Meh, czasy kiedy kobieta z dziećmi miała dramatyczne trudności że znalezieniem faceta to przeszłość. Rozwody są zbyt powszechne, wśród dorosłych ludzi (30-45 powiedzmy) to norma i ludzie jakoś sobie radzą i tworzą nowe rodziny. Chore dziecko też nie jest takim dramatem - jeśli samotna matka sobie radziła to para tym bardziej. Nic niezwykłego.
Smutne jak smutne. W starszym modelu rodziny jak uczucie rodziców umarło, dzieci zostawiały z dwojgiem rodziców którzy wzajemnie się nienawidzą, zdradzają i zatruwają sobie życie. W kolejny l pokoleniu naszych rodziców rozwody były już powszechne ale wciąż napiętnowane - dzieci kończyły między dwoma rodzinami w stanie wiecznej wojny i przeżywały dramatyczne rozstania. Teraz jest spokojniej, rozwodzimy się częściej zaś porozumieniem stron, bez wysuwania się od dziwek i zdrajców przez 20 lat, jakoś próbujemy zmniejszyć dzieciom traumę i zachowywać jak ludzie cywilizowani.
@Albiorix Tak tak, ludzie w zgodzie dzielą sie samochodami, domami, dorobkiem swojego życia, zgodnie ustalają zasady opieki nad dziećmi. Tu cywilizacja nie ma nic do rzeczy. Mój serdeczny kolega trzeci rok buja się po sądach jak go (była)żona oskarżyła o molestowanie dzieciaków, jedynie na potrzeby sprawy rozwodowej... Z tego co piszesz, to widzę, że postęp i nowoczesność "kruluje" i zapewnia szpowszechną szczęśliwość i lepsze jutro. Życia nie znasz.
@~ŁyyySyyy - mam osobiste doświadczenia, mam też trochę rozwiedzionych znajomych. Oczywiście nie wszyscy, może nawet nie większość, rozstają się w sposób kulturalny i nigdy nie odbywa się to całkiem bez tarć. Ale przynajmniej zaczęło to być w ogóle spotykane.
Tak w połowie tekstu miałem ochotę napisać, że to jak z historii życia Kurta Warnera, jednego z najlepszych QB w lidze NFL. Różnica w sumie tylko taka, że poznali się nie w sklepie, tylko na potańcówce. i chłopczyk ma porażenie mózgowe, jest oślepiony, ale porusza się samodzielnie. Chłopczyk, heh, teraz to on ma z 30 lat.
Ale jego życie to nic, porównaniu jakich w lidze czasami dokonywał cudów.
Rok w którym wygrał SuperBowl zaczynał na ławce jako trzeci zmiennik, zakończył jako MVP ligi i MVP finałów.
Łatwo sobie z tym poradzić jak panienka jest piękna, a ja bym był w czołówce NFL (czyt. zarabiam sporo kasy). Opiekunkę albo i dwie można wynająć a żonką w tym czasie się zająć.
hmmm, dziwne pragnienia. ja bym nie chcial wychowywac nieswoich dzieci - czulbym sie jak frajer. koles mial chyba jakis kompleks. kojarzy mi sie z psuchika tych wypasaczy, ktorzy z miloscia przywoza swojej zonie wiadro kurczakow i myja woda pod cisnieniem.
Meh, czasy kiedy kobieta z dziećmi miała dramatyczne trudności że znalezieniem faceta to przeszłość. Rozwody są zbyt powszechne, wśród dorosłych ludzi (30-45 powiedzmy) to norma i ludzie jakoś sobie radzą i tworzą nowe rodziny. Chore dziecko też nie jest takim dramatem - jeśli samotna matka sobie radziła to para tym bardziej. Nic niezwykłego.
ale to jest smutne dla tych dzieci
Smutne jak smutne. W starszym modelu rodziny jak uczucie rodziców umarło, dzieci zostawiały z dwojgiem rodziców którzy wzajemnie się nienawidzą, zdradzają i zatruwają sobie życie. W kolejny l pokoleniu naszych rodziców rozwody były już powszechne ale wciąż napiętnowane - dzieci kończyły między dwoma rodzinami w stanie wiecznej wojny i przeżywały dramatyczne rozstania. Teraz jest spokojniej, rozwodzimy się częściej zaś porozumieniem stron, bez wysuwania się od dziwek i zdrajców przez 20 lat, jakoś próbujemy zmniejszyć dzieciom traumę i zachowywać jak ludzie cywilizowani.
@Albiorix Tak tak, ludzie w zgodzie dzielą sie samochodami, domami, dorobkiem swojego życia, zgodnie ustalają zasady opieki nad dziećmi. Tu cywilizacja nie ma nic do rzeczy. Mój serdeczny kolega trzeci rok buja się po sądach jak go (była)żona oskarżyła o molestowanie dzieciaków, jedynie na potrzeby sprawy rozwodowej... Z tego co piszesz, to widzę, że postęp i nowoczesność "kruluje" i zapewnia szpowszechną szczęśliwość i lepsze jutro. Życia nie znasz.
@~ŁyyySyyy - mam osobiste doświadczenia, mam też trochę rozwiedzionych znajomych. Oczywiście nie wszyscy, może nawet nie większość, rozstają się w sposób kulturalny i nigdy nie odbywa się to całkiem bez tarć. Ale przynajmniej zaczęło to być w ogóle spotykane.
Tak w połowie tekstu miałem ochotę napisać, że to jak z historii życia Kurta Warnera, jednego z najlepszych QB w lidze NFL. Różnica w sumie tylko taka, że poznali się nie w sklepie, tylko na potańcówce. i chłopczyk ma porażenie mózgowe, jest oślepiony, ale porusza się samodzielnie. Chłopczyk, heh, teraz to on ma z 30 lat.
Ale jego życie to nic, porównaniu jakich w lidze czasami dokonywał cudów.
Rok w którym wygrał SuperBowl zaczynał na ławce jako trzeci zmiennik, zakończył jako MVP ligi i MVP finałów.
Łatwo sobie z tym poradzić jak panienka jest piękna, a ja bym był w czołówce NFL (czyt. zarabiam sporo kasy). Opiekunkę albo i dwie można wynająć a żonką w tym czasie się zająć.
Ojcem nie jest ten który spłodził, lecz ten który wychował - odcinek 2574
hmmm, dziwne pragnienia. ja bym nie chcial wychowywac nieswoich dzieci - czulbym sie jak frajer. koles mial chyba jakis kompleks. kojarzy mi sie z psuchika tych wypasaczy, ktorzy z miloscia przywoza swojej zonie wiadro kurczakow i myja woda pod cisnieniem.
Historia jakich setki w necie, ale "Kurtis byla", "syn byla"? Ludzie , czytajcie to co wstawiacie.....
troche poprzekręcae, ale w zasadzie sie zgadza.
how true turns into rumour
truthorfiction[dot]com/kurtwarner/
Czy niema żadnych ciekawych i pięknych historii z naszego podwórka że trzeba pisać tylko o tych z zagranicy?