspomniał ani słowem że istnieje takie miejsce. Ale powiedział mi że po śmierci wszyscy idą do piekła, dobrzy i źli, dorośli i dzieci i niemowlęta. Jeśli w ogóle wiesz co to jest piekło. Zapytaj Boga jakimi zasadami się kieruje jeśli chodzi o przebaczanie, a potem powiedz nam co ci powiedział.
krys89- nie powiedziałem żebyś minusował, tylko żebyś myślał. Musisz myśleć co mówisz publicznie, bo na tej podstawie będzie oceniona twoja znajomość tematu. A teraz się nie obrażaj tylko sprawdź co Bóg mówi na temat umarłych.: "Bo żyjący są świadomi tego że umrą, lecz UMARLI NIE SĄ ŚWIADOMI NICZEGO ani już nie mają zapłaty, gdyż pamięć o nich poszła w zapomnienie. Przeminęła też ich MIŁOŚĆ i ich NIENAWIŚĆ oraz ich ZAZDROŚĆ i już po czas niezmierzony NIE MAJĄ UDZIAŁU W NICZYM, CO MA SIĘ DZIAĆ POD SŁOŃCEM. (...) Wszystko, co twoja ręka ma sposobność zrobić, rób całą swą mocą, BO NIE MA PRACY ANI SNUCIA PLANÓW, ANI POZNANIA, ANI MĄDROŚCI W Szeolu- w miejscu, do którego idziesz." Kaznodziei, rozdział 9, wersety od 4 -10. Pamiętam że w kościele katolickim recytowano taką formułkę tzw. "wyznanie wiary": "...zstąpił (JEZUS) do Piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał, wstąpił na niebiosa..." (nie poszedł tam na inspekcję ani na kawę). Piekło, Hades (po grecku), Szeol (po hebrajsku) - to powszechny grób ludzkości. Biblijny Hades nie ma oczywiście nic wspólnego z wyimaginowanym mrocznym miejscem w głębi ziemi opisywanym w mitologii starożytnych Greków, ponieważ z tamtej krainy zmarłych nikt nie mógł zostać wskrzeszony.
Hm.. no popatrzcie. Myślałem że zawsze gdy komuś coś wybaczam to jestem "naiwny" ale z tego demotu wychodzi na to , że jestem "silny". Kurde, te demoty to faktycznie czasem uczą. I dowartościowują człowieka.
jeżeli mój demot trafi na główą ( co się raczej nie zdarzy, bo czekają lepsze ), to chciałabym zadedykować go mojemu przyszłemu mężowi ( psychorapist ), którego kocham ponad wszystko i jestem mu w stanie wiele wybaczyć i wytrzymać w imie miłości i naszego przyszłego szczęścia. pozdrawiam
A powinien trafić na główną i zdemotywować 16-latki, które zrywają, gdy ich "facet" obejrzy się za inną. Miłość potrafi znieść wiele, nauczona doświadczeniem wiem... Życie i sytuacje weryfikują i rozdzielają prawdziwą miłość od konsumpcyjnego życia "w związku". Dziękuję;)
Kolejne pierdoły. Znana osoba powie coś ciekawego i od razu to jest święte.
Niektórych rzeczy nie można wybaczyć...
Właśnie dlatego umiejętność przebaczenia świadczy o jakiejś sile.
Ciężko stwierdzić bo nie miałam takiej sytuacji. Ale uważam, że jeśli ta osoba naprawdę żałuje to powinno się wybaczyć. To nie jest łatwe i może wydać się irracjonalne, ale wtedy obydwu osobom jest lżej i ta druga widząc, że ktoś jej przebacza może się zmienić. Uważam, że tym bardziej świadczy o sile - przebaczenie tak bolesnej rzeczy... Minusujcie, mam po prostu swoje zdanie :)
Wiele osób myli przebaczenie z całkowitym darowaniem winy.
Całkowite darowanie oznacza że nie wyciągasz żadnych konsekwencji i żyjesz jak nigdy nic co jest troszeczkę frajerskie.
Przebaczenie to poprostu niewyciągnięcie najwyższych możliwych konsekwencji z danego czynu np Król przebacza złodziejowi zamiast go ściąć i każe go wypuścić , złodziej żyje ale wszędzie jest wytykany palcami nie znajdzie nigdzie żadnej pracy , a tym bardziej nic już nie ukradnie, lub po prostu jak Bóg przebacza ludziom grzechy nie idziesz za nie do piekła ale w czyśćcu troszeczkę posiedzisz.Może tez to być coś w stylu "nie wniosę oskarżenia bo by CI odwiesili wyrok ale ty zapłacisz mi słone ' odszkodowanie' za to co mi zrobiłeś"
Podsumowywując jak darujesz komuś dużą winę i nie wyciągniesz żadnych konsekwencji to jesteś ciota którą każdy może deptać , jak nie umiesz wybaczyć to jesteś osobą z dosyć kiepskim życiem która musi żywić się zemstą i nieszczęściem innych, silnym człowiekiem jesteś natomiast jeśli jesteś w stanie zmusić winowajce do naprawienia błędu a potem dajesz mu spokój.
Właśnie. Chciałbym również dodać, że najtrudniej jest być sprawiedliwym, bo nie można być ani miłosiernym, ani bezwzględnym, trzeba gdzieś tam znaleźć środek. Bez popadania w skrajności.
krys89 - byłeś już w czyśćcu, jak tam jest? Bo mnie Bóg nie wspomniał ani słowem że istnieje takie miejsce. Ale powiedział mi że po śmierci wszyscy idą do piekła, dobrzy i źli, dorośli i dzieci i niemowlęta. Jeśli w ogóle wiesz co to jest piekło. Zapytaj Boga jakimi zasadami się kieruje jeśli chodzi o przebaczanie, a potem powiedz nam co ci powiedział.
krys89- nie powiedziałem żebyś minusował, tylko żebyś myślał. Musisz myśleć co mówisz publicznie, bo na tej podstawie będzie oceniona twoja znajomość tematu. A teraz się nie obrażaj tylko sprawdź co Bóg mówi na temat umarłych.: "Bo żyjący są świadomi tego że umrą, lecz UMARLI NIE SĄ ŚWIADOMI NICZEGO ani już nie mają zapłaty, gdyż pamięć o nich poszła w zapomnienie. Przeminęła też ich MIŁOŚĆ i ich NIENAWIŚĆ oraz ich ZAZDROŚĆ i już po czas niezmierzony NIE MAJĄ UDZIAŁU W NICZYM, CO MA SIĘ DZIAĆ POD SŁOŃCEM. (...) Wszystko, co twoja ręka ma sposobność zrobić, rób całą swą mocą, BO NIE MA PRACY ANI SNUCIA PLANÓW, ANI POZNANIA, ANI MĄDROŚCI W Szeolu- w miejscu, do którego idziesz." Kaznodziei, rozdział 9, wersety od 4 -10. Pamiętam że w kościele katolickim recytowano taką formułkę tzw. "wyznanie wiary": "...zstąpił (JEZUS) do Piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał, wstąpił na niebiosa..." (nie poszedł tam na inspekcję ani na kawę). Piekło, Hades (po grecku), Szeol (po hebrajsku) - to powszechny grób ludzkości. Biblijny Hades nie ma oczywiście nic wspólnego z wyimaginowanym mrocznym miejscem w głębi ziemi opisywanym w mitologii starożytnych Greków, ponieważ z tamtej krainy zmarłych nikt nie mógł zostać wskrzeszony.
Hm.. no popatrzcie. Myślałem że zawsze gdy komuś coś wybaczam to jestem "naiwny" ale z tego demotu wychodzi na to , że jestem "silny". Kurde, te demoty to faktycznie czasem uczą. I dowartościowują człowieka.
Wybaczają ci, co nie mają siły się zemścić.
A tchórze nie potrafią się ani przyznać ani przeprosić. Najpierw okaż skruchę i napraw wyrządzone zło, a wtedy są powody do wybaczenia.