Ikiikiiki@ To jest dla mnie cios że taki ograniczony idiota się raduję. Zważając że z mojego komentarz. Przecież idioci cieszą się z truizmów. Wbiłeś mi nóż w serce.
Ja się z demotem w zupełności zgadzam. Moim zdaniem decydowanie o tym co się będzie robiło przez kolejne kilkadziesiąt lat, kiedy jest się jeszcze kompletnym smarkaczem jest całkowicie absurdalne. Ja niedawno zadecydowałam i mogę Wam powiedzieć, że wcale nie jestem przekonana co do mojego wyboru. Może niektórzy ludzie w moim wieku są na tyle dorośli, że potrafią podejmować takie ważne decyzje i są pewni tych decyzji. Ja nie...
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
2 razy.
Ostatnia modyfikacja:
13 października 2013 o 19:18
Też popieram. Np. klasy profilowane w liceach. Będąc właściwie w klasie trzeciej gimnazjum, podejmuje się decyzję o tym ile lekcji i z jakiego przedmiotu będzie się miało więcej, a ile mniej. To przecież poważna decyzja. W przeliczeniu na trzy lata, można być naprawdę do tyłu z przedmiotów, o których się nie myślało mając lat 15. Niby da się w międzyczasie owe profile zmieniać, ale to nie zawsze jest takie proste.
Dobra, a ja chce nawiązać dyskusję. Na pierwszy rzut oka demotywator przedstawia prawdę ale dlaczego za młodu jest sie kompletnym kretynem? Bo nie ma sie kompletnie zadnego doswiadczenia zyciowego, ktore sklada sie wlasnie na podejmowaniu decyzji i ponoszeniu za nie konsekwecji.
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
14 października 2013 o 1:21
Trafna uwaga. To nie wiek jest głównym wyznacznikiem tego, że jesteśmy "mądrzejsi", ale fakt, że gdy byliśmy młodzi musieliśmy właśnie podejmować takie, a nie inne decyzje, co z biegiem czasu przełożyło się na określone doświadczenie.
W gruncie rzeczy to racja. To trochę ponury absurd. Wiem sam po sobie. Chociaż z drugiej strony to szczęścia szukamy całe życie. Nikt nie zmusza nas do pracy w zawodzie wyuczonym za młodu. Zawsze można się przekwalifikować. Założę się że większość ludzi była by po pewnym czasie niezadowolona ze swojego wyboru. Nawet gdyby podejmowała go w wieku 30 czy 40 lat.
OdpowiedzKomentuj obrazkiem
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
14 października 2013 o 6:01
Tu nie ma żadnej innej opcji. Kiedy niby mamy o tym decydować? Po 40? Życie jest za krótkie by decydować o tym później. Poza tym zawsze można się przekwalifikować.
A ja zawsze podejmowałem takie decyzje, żeby nie zamknąć sobie żadnej drogi. Poszedłem do liceum w którym cisnęli ze wszystkich przedmiotów, starałem się być dobry zarówno z przedmiotów humanistycznych, jak i ścisłych i równolegle kształciłem się muzycznie. Obecnie studiuję fizykę ale równie dobrze mógłbym studiować polonistykę albo być muzykiem. Właściwie nigdy nie podjąłem tej decyzji. I cieszę się z tego, bo przynajmniej jestem wszechstronny.
W zasadzie to prędzej Marek Koterski niż Adam Miauczyński, ale demot dobry
Jak widać gimbaza ma spory dystans do swoich zdolności intelektualnych skoro taki demot tak wysoko ocenia
Jak jesteś kretynem, będziesz nim zawsze, wszędzie, ciesz się z tego.
Raduję się wielce, że Ty tak bardzo cenisz swoje zdolności intelektualne za młodu.
Ikiikiiki@ To jest dla mnie cios że taki ograniczony idiota się raduję. Zważając że z mojego komentarz. Przecież idioci cieszą się z truizmów. Wbiłeś mi nóż w serce.
Ja się z demotem w zupełności zgadzam. Moim zdaniem decydowanie o tym co się będzie robiło przez kolejne kilkadziesiąt lat, kiedy jest się jeszcze kompletnym smarkaczem jest całkowicie absurdalne. Ja niedawno zadecydowałam i mogę Wam powiedzieć, że wcale nie jestem przekonana co do mojego wyboru. Może niektórzy ludzie w moim wieku są na tyle dorośli, że potrafią podejmować takie ważne decyzje i są pewni tych decyzji. Ja nie...
Zmodyfikowano 2 razy. Ostatnia modyfikacja: 13 października 2013 o 19:18
Dokładnie... Później można żałować że podjęło się złą decyzje, no ale trudno w tak młodym wieku o takich rzeczach decydować.
Też popieram. Np. klasy profilowane w liceach. Będąc właściwie w klasie trzeciej gimnazjum, podejmuje się decyzję o tym ile lekcji i z jakiego przedmiotu będzie się miało więcej, a ile mniej. To przecież poważna decyzja. W przeliczeniu na trzy lata, można być naprawdę do tyłu z przedmiotów, o których się nie myślało mając lat 15. Niby da się w międzyczasie owe profile zmieniać, ale to nie zawsze jest takie proste.
No i wreszcie jakiś prawdziwy demotywator...
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 13 października 2013 o 19:59
Cały "Dzień Świra" to jeden wielki demotywator.
Niestety
To wszystko to jest jeden wielki absurd...
Dobra, a ja chce nawiązać dyskusję. Na pierwszy rzut oka demotywator przedstawia prawdę ale dlaczego za młodu jest sie kompletnym kretynem? Bo nie ma sie kompletnie zadnego doswiadczenia zyciowego, ktore sklada sie wlasnie na podejmowaniu decyzji i ponoszeniu za nie konsekwecji.
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 14 października 2013 o 1:21
Trafna uwaga. To nie wiek jest głównym wyznacznikiem tego, że jesteśmy "mądrzejsi", ale fakt, że gdy byliśmy młodzi musieliśmy właśnie podejmować takie, a nie inne decyzje, co z biegiem czasu przełożyło się na określone doświadczenie.
W gruncie rzeczy to racja. To trochę ponury absurd. Wiem sam po sobie. Chociaż z drugiej strony to szczęścia szukamy całe życie. Nikt nie zmusza nas do pracy w zawodzie wyuczonym za młodu. Zawsze można się przekwalifikować. Założę się że większość ludzi była by po pewnym czasie niezadowolona ze swojego wyboru. Nawet gdyby podejmowała go w wieku 30 czy 40 lat.
Zmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 14 października 2013 o 6:01
Tu nie ma żadnej innej opcji. Kiedy niby mamy o tym decydować? Po 40? Życie jest za krótkie by decydować o tym później. Poza tym zawsze można się przekwalifikować.
A ja zawsze podejmowałem takie decyzje, żeby nie zamknąć sobie żadnej drogi. Poszedłem do liceum w którym cisnęli ze wszystkich przedmiotów, starałem się być dobry zarówno z przedmiotów humanistycznych, jak i ścisłych i równolegle kształciłem się muzycznie. Obecnie studiuję fizykę ale równie dobrze mógłbym studiować polonistykę albo być muzykiem. Właściwie nigdy nie podjąłem tej decyzji. I cieszę się z tego, bo przynajmniej jestem wszechstronny.
nic dodac nic ujac ,cała prawda .