Ten demot jest przypomniał mi do jakiego wniosku doszłam ostatnio. Dopiero teraz, gdy bliżej mi do zostania rodzicem, niż bycia dzieckiem, przypomniałam sobie jak fantastyczne miałam dzieciństwo. Może bez markowych zabawek, bez zagranicznych wczasów, ale z rodzicami, którzy mieli dla mnie czas - pójść na spacer, poczytać książkę, pograć w kosza czy w chińczyka. Może na dorosłe życie nie przekazali mi mieszkania czy wielkiej sumy pieniędzy, choć niczego mi nie brakowało i nie brakuje. Za to wyposażyli mnie w coś najcenniejszego - nauczyli życia i pokazali co, a właściwe kto jest w nim najważniejszy. Dlatego gdy uświadomiłam sobie jak wiele im zawdzięczam, przy ostatniej wizycie w domu powiedziałam, że ich bardzo kocham, że takie szczęśliwe dzieciństwo miałam dzięki nim i przytuliłam się do nich tak mocno jak wtedy gdy miałam 5 lat.
Jeżeli mieliście takie dzieciństwo to powinniście się z tego cieszyć. Mnie rodzice jak byłem mały bili(czasami) oraz przezywali (często) . Dlaczego to piszę? Abyście widząc "zamulonego placka" w szkole, tramwaju... wiedzieli ,że to NIE JEST JEGO WINA. Po prostu rodzice nie nauczyli go kochać.Polecam poczytać artykuły o Dorosłych Dzieciach Toksycznych Rodziców.... Dziś nie potrafię kochać, nie czuje potrzeby kontaktu z ludźmi (zresztą oni ze mną też) . Żyję bo czuję ciepło które pochodzi od Jezusa... :) "Mam 21 lat i jestem kamieniem" ~ JA
Eeeeee Kamień, no weź się nie łam! Bo aż mi się szkoda zrobiło Cięę:( Ejjj uśmiechnij sięęę, trudno było co było, staraj się być lepszy od nich! Pokaż, że potrafisz walczyć! Pamiętaj o uśmiechuuuuuuuuuuuuuuuu!
co to za zwierze na 7 obrazku?
Antylopażyrafna. Tylko ma dziwne uszy i dlatego dziwnie wygląda
Ten demot jest przypomniał mi do jakiego wniosku doszłam ostatnio. Dopiero teraz, gdy bliżej mi do zostania rodzicem, niż bycia dzieckiem, przypomniałam sobie jak fantastyczne miałam dzieciństwo. Może bez markowych zabawek, bez zagranicznych wczasów, ale z rodzicami, którzy mieli dla mnie czas - pójść na spacer, poczytać książkę, pograć w kosza czy w chińczyka. Może na dorosłe życie nie przekazali mi mieszkania czy wielkiej sumy pieniędzy, choć niczego mi nie brakowało i nie brakuje. Za to wyposażyli mnie w coś najcenniejszego - nauczyli życia i pokazali co, a właściwe kto jest w nim najważniejszy. Dlatego gdy uświadomiłam sobie jak wiele im zawdzięczam, przy ostatniej wizycie w domu powiedziałam, że ich bardzo kocham, że takie szczęśliwe dzieciństwo miałam dzięki nim i przytuliłam się do nich tak mocno jak wtedy gdy miałam 5 lat.
Zdziwilo mnie zdjecie z zolwiami. Bylem przekonany, ze zolwie skladaja jaja w piasku i odplywaja. Wie ktos moze co to za ewenement,jaki to gatunek?
Wygląda na Geochelone chilensis, choć żadnym chelonologiem nie jestem.~phasma
Jeżeli mieliście takie dzieciństwo to powinniście się z tego cieszyć. Mnie rodzice jak byłem mały bili(czasami) oraz przezywali (często) . Dlaczego to piszę? Abyście widząc "zamulonego placka" w szkole, tramwaju... wiedzieli ,że to NIE JEST JEGO WINA. Po prostu rodzice nie nauczyli go kochać.Polecam poczytać artykuły o Dorosłych Dzieciach Toksycznych Rodziców.... Dziś nie potrafię kochać, nie czuje potrzeby kontaktu z ludźmi (zresztą oni ze mną też) . Żyję bo czuję ciepło które pochodzi od Jezusa... :) "Mam 21 lat i jestem kamieniem" ~ JA
Eeeeee Kamień, no weź się nie łam! Bo aż mi się szkoda zrobiło Cięę:( Ejjj uśmiechnij sięęę, trudno było co było, staraj się być lepszy od nich! Pokaż, że potrafisz walczyć! Pamiętaj o uśmiechuuuuuuuuuuuuuuuu!
Ja miałam cudowne dzieciństwo, niestety przedwcześnie skończone przez śmierć mamy. Teraz sama jestem mamą i z tej strony też jest fajnie ;)
Ja do tej pory tak mam, mimo 22 lat.
Ja też na zakupach w markecie nie odstępuje rodziców na krok. No chyba że to ja płace
BARDZO SŁODKIE ZWIERZAKI :D
Wielu nie odstępuje do 50-tki.